Ας πούμε ότι δεν είχαμε την "κακή" τρόικα να μας μειώνει τους μισθούς
και τις συντάξεις, τι θα έκανε η όποια ελληνική κυβέρνηση;
Να υποθέσουμε δηλαδή ότι αν σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην
εξουσία, θα έκανε 100.000 προσλήψεις στο δημόσιο;
Με τι κεφάλαια άραγε μπορεί η όποια ελληνική κυβέρνηση, να κάνει αυτά που θα ήθελαν όλοι οι πολιτικοί αυτής της χώρας να γίνουν;
Η καθημερινή συζήτηση στην ελληνική τηλεόραση συνεχίζει
και περιστρέφεται γύρω από το τι θα έκανε ο ένας και ο άλλος –η μια πολιτική
παράταξη και η άλλη– χωρίς να λογαριάζουν τον ξενοδόχο.
Ο ξενοδόχος δεν είναι η τρόικα, αλλά η πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα είναι ότι η ελληνική οικονομία έχει παντελώς καταστραφεί από τις πολιτικές που έχουν ακολουθηθεί από όλες τις κυβερνήσεις τα τελευταία 40 χρόνια και έχουμε γίνει πολύ πιο φτωχοί.
Είτε διότι χάθηκε ο πλούτος στο χρηματιστήριο, είτε διότι ξοδεύτηκε στο όνομα του μεγάλου σπάταλου κράτους (σε μισθούς δημόσιων υπαλλήλων, υπέρογκες συντάξεις κτλ) που στη συνέχεια πήγε στο εξωτερικό για να εισαγάγουμε προϊόντα και υπηρεσίες που η χώρα μας δεν παράγει, ή σε κλεψιές και σε πολλά άλλα.
Και αντί να κοιτάμε τον εαυτό μας στον καθρέπτη και να προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε εδώ και παράλληλα να δούμε πως μπορούμε να βάλουμε ξανά τις μηχανές να δουλέψουν, συνεχίζουμε την συνωμοσιολογία περί της κακής τρόικας και των κακών Γερμανών.
Όχι ότι δεν έχουν γίνει λάθη εκ μέρους της Ευρώπης, έχουν γίνει -τόσο όσον αφορά το σχεδιασμό της Ενωμένης Ευρώπης όσο και όσον αφορά την τωρινή κρίση. Αλλά αγνοούμε ότι για όλα σχεδόν τα κακά που μας έχουν βρει φταίμε εμείς και δεν φταίνε κάποιοι άλλοι, που απλά δεν κάνουν αυτά που θα θέλαμε να κάνουν, για να λυθεί το πρόβλημά μας.
Το άλλο κακό με την περίπτωσή μας, είναι ότι δεν ξέρουμε καν πως να λύσουμε το πρόβλημά μας.
Η πραγματικότητα είναι ότι η ελληνική οικονομία έχει παντελώς καταστραφεί από τις πολιτικές που έχουν ακολουθηθεί από όλες τις κυβερνήσεις τα τελευταία 40 χρόνια και έχουμε γίνει πολύ πιο φτωχοί.
Είτε διότι χάθηκε ο πλούτος στο χρηματιστήριο, είτε διότι ξοδεύτηκε στο όνομα του μεγάλου σπάταλου κράτους (σε μισθούς δημόσιων υπαλλήλων, υπέρογκες συντάξεις κτλ) που στη συνέχεια πήγε στο εξωτερικό για να εισαγάγουμε προϊόντα και υπηρεσίες που η χώρα μας δεν παράγει, ή σε κλεψιές και σε πολλά άλλα.
Και αντί να κοιτάμε τον εαυτό μας στον καθρέπτη και να προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε εδώ και παράλληλα να δούμε πως μπορούμε να βάλουμε ξανά τις μηχανές να δουλέψουν, συνεχίζουμε την συνωμοσιολογία περί της κακής τρόικας και των κακών Γερμανών.
