Η επιστροφή του μίσους.

Στην Αθήνα, ένα λαϊκίστικο ακροδεξιό κόμμα καταδικάζει τους Εβραίους, κατηγορώντας τους για τα δεινά της χώρας, ανακυκλώνοντας το αιώνιο ψέμα που τους θέλει να έχουν δολοφονήσει τον Χριστό.

Στην Ουγγαρία, ο πρωθυπουργός δεν πείθει όταν προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από ένα τοπικό ισχυρό, αντί-σημιτικό, και καθαρά φασιστικό πολιτικό σχήμα.

Σκηνές από την Ευρώπη της δεκαετίας του 1930;

Όχι. Τα δυο παραπάνω θλιβερά παραδείγματα είναι από την σημερινή Ευρώπη.

Η ελληνική Χρυσή Αυγή είναι σήμερα το τρίτο πιο δημοφιλές κόμμα στη γενέτειρα της δημοκρατίας.

Το ουγγρικό σχήμα είναι το κόμμα Jobbik, που όλο και αυξάνει την επιρροή του.

Σχεδόν 70 χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, του Μουσολίνι, και του ευρωπαϊκού φασισμού στον Β’ ΠΠ, η ακροδεξιά ιδεολογία του μίσους έχει επιστρέψει σε κάθε σχεδόν χώρα της Ευρώπης.

Αν και κανένα από αυτά τα κόμματα δεν είναι αρκετά ισχυρό για να κερδίσει την εξουσία, εν τούτοις είναι βίαια και επιθετικά.

Και δεν ανέχονται τους μετανάστες, τους Εβραίους, και όλες γενικά τις μειονότητες που δεν ταιριάζουν στις διεστραμμένες απόψεις τους για το πώς θα πρέπει να είναι οι Έλληνες, οι Ούγγροι, και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι.

Η Χρυσή Αυγή πέτυχε διεθνή δημοσιότητα για τις προκαταλήψεις της, τον ρατσισμό της, και την χρήση τόσο της σβάστικας, όσο και του ναζιστικού χαιρετισμού.

Επί χρόνια ήταν μια ασήμαντη λεπτομέρεια στην ελληνική πολιτική σκηνή, αλλά ανεβαίνει δημοσκοπικά τα τελευταία τρία χρόνια, όσο δηλαδή επιδεινώνεται η οικονομική κρίση της χώρας.

Στις εκλογές του 2012, έκανε την έκπληξη κερδίζοντας το 7% των ψήφων και 18 έδρες στο κοινοβούλιο.

Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις ξεπερνά το 11%.

Πριν από μερικές ημέρες, οι βουλευτές της αρπάχτηκαν με αυτούς της αριστεράς, μέσα στο κοινοβούλιο.

Λίγο πιο πριν, ένα ηγετικό της στέλεχος προσπάθησε να γρονθοκοπήσει τον δήμαρχο της Αθήνας σε μια εκδήλωση, και τελικά χτύπησε ένα 12χρονο κοριτσάκι.

Το τελευταίο διάστημα η Χ.Α. επιτίθεται συνεχώς στο Αμερικανικό- Εβραϊκό Συμβούλιο (AJC ), κυρίως επειδή προσκάλεσε τον Έλληνα πρωθυπουργό Α. Σαμαρά να μιλήσει στο φόρουμ του τον ερχόμενο μήνα.

Η Χ.Α. κριτικάρει συνεχώς το AJC με απαράδεκτα και προσβλητικά λόγια, καθώς και γελοιογραφίες που περιγράφουν τους Εβραίους ως τοκογλύφους και τυράννους των Ελλήνων.

Ο φίλος μου και επικεφαλής του AJC David Harris περιγράφει την απειλή ως εξής: «Η Χ.Α. δεν προσπαθεί καν να κρύψει την ιδεολογία του μίσους της… αποτελεί μια απεχθή άποψη την οποία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε».

Όπως κάποτε οι ναζί και ο Μουσολίνι εκμεταλλεύονταν τα πρωτόγονα ένστικτα και τις φοβίες των ανθρώπων, έτσι και οι χρυσαυγίτες εκμεταλλεύονται τους πιο φτωχούς των Ελλήνων, σε αυτές τις δύσκολες εποχές, με την ανεργία στο 50%.

Αν οι δημοκρατικοί ηγέτες του παρελθόντος έσφαλλαν, στο να μην πάρουν στα σοβαρά τον Χίτλερ όταν έπρεπε, τι θα πρέπει να κάνει σήμερα η Ευρώπη και η Αμερική;

Κάποιοι θεωρούν αστείο ένα κόμμα που λατρεύει τον ναζισμό στον 21^ο αιώνα.

Αυτή όμως είναι μια αφελής αντίδραση, αν αναλογιστούμε το μεγάλο μίσος, τον θυμό, και τον ρατσισμό που τροφοδοτούν αυτά τα νέα φασιστικά κινήματα της Ευρώπης.

Είναι μεγάλο λάθος να θεωρούμε πως πρόκειται απλά για κάποιους ακίνδυνους ακροδεξιούς τρελούς.

Η μάχη εναντίον των νεοφασιστών ξεκινά από τους ίδιους τους Ευρωπαίους.

Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ένας αξιωματούχος του Συμβουλίου της Ευρώπης ζήτησε την απαγόρευση της Χρυσής Αυγής.

Μεγάλοι ηγέτες της ΕΕ, όπως η Angela Merkel και ο Francois Hollande, έχουν την ευθύνη να ηγηθούν αυτής της προσπάθειας.

Μπορούν να αρχίσουν εξοστρακίζοντας τον Ούγγρο πρωθυπουργό Viktor Orban, αν αυτός δεν καταδικάσει με σταράτα και ξεκάθαρα λόγια το κόμμα Jobbik.

Το ίδιο θα πρέπει να αντιδράσουν και οι Αμερικάνοι.

Η αμερικανική κοινωνία βασίζεται στην πολυμορφία, στα ανοίγματα, στην ανοχή, και στην ελευθερία.

Εκτός από τα ντόπια φασιστικά κινήματα, οι Αμερικάνοι θα πρέπει να καταδικάσουν και αυτά της Ευρώπης, όπως την Χρυσή Αυγή.

Θα πρέπει δηλαδή να τονίσουμε τους δημοκρατικούς μας δεσμούς με την αρχαία ήπειρο.

Μπορεί να μιλάμε συνεχώς για την αναδυόμενη Ασία, αλλά η Ευρώπη παραμένει ο πιο σημαντικός οικονομικός μας εταίρος, και ο πιο πιστός μας σύμμαχος στο ΝΑΤΟ.

Η έκκληση του προέδρου Ομπάμα για μια νέα φιλόδοξη εμπορική συμφωνία με την ΕΕ μπορεί να αναγεννήσει την παλιά μας διατλαντική συμμαχία, και παράλληλα να ενισχύσει την ευρωπαϊκή δημοκρατία.

Η Αμερική μοιράζεται με την Ευρώπη βαθιές ιστορικές, κοινωνικές, και πολιτικές σχέσεις, που πάνε πίσω αιώνες.

Καλούμαστε λοιπόν να τις υπερασπίσουμε απέναντι σε μια ντροπιαστική ιδεολογία, η οποία προσβάλλει όλα τα ευρωπαϊκά επιτεύγματα μετά το τέλος του Β’ ΠΠ.

Nicholas Burns

Atlantic Council

Απόδοση: S.A.