Οι Τούρκοι προσβάλλουν και πάλι την Ουάσιγκτον.

Η πρόσφατη διαμεσολάβηση του προέδρου Ομπάμα, προκειμένου να τα ξαναβρούν ο Τούρκος πρωθυπουργός Recep Tayyip Erdoğan και ο Ισραηλινός Benjamin Netanyahu θεωρήθηκε μεγάλη διπλωματική επιτυχία.

Αν και οι ΗΠΑ συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η διαμεσολάβηση αυτή έκανε όντως τη διαφορά, στη πραγματικότητα η Τουρκία, εδώ και εβδομάδες, κάνει τα πάντα για να διαψεύσει αυτήν την αισιόδοξη άποψη.

 

Η τελευταία επιβεβαίωση της αρνητικής στάσης των Τούρκων έγινε προχθές, όταν η κυβέρνηση Erdoğan «μάλωσε» τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών John Kerry, που τόλμησε να ζητήσει από τον Τούρκο πρωθυπουργό να αναβάλλει την επίσημη επίσκεψή του στη Γάζα.

Η επιμονή των Τούρκων σε αυτή την επίσκεψη, που μοναδικό σκοπό έχει την ενίσχυση και στήριξη των Ισλαμιστών δικτατόρων της Γάζας, αποδεικνύει ότι ολόκληρο το αμερικανικό σχέδιο για έναν νέο γύρο συνομιλιών και διαπραγματεύσεων στη Μέση Ανατολή στηρίζεται σε πήλινα πόδια, και σε λανθασμένες προσδοκίες.

Αν και ο Kerry είχε ήδη προετοιμαστεί για μια αποτυχία, η αντίδραση της Άγκυρας απέδειξε ότι είναι πολύ περισσότερα τα στραβά στην όλη περίπτωση από μια απλά υπεραισιόδοξη εμμονή του Αμερικανού υπουργού στην διπλωματική οδό.

Η αμερικανική κυβέρνηση δεν βλέπει την πραγματικότητα στη Μέση Ανατολή.

Ο πρώην γερουσιαστής, που θεωρεί τον εαυτό του έμπειρο και καταρτισμένο διαμεσολαβητή και εκπρόσωπο, μοιάζει τυφλωμένος από την πίστη του στην διπλωματία, αγνοώντας την ισχύ της ισλαμικής ιδεολογίας.

Και όπως δείχνει αυτή η τελευταία περίπτωση με την αρνητική αντίδραση της Τουρκίας, η κατάσταση για τον Kerry μάλλον θα χειροτερέψει κι άλλο.

Το ζήτημα της επίσκεψης Erdoğan στη Γάζα δεν είναι ασήμαντο.

Η στάση του Τούρκου ηγέτη ως σωτήρα της Παλαιστίνης έχει να κάνει με τις βαθιά ριζωμένες φιλοδοξίες της χώρας του να επεκτείνει την επιρροή της, και να ξαναγίνει το επίκεντρο του μουσουλμανικού πολιτικού κόσμου.

Και για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, η κόντρα μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει αμείωτη.

Η προσπάθεια του Αμερικανού απεσταλμένου ήταν εξ αρχής καταδικασμένη.

Τώρα όμως, η τουρκική στήριξη στη Χαμάς μέσω της διεφθαρμένης ηγεσίας της παλαιστινιακής αρχής στη Δυτική Όχθη θα δυσχεράνει περαιτέρω την επίτευξη ειρήνης.

Όσο η Χαμάς στηρίζεται στην Τουρκία, δεν θα μπορέσουν να υπάρξουν γόνιμες διαπραγματεύσεις, πόσο μάλλον ειρήνη μεταξύ του Ισραήλ και των παλαιστινίων.

Ο Kerry έκανε το σωστό, εμμένοντας στην αποστασιοποίηση της Άγκυρας από τα παλαιστινιακά πολιτικά ζητήματα.

Έκανε όμως το λάθος να πιστεύει πως η φιλία μεταξύ του Ομπάμα και του Τούρκου πρωθυπουργού είναι τόσο ισχυρή που θα βάλει στην άκρη τις πρωτοβουλίες του δεύτερου στην ευρύτερη περιοχή, οι οποίες όμως αποτελούν μια βασική πολιτική για την Άγκυρα.

Το λάθος του Αμερικανού δεν είναι σε αυτά που είπε.

Το λάθος ήταν ότι πήγε στη Τουρκία για να θέσει το αίτημά του, χωρίς να γνωρίζει αν θα γίνει δεκτό, δείχνοντας έτσι μια εικόνα αδυναμίας.

Η απάντηση των Τούρκων προς τον  Kerry  ότι οι επισκέψεις του Erdoğan σε άλλα κράτη δεν είναι δική του δουλειά, και να μην ανακατεύεται, έβαλε τέρμα στην όποια αμερικανική προσπάθεια μη εμπλοκής της Άγκυρας στην ένταση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων.

Και το θέμα δεν είναι ότι ο Kerry προκάλεσε κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Ο Erdoğan είναι αυτός που το προκάλεσε.

Το θέμα είναι ότι οι άσκοπες περιπλανήσεις του Kerry στην περιοχή, και το «δημόσιο ξύλο» που έφαγε από τους Τούρκους, μείωσαν την επιρροή τόσο του ιδίου όσο και της Ουάσιγκτον.

Η αμερικανική κυβέρνηση  είναι η ίδια που πριν από μερικά χρόνια κατάφερε να διογκώσει σε μέγιστο διπλωματικό ζήτημα μια ασήμαντη προαναγγελία οικιστικών σχεδίων από πλευράς του Netanyahu, στη διάρκεια επίσημης επίσκεψης του αντιπροέδρου Biden στην Ιερουσαλήμ.

Τότε μάλιστα η Ουάσιγκτον θεώρησε ότι η ισραηλινή κυβέρνηση την προσέβαλλε.

Σήμερα όμως ανακαλύπτει τι σημαίνει να σε προσβάλλει στα αλήθεια ένας δήθεν σύμμαχος, και το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου όμορφο….

Απόδοση S.A.

Commentary