Κομμουνισμός: Το νόθο παιδί του Χριστιανισμού;

"H θρησκεία είναι ο αναστεναγμός του ανθρώπινου όντος, η καρδιά ενός άκαρδου κόσμου και η ψυχή των άψυχων καταστάσεων. Είναι το όπιο των λαών". Karl Marx.

Ο Κομμουνισμός και ο Χριστιανισμός φαίνονται δύο κοσμοθεωρίες τελείως άσχετες μεταξύ τους.

Είναι γνωστό πως οι περισσότεροι κομμουνιστές είναι άθεοι. 

Όμως αν εξετάσουμε τις διδαχές του κομμουνισμού θα βρούμε πολλά κοινά με τον χριστιανισμό, τόσα κοινά που μπορούμε να πούμε πως ο κομμουνισμός είναι ιδεολογικό μπάσταρδο του χριστιανισμού.

Ίσως η πιο κοινή διδαχή των δύο αυτών δογμάτων, είναι αυτής της υποχρεωτικής αλληλεγγύης.

Ο Χριστός έγινε διάσημος για το πώς "ο έχων τους δύο χιτώνας να δίνει τον ένα", με άλλα λόγια, αν σήμερα ο Χριστός ήταν στο Υπουργείο Οικονομικών θα πρότεινε 50% εκχώρηση της προσωπικής ιδιοκτησίας, ενώ έφτασε στην ουτοπία της αλληλεγγύης του "αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου".

Αρκετούς αιώνες μετά, ο κομμουνισμός συνέχισε αυτήν την ιδέα, επιβάλλοντας την αλληλεγγύη, εξαναγκάζοντας τους πιο πλούσιους γεωργούς να παραχωρήσουν τη γη τους.

Και στις δύο περιπτώσεις η αλληλεγγύη επιβάλλεται με τη βία, αφού οι διαφωνούντες θα βρισκόντουσαν στην Κόλαση ή στα Γκούλαγκ.  

Στο όνομα της αγάπης ή της υποχρεωτικής αλληλεγγύης -όπως θέλετε πείτε το- εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν στο μεσαίωνα και αργότερα από τον Μάο και τον Στάλιν.
Αλληλένδετη με την ουτοπία της υποχρεωτικής αλληλεγγύης είναι η ουτοπία του δωρεάν γεύματος.

H έννοια της εξασφάλισης τροφής δωρεάν, ήταν και είναι ακόμα δημοφιλής. 

Ο Γιαχβέ, ο θεός της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την έννοια του δωρεάν γεύματος.

Η ουτοπική κατάσταση του παράδεισου που ο Αδάμ και η Εύα έχουν όλα τα γεύματα κερασμένα, μέχρι το μάννα εξ ουρανού, αλλά και το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων από τον Χριστό.

Μάλιστα, το δωρεάν γεύμα υπάρχει και στο "Πάτερ ημών", με τον πιστό να προσεύχεται στο υπερφυσικό ον για τον "άρτον ημών τον επιούσιον".

Γενικότερα, ο παράδεισος στη χριστινιακή παράδοση παρουσιάζεται ως μια κατάσταση ουτοπική, που οι άνθρωποι δεν δουλεύουν, αλλά κερνά το μαγαζί. 

Σαν άλλος μεσσίας ήρθε και ο κομμουνισμός να επιβάλλει την ισότητα παντού και φυσικά στη διατροφή.

Όχι ο επουράνιος πατέρας, αλλά το κράτος - πατέρας θα παρέχει τροφή για τους υπηκόους και θα την κατανέμει δίκαια και ίσα.

Αν και, η ιστορία μας δίδαξε πως στην εφαρμογή αυτής της ουτοπίας πάντα κάποιοι ήταν "πιο ίσοι από τους άλλους", για να δανειστούμε και την περίφημη φράση του Όργουελ. 

Για του λόγου το αληθές, πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα που συγκρίνουν τους κατοίκους της κομμουνιστικής Βόρειας Κορέας, με τους  -ίδιου γονιδιακού υπόβαθρου- κατοίκους της Νότιας Κορέας (η οποία έχει ελεύθερη οικονομία) παρατηρούν πως οι κάτοικοι της Βόρειας Κορέας υποσιτίζονται και είναι κατά μέσο όρο 9 ή παραπάνω πόντους πιο κοντοί, από τους συγγενείς του στην Νότια Κορέα.
Μία άλλη σύμπτωση είναι πως και οι μεν και οι δε, χριστιανοί και κομμουνιστές, διαθέτουν εκκλησίες και "ιερά", αν και έχουν "αντιεξουσιαστικό" χαρακτήρα.

