Ιστορίες καλοκαιρινής τρέλας στο δημόσιο!

Κλείσαμε ένα  χρόνο συγκυβέρνησης, και αντί να εκμεταλλευτούμε αυτή τη μοναδική ευκαιρία, να σπάσουμε αυγά, και να αφήσουμε πίσω τις διάφορες διαχρονικές αγκυλώσεις, χάρη στο πείσμα και στο γινάτι κάποιων είναι σαν να βρισκόμαστε και πάλι στην αρχή.

Σαν να μη πέρασε ούτε μια μέρα…

Οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος παρατηρητής οφείλει να ομολογήσει πως από την πλευρά του, ο Σαμαράς κάνει ότι μπορεί και με το παραπάνω.

Και όσοι τον κατηγορούν, για αυτό ακριβώς τον κατηγορούν. Για το παραπάνω.

Δυστυχώς όμως, υπάρχουν πάρα πολλές δυνάμεις στη χώρα μας, που πίσω από το προσωπείο του (δήθεν)  προοδευτισμού κρύβουν τον πιο αντιδραστικό συντηρητισμό.

Προσπαθεί δηλαδή ο Σαμαράς, εργαζόμενος νύχτα μέρα, να φέρει σε πέρας το κρίσιμο έργο που ανέλαβε, την μεταρρυθμιστική εξυγίανση δηλαδή της χώρας, σε όλους τους τομείς, σύμφωνα πάντα με τις επιταγές του μνημονίου, που (να μη το ξεχνάμε) ενέκριναν και τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης.

Έχει όμως βαρίδια.

Κουβαλάει νεκρό βάρος. Σαβούρα.

Και όχι μόνο σε επίπεδο των δυο άλλων πολιτικών αρχηγών, ούτε σε επίπεδο τρόικας, κλπ.

Πάνω απ όλα, τη μεγάλη ζημιά την προκαλούν οι κωλυσιεργίες και τα ήξεις αφίξεις μερικών υπουργών της κυβέρνησης.

Και ω τι σύμπτωση, οι υπουργοί αυτοί ανήκουν στην ΔΗΜΑΡ!

Που όπως συμπεριφέρεται, θυμίζει εκείνο το κλασικό «και με τον αστυφύλαξ, και με τον χωροφύλαξ.

Ναι, αλλά έτσι δεν γίνεται δουλειά.

Και απορώ με την αντοχή του Σαμαρά, που δεν τα έχει βροντήξει προ πολλού.

Χωρίς να αναφέρω τα διάφορα κωλύματα που καθημερινά βάζουν αυτοί οι (υποτίθεται) παράγοντες της συγκυβέρνησης, θα σημειώσω ένα από τα διάφορα «κουλά» που αποδεικνύουν πως αυτή η χώρα δεν σώζεται με τίποτα άμα λάχει να ‘ουμ….

Έχουμε λοιπόν και λέμε.

Η τρόικα ζητάει απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.

Η τρικομματική κυβέρνηση συμφωνεί.

Και ψάχνει από πού να αρχίσει.

Και βγαίνει στη δημοσιότητα μια ολόκληρη «δεξαμενή» υποψηφίων προς απόλυση.

Με πρώτη και καλύτερη την κατηγορία των επίορκων.

Που όμως ακόμη υπηρετούν και πληρώνονται κανονικά.

Για τους κοπανατζήδες, τους αργόμισθους και τους ανεπαρκείς, ούτε κουβέντα, αφού ΔΕΝ υπάρχει κάποιο αξιόπιστο σύστημα εντοπισμού και τιμωρίας τους.

Και αν τυχόν πάει να γίνει, αυτοί που μάλλον θα φύγουν θα είναι οι κομματικά και συνδικαλιστικά ασύνδετοι, άσχετα αν δουλεύουν ή όχι, και τα διάφορα (ουκ ολίγα) κοπρόσκυλα θα μείνουν στον αφρό.

Διότι ως είθισται, οι συστηματικά ανεπαρκείς και κοπανατζήδες δημόσιοι υπάλληλοι είναι συνήθως και οργανωμένα μέλη κόμματος, με υψηλή κομματική, και συνδικαλιστική προστασία.

Ή μπατζανάκια παραγόντων. Κι αυτό αρκεί για να τη βγάζεις στη τούφα στο δημόσιο αν είσαι φύσει τεμπελχανάς.

Αυτά τα ξέρουν και οι πέτρες.

Μια άλλη κατηγορία όμως, που ανακαλύφτηκε προσφάτως είναι οι λεγόμενοι «πλαστογράφοι».

Αυτοί που κατέθεσαν δηλαδή πλαστά πτυχία, πιστοποιητικά, κλπ προκειμένου να προσληφθούν.

Και μάλλον δεν είναι λίγοι.