Όχι ότι δεν έχουν γίνει λάθη εκ μέρους της Ευρώπης, έχουν γίνει -τόσο όσον αφορά το σχεδιασμό της Ενωμένης Ευρώπης όσο και όσον αφορά την τωρινή κρίση. Αλλά αγνοούμε ότι για όλα σχεδόν τα κακά που μας έχουν βρει φταίμε εμείς και δεν φταίνε κάποιοι άλλοι, που απλά δεν κάνουν αυτά που θα θέλαμε να κάνουν, για να λυθεί το πρόβλημά μας.
Το άλλο κακό με την περίπτωσή μας, είναι ότι δεν ξέρουμε καν πως να λύσουμε το πρόβλημά μας.
Αφενός αγνοούμε την πραγματικότητα και αφετέρου
συνεχίζουμε να αγνοούμε τους κανόνες της αγοράς.
Επίσης αγνοούμε ότι μόνο η αναζωπύρωση της
επιχειρηματικότητας μπορεί να λύσει τα προβλήματα της χώρας μας και όχι οι
όποιες επιδοτήσεις και τα προγράμματα ΕΣΠΑ.
Όχι ότι κάνει κακό το ΕΣΠΑ και εκτιμώ ότι είναι
απαραίτητο σε αυτή τη φάση, αλλά προς θεού δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα
ολόκληρο οικονομικό μοντέλο γύρω από το ΕΣΠΑ.
Ακόμα και όταν είχαμε τη δραχμή το ίδιο μπάχαλο ήμασταν και η ίδια λογική επικρατούσε.
Ακόμα και όταν είχαμε τη δραχμή το ίδιο μπάχαλο ήμασταν και η ίδια λογική επικρατούσε.
Δεν έχουν αλλάξει πολλά.
Παρ΄ όλα αυτά, αναγνωρίζω ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει
μια άνιση μάχη και ότι προσπαθεί, απλά δεν είναι αρκετή η προσπάθεια πλέον. Χρειάζεται
πολύ περισσότερο από καλή θέληση για να πάει μπροστά αυτή η χώρα.
Αλλά με τα μυαλά που κουβαλάμε, πολύ φοβάμαι ότι τελικά δεν θα καταφέρουμε πολλά.
Αλλά με τα μυαλά που κουβαλάμε, πολύ φοβάμαι ότι τελικά δεν θα καταφέρουμε πολλά.
Το μικρόβιο της μη λογικής έχει προσβάλει τους περισσοτέρους
πολίτες αυτής της χώρας, και όχι μόνο την πολιτική ηγεσία.
Η κατάληξη είναι ότι δεν φταίει η "κακή τρόικα" αλλά το στραβό μας το μυαλό, η αδυναμία μας να επεξεργαστούμε την λογική σκέψη και η επιμονή μας σε λύσεις και ιδεολογίες του παρελθόντος.
Και μην νομίζετε ότι αυτή η κατάσταση είναι σημερινή λόγω κρίσης.
Η κατάληξη είναι ότι δεν φταίει η "κακή τρόικα" αλλά το στραβό μας το μυαλό, η αδυναμία μας να επεξεργαστούμε την λογική σκέψη και η επιμονή μας σε λύσεις και ιδεολογίες του παρελθόντος.
Και μην νομίζετε ότι αυτή η κατάσταση είναι σημερινή λόγω κρίσης.
Ακόμα και όταν είχαμε την δραχμή είχαμε την ίδια
κατάσταση.
Η διαφορά είναι ότι τότε είχαμε μπόσικα για να αυξήσουμε
το δημόσιο χρέος της χώρας και όλα ήταν ρόδινα, ενώ σήμερα δεν υπάρχει αυτή η
δυνατότητα.
Τότε είχαμε τους κακούς Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ (που είναι στο ίδιο συνδικάτο κτλ), σήμερα έχουμε την τρόικα.
Τότε είχαμε τους κακούς Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ (που είναι στο ίδιο συνδικάτο κτλ), σήμερα έχουμε την τρόικα.
Τα ονόματα έχουν αλλάξει μεν, αλλά ο Μπαμπούλας των
Ελλήνων -η μη λογική
- είναι ο ίδιος.
Γιώργος Καισάριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου