Δεν χαρίζω τον πατριωτισμό μου στους φασίστες!

Σε site με αντικείμενο τα εθνικά θέματα, στο οποίο αναδημοσιεύθηκε το άρθρο μου 

«Κουράστηκα να είμαι ‘politically correct’ για να μη με πουν ξενοφοβικό ρατσιστή» εισέπραξα ποικίλων διαβαθμίσεων ύβρεις από συμπαθούντες τη «Χρυσή Αυγή» για τον λόγο ότι, ενώ θίγω το πρόβλημα της εγκληματικότητας εξαιτίας της παράνομης μετανάστευσης, κρατώ εν τούτοις σαφείς αποστάσεις από τον εν λόγω «πολιτικό» χώρο, τον οποίο αποκαλώ νεο-ναζιστικό. (Ανάλογες ύβρεις, για διαφορετικούς βέβαια λόγους, εισέπραξα και από το αντίθετο ιδεολογικό άκρο, πράγμα όμως που ήταν εξαρχής αναμενόμενο…)

Κάποιος σχολιαστής, μάλιστα, έφτασε να χαρακτηρίσει το όλο άρθρο ως ένα προσχηματικό περιτύλιγμα μιας σκοτεινότερης, αδήλωτης πρόθεσης:

«Άσε ρε καραγκιοζάκο και σε καταλάβαμε.

ΟΛΟ το άρθρο είναι περιτύλιγμα για την πρόταση «…Κουράστηκα να φοβάμαι ν’ αρθρώσω το αυτονόητο επειδή με πρόλαβε κάποιο νεο-ναζιστικό πολιτικό μόρφωμα άσχετο με την ιστορία και την ιδεολογία μου, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!».

Άντε χάσου ρε λαμόγιο που θα μας κάνεις εσύ εμάς φτηνή προπαγάνδα κατά της Χρυσής Αυγής.

Κατά τη γνώμη σου λοιπόν αφού «κουράστηκες» τόσο πολύ θα πρέπει να βγεις έξω και να διώξεις τους λάθρο με προτροπές: «Καλέ λαθρό φύγετε! Ξου! Ξου!».

Παλιό το κόλπο φιλαράκο. Λέμε αυτονόητα πράγματα και κει που ο άλλος μας έχει δώσει σημασία πετάμε το δηλητήριο μας και οι μαλάκες το καταπίνουν.

Άστο καλύτερα.»

(Διατηρώ σύνταξη και ορθογραφία.)

Είναι προφανές ότι η «Χρυσή Αυγή» αρέσκεται να μονοπωλεί την αρετή του πατριωτισμού σ’ αυτή τη χώρα.

Και αξιώνει κάθε αναφορά σε θέματα που άπτονται εθνικών ευαισθησιών να έχει τη δική της πιστοποίηση.

Βέβαια, η Χ.Α. κάνει απλά τη δουλειά της σε απόλυτη συνέπεια με την ιδεολογία της. Το ζήτημα είναι ποιοι βάζουν «βούτυρο στο ψωμί της»!

Θα τους ανακαλύψουμε, μεταξύ άλλων, αν κοιτάξουμε στο αντίθετο άκρο του ιδεολογικού φάσματος.

Δεν είναι άλλοι από τους ιδεόληπτους της ακραίας (και ουδόλως προοδευτικής) Αριστεράς, που θεωρούν τον πατριωτισμό περίπου ως την άλλη όψη του φασισμού!

Και αντιμετωπίζουν κάθε αναφορά στην «πατρίδα» με αισθήματα περιφρόνησης, αν όχι κι απέχθειας.

Και επικολλούν ελαφρά τη καρδία την ετικέτα του «Χρυσαυγίτη» σε όποιον τολμήσει να δηλώσει κάτοχος εθνικής συνείδησης!

Ας μην παρεξηγείται, λοιπόν, η άκρα Αριστερά (η οποία φωλιάζει προστατευτικά στους κόλπους κοινοβουλευτικής δύναμης της μείζονος αντιπολίτευσης) αν κάποιοι μιλούν για «τα δύο άκρα» του πολιτικού φάσματος. Γιατί το «άλλο» άκρο το εξέθρεψαν, συν τοις άλλοις, και δικές της συμπεριφορές, ενώ την εκ μέρους του μονοπώληση της εθνικής συνείδησης την ενίσχυσε και η δική της παρανοϊκή ρητορεία που αρνείται πως «πατρίδα» και «δημοκρατία» μπορούν να είναι έννοιες συμβατές μεταξύ τους!

Όσο για τους εξ ακραίων χώρων προερχόμενους σχολιαστές (οι οποίοι, υπό το κράτος προφανούς ιδεολογικής σύγχυσης, ταυτίζουν την αγάπη για τον τόπο σου είτε με τον φασισμό-ρατσισμό, είτε με το μίσος για κάθε τι ξένο αδιακρίτως), δεν θα μπω καν στον κόπο να τους επιστρέψω ύβρεις και χαρακτηρισμούς (που δεν περιορίζονται στους σχετικά «αθώους» που εμπεριέχει το σχόλιο που ενδεικτικά και μόνο παρέθεσα).

Κάτι τέτοιο θα με τοποθετούσε de facto στο ίδιο μ’ αυτούς επίπεδο.

Και, για να προλάβω τον αναμενόμενο σαρκασμό τους, το δικό μου επίπεδο είναι πολύ πιο κάτω!

Κώστας Παπαχρήστου- εκπαιδευτικός. (Ο άριστος των φοιτητών του λέγεται Αμάρ και είναι από τη Σενεγάλη)! 

Αιχμή