Η παραίτηση Αθανασόπουλου- Μέργου από την ηγεσία του
ΤΑΙΠΕΔ και το υπ. Οικονομικών αντίστοιχα και μάλιστα λίγο πριν να κοπεί το νήμα
των ιδιωτικοποιήσεων ΟΠΑΠ και ΔΕΠΑ, αναδεικνύει αυτό που όλοι γνωρίζουμε εδώ
και χρόνια.
Ότι από την μεταπολίτευση έως σήμερα, μετά από κάθε
αλλαγή κυβέρνησης, οι πρόεδροι και διευθύνοντες που διορίζονται σε ΔΕΚΟ,
Τράπεζες και άλλες υπό κρατικό έλεγχο επιχειρήσεις και οργανισμούς, προκειμένου
να κρατηθούν οι εσωτερικές ισορροπίες, επιλέγονται ανάλογα με το «κομματικό
κοστούμι» που φοράνε και δυστυχώς όχι με κριτήρια όπως η γνώση τους για το
αντικείμενο, η εμπειρία τους και οι ικανότητές τους.
Αυτά περνάνε σε περνάνε σε δεύτερη μοίρα, αρκεί να
διαθέτουν την κατάλληλη κομματική συστατική επιστολή.
Και ασφαλώς για να την εξασφαλίσουν, όταν έρθει η ώρα της
«βασιλείας» τους, θα πρέπει να ανταποδώσουν τη χάρη στον εκάστοτε «ευεργέτη»
τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Αυτή είναι η αλήθεια και έχει αποδειχθεί περίτρανα τα
τελευταία χρόνια.
Δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις όλοι αυτοί οι
ανεπάγγελτοι «μανατζαρέοι» που περιφέρονται σε γραφεία υπουργών ή στο Μαξίμου
για να πετύχουν την κατάλληλη επαφή με κάποιον που θα «καθαρίσει» για «πάρτη»
τους προκειμένου να αναλάβουν ένα πόστο με παχυλό μισθό, αν και αμείφθηκαν
πλουσιοπάροχα και έκαναν περιουσίες, αποδείχτηκαν ανίκανοι να ανταποκριθούν
στις υποχρεώσεις των θέσεων που ανέλαβαν με αποτέλεσμα να την «πληρώσουν»
ακριβά τόσο οι επιχειρήσεις ή οι οργανισμοί που διεύθυναν όσο και η ίδια η
οικονομία και οι πολίτες. Δεν λογοδότησαν ποτέ και σε κανέναν, παρά το γεγονός
ότι πολλές ΔΕΚΟ και Οργανισμοί κατέγραφαν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ ζημιές.
Γι' αυτό ακόμη και τώρα, σε όποιες ΔΕΚΟ και Οργανισμούς
τα πράγματα δεν πάνε καλά, θα πρέπει να τοποθετηθούν ικανοί managers με όραμα,
αξίες και γνώση του αντικειμένου που θα κληθούν να διαχειριστούν.
Και αυτή η φιλοσοφία για την ασκούμενη πολιτική δεν περιορίζεται στα των «μανατζαρέων».
Και αυτή η φιλοσοφία για την ασκούμενη πολιτική δεν περιορίζεται στα των «μανατζαρέων».
Έχει έλλειμμα το κράτος;
Θα πρέπει να φορολογηθεί ο πολίτης για να καλυφθεί.
Έχουν έλλειμμα οι συγκοινωνίες;
Θα πρέπει να πληρώσει υψηλότερο τίμημα στα εισιτήρια ο
επιβάτης για να κλείσει η μαύρη τρύπα.
Δεν βγαίνουν τα νούμερα με τον ενιαίο φόρο ακινήτων, θα
συνεχίσουμε να επιβάλλουμε το χαράτσι που θα γονατίσει εκατομμύρια
μικροϊδιοκτήτες ακινήτων γιατί ο σχεδιασμός για την επιβολή του ενιαίου φόρου
ακινήτων δεν μας βγαίνει.
Η τρόικα απαιτεί αύξηση των αντικειμενικών αξιών;
Θα επιβάλλουμε φόρο και στα αγροτεμάχια, ακόμη και στους
βράχους που δεν αποφέρουν ένα ευρώ στον κάτοχό τους…
Έγινε το παιδί μας 18 χρονών;
Θα υποβάλλει φορολογική δήλωση και ενδεχομένως θα πρέπει
να πληρώσει φόρο 75 ευρώ γιατί δεν θα καλύπτει το ύψος των αποδείξεων.
Αυτή είναι η κλασική συνταγή που ακολουθούν εδώ και
δεκαετίες αυτοί που έχουν την ευθύνη της διαχείρισης.
Όμως ποτέ μα ποτέ δεν έχει δοθεί απάντηση στο εξής
ερώτημα:
Αυτοί πότε θα πληρώσουν για να κλείσει η μαύρη τρύπα της
ανικανότητάς τους;
Δεν μπορεί αγαπητοί φίλοι αναγνώστες την δική τους
ανικανότητα, ασχετοσύνη, ανεπάρκεια, σκοπιμότητα και ότι άλλο δεν τους
επιτρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να τα πληρώνουμε μόνιμα εμείς.
Όταν δεν μπορούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους όλοι
αυτοί οι τύποι, βρίσκουν την εύκολη λύση.
Την αφαίμαξη του δικού μας πορτοφολιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου