Με βαπόρια και με τρένα...

Τι έγινε ξαφνικά ; Όλοι μας αγάπησαν ;

Hewlett-Packard, Ikea, Unilever , και αρκετοί άλλοι πολυεθνικοί κολοσσοί επιλέγουν, ο ένας μετά τον άλλον, την χώρα μας ως βασική πύλη εισόδου για τα προϊόντα τους στην Ευρώπη.

Μήπως φταίει η εμπνευσμένη αναπτυξιακή πολιτική της κυβέρνησης  Σαμαρά ή μήπως ότι έπεσαν τα μεροκάματα σε επίπεδα Βουλγαρίας;

Μήπως μας κάνουν ένα μικρό δωράκι οι φίλοι μας οι Γερμανοί  ή μήπως δεν φταίει τίποτε απ΄όλα αυτά;

Μήπως φταίει τελικά η ριμάδα, μονή και χωρίς ηλεκτροκίνηση σιδηροδρομική γραμμή μήκους μόνο 17 χιλιομέτρων που συνδέει το εμπορικό λιμάνι του Ικονίου στον Πειραιά με το εθνικό σιδηροδρομικό το οποίο μετά 13 χρόνια κατασκευής, επιτέλους τέθηκε σήμερα σε λειτουργία.
Όταν ο Σουφλιάς εν χορδαίς και οργάνοις  έδινε τους αυτοκινητόδρομους το 2007 στους εθνικούς μας εργολάβους δεν είχε να πει ούτε μια λέξη για τον εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού δικτύου.
Ακόμη παλαιότερα, όταν ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έλεγε οργισμένος από την προεκλογική κριτική που είχε υποστεί, στα εγκαίνια της γέφυρας Ρίου - Αντίρριου (την μοναδική μεγάλου μήκους γέφυρα χωρίς υποδομή σιδηροδρομικής γραμμής) “ είναι μακέτo το έργο αυτό”, πάλι δεν είχε πει λέξη για το αρχαίο ( από την εποχή Τρικούπη) σιδηροδρομικό δίκτυο.
Δυστυχώς  για εμάς , η προνομιακή γεωγραφική θέση της χώρας μας, μας δίνει το πλεονέκτημα να βρισκόμαστε ακριβώς πάνω στο σταυροδρόμι των ναυτικών δρόμων της Ασίας και Ευρώπης.
Έτσι, αν θέλαμε, με μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε την ποιο γρήγορη δίοδο προς την Ευρώπη (οι ειδικοί λένε ότι ο δρόμος της Ελλάδας για την προώθηση μέσω σιδηροδρόμου εμπορευμάτων και εξαρτημάτων, στις αγορές και τα εργοστάσια της κεντρικής Ευρώπης είναι μόνο δύο ημέρες, πολύ συντομότερος σε σχέση με τις 11 και 14 ημέρες που χρειάζονται τα εμπορικά πλοία για να φτάσουν στα λιμάνια του Ρότερνταμ και Αμβούργου).
 Έτσι , θέλοντας και μη, οι πολυεθνικές, για τις οποίες το κόστος μεταφοράς των προϊόντων που παράγουν είναι ένας από τους βασικούς  παράγοντες της ανταγωνιστικότητας  τους  δεν έχουν άλλη λύση από το να επιλέξουν το  λιμάνι του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης για την εισαγωγή ή την εξαγωγή των προϊόντων τους προς την Ασία.
Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα;
Χιλιάδες μόνιμες θέσεις εργασίας στην εφοδιαστική αλυσίδα και τις μεταφορές, δισεκατομμύρια ευρώ σε έσοδα και δασμούς για το ελληνικό δημόσιο και δεκάδες  εκατομμύρια ευρώ κέρδη για τον προβληματικό ΟΣΕ. 

Δείτε τι έχει κάνει η Ολλανδία στην περιοχή γύρω από το τεράστιο λιμάνι του Ρότερνταμ…
Αλλά είπαμε. Μέχρι τώρα οι θέσεις εργασίας, αν δεν ήταν στο Δημόσιο ή το πολύ -πολύ σε καμιά τράπεζα,  δεν έφερναν ψήφους.
Ποιος πολιτικός πριν από λίγα χρόνια θα έλεγε ότι σας έφτιαξα θέσεις εργασίας  σε σοβαρά έργα υποδομής είτε  σε μεγάλα συμπλέγματα αποθηκών ή στα λιμάνια και θα είχε πιθανότητες να εκλεγεί;

Πρώτο Θέμα