The Call

Σκηνοθεσία: Brad Anderson
Ηθοποιοί:Halle Berry, Abigail Breslin, Morris Chestnut, Michael Eklund

Η ταινία αυτή είναι ο ορισμός του “ξεκινά υποσχόμενα, αλλά μετά την πρώτη ώρα (ακριβώς) χάνει κάθε ενδιαφέρον”.

Θα μπορούσε να είναι πολλά παραπάνω από ένα μετριότατο θριλεράκι.

Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Το τηλεφώνημα μιας νεαρής κοπέλας που κινδυνεύει στην Άμεση Δράση τελειώνει με τραγικό τρόπο. Αλλά λίγο καιρό αργότερα η Jordan (Halle Berry), η ίδια τηλεφωνήτρια, θα εμπλακεί στην υπόθεση απαγωγής μιας άλλης κοπέλας (Abigail Breslin), αποφασισμένη αυτήν τη φορά να τη σώσει πάση θυσία.”

Η πρώτη ώρα είναι γκαζιάρικη.

Και όχι μόνο γκαζιάρικη, αλλά μας δείχνει και πράγματα που δεν έχουμε δει σε άλλες ταινίες στο παρελθόν.

Δεν έχουμε δει ποτέ πώς είναι η “ζωή” στην άλλη άκρη του τηλεφώνου, αυτήν της τηλεφωνήτριας (911 Operator όπως είναι και ο σωστός όρος).

Η σκηνή της απαγωγής είναι πολύ ρεαλιστική και γενικά τα 2/3 της ταινίας είναι γεμάτα αγωνία.

Ο δολοφόνος δεν αποκαλύπτεται από την αρχή, πράγμα πολύ έξυπνο, ενώ το να βλέπουμε την ταινία μέσα από τα μάτια της Halle Berry είναι φρέσκο και καλοδεχούμενο.

Αυτά.

Στο 01:00:01 αρχίζουν τα κλισέ.

Πράγματα χιλιοειπωμένα σε 100 άλλες ταινίες “αγωνίας” τάχα μου.

Ο κακός γίνεται γελοίος, κάνει 1.000.000 βλακείες, η μικρή κοπέλα ομοίως, η Berry γίνεται ηρωίδα, κλπ, κλπ.

Boring, boring, boring.

Δεν την προτείνω, παρά μόνο αν δεν έχετε τι άλλο να κάνετε αυτήν την εβδομάδα.

Οι ερμηνείες είναι καλές μεν, αλλά η τελευταία καραπροβλέψιμη μισή ώρα θα σας κάνει να ξεχάσετε όλη την ταινία, ακόμα και το καλό πρώτο μέρος.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 1.5 στα 5

Thessaloniki Arts & Culture