Παθιάζονται με την επανάκτηση συγκεκριμένων χώρων λατρείας, είτε μιλάμε για τη Βίλα Αμαλίας, είτε μιλάμε για την Αγία Σοφία, ενώ και ο Λένιν, ο Στάλιν, ο Μάο και ο Κιμ Γιονγκ Ιλ,  λατρεύτηκαν μετά θάνατον ως επί-γης θεοί.

Στην κατανυκτική αυτή ατμόσφαιρα, οι πιστοί αποκαλούνται "σύντροφοι" ή "αδερφοί" . 

Οι συμπτώσεις δεν τελειώνουν εδώ.

Το ταξικό μίσος είναι βασικό συστατικό στη μαγιά και των δυο δογμάτων.

Οι πλούσιοι θα περάσουν από τη στενή πύλη σύμφωνα με τον Χριστό, ενώ ο Μαρξ, αρκετούς αιώνες μετά, πήγε αυτήν την άποψη λίγο παραπέρα. 

Οι θιασώτες και των δύο δογμάτων, θεωρούν όσους δεν ενστερνίζονται την κοσμοθεωρία τους σκλάβους του Κακού - υπόδουλους του προαιώνιου Σατανά του Κέρδους.

Άσχετα αν "στο βωμό του κέρδους" όπως λέει και η ξύλινη έκφραση, η ανθρωπότητα δημιούργησε σύγχρονη γεωργία και κτηνοτροφία, με αποτέλεσμα περισσότεροι άνθρωποι από οποιαδήποτε άλλη εποχή, να μπορούν να τρώνε.

Σε επίρρωση των παραπάνω, ένα κοινό στοιχείο χριστιανισμού και κομμουνισμού είναι η εναντίωση προς την επιστημονική πρόοδο και την τεχνολογία.  

Στη Σοβιετική Ένωση την περίοδο 1928 - 1964 ο επιστημονικά ημιμαθής και υπερφίαλος Trofim Lysenko, αυτοαποκαλούμενος "ακαδημαϊκός του λαού" ήθελε να κάνει επανάσταση στη βιολογία και στη γεωπονία, εισήγαγε τη "νέα βιολογία" και διακήρυξε πως οι ανακαλύψεις των Mendel και Morgan ήταν λάθος και απλά μία καπιταλιστική παγίδα για τους εργαζομένους.

Υποστήριξε τις απόψεις του με ψευδή πειράματα και στατιστικές, ενώ φυλάκισε ή έδωσε εντολή να εκτελεστούν βιολόγοι που είχαν αντίθετη με αυτόν άποψη. 

Αυτή η παράδοση πολιτικοποίησης της επιστήμης συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, με τα ελληνικά πανεπιστήμια να βρίσκονται σε σχεδόν διαρκή κατάληψη από κομμουνιστές.  

Από την άλλη και ο χριστιανισμός δεν πήγε πίσω, αντιτάχθηκε σθεναρά σε θεμελιώδη βήματα κατανόησης του κόσμου.

Χριστιανοί έκαψαν την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, μία βιβλιοθήκη που συγκέντρωνε την επιστημονική γνώση του τότε κόσμου.

Διατυπώθηκε πως αν αυτό είχε αποφευχθεί, θα μπορούσαμε να παρακάμψουμε το μεσαίωνα, κάνοντας τεράστια βήματα προόδου.

Η αντίθεση του χριστιανισμού υπήρξε και υπάρχει απέναντι στη θεωρία του Δαρβίνου, αλλά και στο πότε δημιουργήθηκε ο κόσμος (το ορθόδοξο οικουμενικό πατριαρχείο στην ιστοσελίδα του, θεωρεί πως το σύμπαν έχει ηλικία περί τα 6000 χρόνια). 

Ο Karl Popper, είχε πει πως "Η προσπάθεια να φέρουμε τον παράδεισο στη γη, οδηγεί χωρίς εξαίρεση στην κόλαση". 

Οι δύο κοσμοθεωρίες έβαζαν την ισότητα πριν την ελευθερία, το δόγμα πριν την επιστημονική πρόοδο και κατέληγαν στον να υποδουλώνουν τους ανθρώπους στο όνομα της υποχρεωτικής αλληλεγγύης.

Και οι δύο ιδεολογίες παρέκαμψαν την ελευθερία για την υποχρεωτική κοινωνική αλληλεγγύη και χρησιμοποίησαν τη βία για να την επιβάλλουν. 

Και οι δύο δαιμονοποίησαν την έννοια της ιδιοκτησίας, της προσωπικής ευθύνης και της προσωπικής προόδου και έσπειραν το ταξικό μίσος.

 Ανδρέας Ζουρδός 

EyeDoll