Και όπως μαθαίνω, διότι δεν το ήξερα, ακόμη και οι πολυδιαφημισμένες διαδικασίες πρόσληψης μέσω ΑΣΕΠ, σε αυτό το θέμα χωλαίνουν, για τον απλούστατο λόγο ότι το ΑΣΕΠ ουδέποτε εξέτασε την εγκυρότητα ή μη κάποιου τίτλου σπουδών, πιστοποιητικού, βεβαίωσης γλωσσομάθειας  κλπ που του κατατέθηκε.

Δεν ήταν, λέει,  στην αρμοδιότητά του κάτι τέτοιο!

Οπότε, στην ουσία πάπαλα και το «αδιάβλητο» του ΑΣΕΠ.

Διεκπεραίωση έκανε.

Και τι γίνεται λοιπόν τώρα;

Έρχεται μια εγκύκλιος του υπουργού κου Μανιτάκη προς όλα τα υπουργεία και τις δημόσιες υπηρεσίες, με βάση την οποία καλούνται (ντάλα καλοκαίρι) όλοι ανεξαιρέτως οι δημόσιοι υπάλληλοι, να υποβάλλουν εκ νέου όλα τα έγγραφα, πτυχία κλπ που κατέθεσαν κάποτε προκειμένου  να προσληφθούν.

Νομίμως επικυρωμένα, μεταφρασμένα, κλπ.

Εντός 20 ημερών, αν δεν κάνω λάθος!

Ένα εκατομμύριο (σχεδόν) δηλαδή δημόσιοι υπάλληλοι, θα πρέπει να τρέχουν καλοκαιριάτικα σε ΚΕΠ, σε δικηγορικά γραφεία, σε μεταφραστές, κλπ για να επικυρώσουν νομίμως τα τυπικά τους προσόντα, να τα υποβάλουν αρμοδίως στα τμήματα διοικητικού της υπηρεσίας τους, και αυτά με τη σειρά τους να τα στείλουν στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, το οποίο θα εξετάσει(;) την γνησιότητά τους (κάτι που μάλλον θα απαιτήσει μήνες ολόκληρους, για να μη πω χρόνια).

Και αυτό γιατί;

Διότι, όπως αναφέρουν οι αρμόδιοι, τα αρχεία των υπηρεσιών δεν είναι ενημερωμένα.

Δεν ισχύει δηλαδή το αυτονόητο: Η κάθε υπηρεσία να διαθέτει ένα προσβάσιμο ενημερωμένο αρχείο με τους προσωπικούς φακέλους του κάθε υπαλλήλου, που θα περιέχει όλα τα προσωπικά και υπηρεσιακά του στοιχεία.

Να σημειώσω εδώ, ότι υπάρχουν υπάλληλοι που υπηρετούν ακόμη, και που έχουν προσληφθεί το μακρινό 1978!

Και για να μαθαίνουν οι νέοι, ακόμη και τότε υπήρχαν πτυχία ΑΕΙ, μεταπτυχιακά, proficiency, κλπ.

Και όλοι αυτοί καλούνται τώρα να ξεθάψουν αραχνιασμένα ή και χαμένα πρωτότυπα απολυτήρια,  πτυχία κλπ, να τρέξουν καλοκαιριάτικα να τα επικυρώσουν αρμοδίως, και να τα υποβάλουν εκ νέου στην υπηρεσία τους.

Και όχι μόνο τα πτυχία, κλπ, αλλά και πιστοποιητικά οικογενειακής κατάστασης!

Ντάλα καλοκαίρι! Το επαναλαμβάνω.

Όταν δηλαδή στο δημόσιο του Ελλάντα, δουλεύουν μόνο τα αιρ κοντίσιον!

Διότι τώρα ξύπνησε το αρμόδιο υπουργείο.

Και όλα αυτά, για να βρεθούν οι πλαστογράφοι.

Που θα έπρεπε να είναι προ πολλού γνωστοί, αν δούλευε στοιχειωδώς το δημόσιο.

Αλλά πώς να δουλέψει, όταν επικεφαλής του κατ εξοχήν αρμόδιου υπουργείου είναι ο «ήξεις αφίξεις»…;

Άραγε τα γνωρίζει αυτά τα «σαμποτάζ» ο Σαμαράς;

Γνωρίζει ότι αυτή την ώρα 700.000 με 900.000 δημόσιοι υπάλληλοι τρέχουν και δεν φτάνουν, ψάχνοντας σε μπαούλα, αναζητώντας ΚΕΠ και δικηγόρους, πληρώνοντας 70άρια σε μεταφραστικά γραφεία, και βρίζοντας όχι θεούς και δαίμονες, αλλά την «μεταρρυθμιστική» κυβέρνηση;

Επειδή μάλλον δεν το γνωρίζει, του το αναφέρω αρμοδίως…

Με την υποσημείωση ότι ο κος Μανιτάκης μάλλον για τον Αλέξη δουλεύει, και όχι για την κυβέρνηση στην οποία τυγχάνει υπουργός εξαιτίας του κυρ Φώτη.

Strange Attractor