Ναι, αυτό ήταν στεφάνι!

 

Μια μικρή αληθινή ιστορία!

 

Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Φανής Θεοδωρίδου, με τίτλο«Ζωντανές ιστορίες», που κάποτε μου έκανε, και συνεχίζει να μου κάνει εντύπωση…

…Χθες, Αγίου Δημητρίου, άνοιξα την τηλεόραση ν’ ακούσω τα νέα.

Κι ω Θεέ μου, τι συγκίνηση είναι αυτή, τι χαρά, τι περηφάνια!

Τρέχουν τα δάκρυά μου.

Ο Υπουργός πήγε στα Τίρανα, μα μόλις τελείωσε η συνδιάσκεψη, το’ σκασε με τους ανθρώπους της συνοδείας του κι έφθασε στην Κλεισούρα, όπου στο ύψωμα 731, που υπεράσπιζε η 1η Μεραρχία μας, τότε στη δοξασμένη εποποιία του  ‘40, ακριβώς πενήντα χρόνια μετά, ο Έλληνας Υπουργός κατέθεσε το δάφνινο στεφάνι με τις γαλάζιες κορδέλες. 

Τα ξασπρισμένα κόκκαλα των ηρώων μας δέχτηκαν  τις δάφνες της Ελλάδας, δέχτηκαν το στεφάνι του Έλληνα Υπουργού. 

Τρόμαξε ο Αλία, τρόμαξαν οι αλβανικές αρχές. 

Στέλνουν ξωπίσω του το Νομάρχη Αργυροκάστρου, στέλνουν τη σκληρή ασφάλεια Σιγκουρίμι, αλλάζουν τα σήματα στους δρόμους, μη τυχόν κι ανακαλύψει ο Υπουργός Ελληνικές μειονότητες, μα η αρχή έγινε.

Κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει.

Κατεβαίνει και περπατάει στους δρόμους των χωριών, όπου υπάρχουν Έλληνες.

Στο Δερβιτσάνι του δείχνουν την εκκλησία τους, που έγινε στάβλος.

Στο Γερουντζί τον υποδέχονται τραγουδώντας «Σαν πας στην Καλαμάτα». Εκατοντάδες χέρια θέλουν να ακουμπήσουν τον Υπουργό, να ακουμπήσουν λίγη Ελλάδα.

Ο Υπουργός τραγουδάει και χορεύει μαζί τους.

Στο Γερουντζί δεν τον αφήνουν να φύγει. 

…Οι αρχές φωνάζουν, τρομοκρατούν, μα ο Υπουργός το έκανε το οδοιπορικό του. 

Αγκάλιασε τα Ελληνόπουλα, είδε τα γκρεμισμένα τους σχολειά. Μοίρασε καραμέλες, σοκολάτες.

Πείσμα στο πείσμα τα είδε όλα, τα άκουσε όλα.

Άκουσε τα παράπονα, τα μαρτύρια των Βορειοηπειρωτών.

Έλληνες δεν είναι;

Υπουργός τους δεν είναι;  

Είδαν οι σκλάβοι τα μάτια του να τρέχουν.

Το κορμί του να τρέμει, το βλέμμα του να τους αγκαλιάζει όλους.

Ένιωσαν τη ζεστασιά του, ένιωσαν το χάδι του.

Είδαν Ελλάδα, είδαν Πατρίδα! 

Ναι αυτό ήταν στεφάνι! 

Ναι αυτός ήταν Έλληνας Υπουργός!

Να ζήσεις Υπουργέ μου, να ζήσεις!... 

Για την αντιγραφή:

Δαναός