Τον είπαμε ναζιστή… ε, και;

Διάβασα πολλές φορές το κείμενο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αυγή» για να σιγουρευτώ ότι δεν παρανόησα κάτι.

Με τον τίτλο: «Νοσταλγός του Χίτλερ-Άλλος Τaki o ένας άλλος ο άλλος», η εφημερίδα δημοσίευσε στις 25/7 το παρακάτω:
«Κάναμε λάθος. Ζητούμε συγγνώμη από τον αρθρογράφο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ Τάκη Θεοδωρόπουλο τον οποίο μπερδέψαμε με τον αρθρογράφο του Spectator γνωστό για τις "ακροδεξιές" συχνά θέσεις του, Τάκη Θεοδωρακόπουλο. Ένα "κο" την έκανε τη ζημιά.

Ο γεννημένος το '36 Θεοδωρακόπουλος, που αρθρογραφεί στο Spectator από το '77 και έχει κατηγορηθεί πολλάκις και από ξένες εφημερίδες για ακροδεξιά, εθνικιστικά παραληρήματα, είναι εκείνος που υποστήριξε πως οι Χρυσαυγίτες είναι "πατριώτες και εργάτες" και καλά παιδιά που τους λείπει το λούστρο και όχι ο αρθρογράφος της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, κ. Θεοδωρόπουλος, ο οποίος παρά τη συντηρητική αρθρογραφία του ουδεμία σχέση έχει με τέτοιες απόψεις, όπως μας επεσήμαναν πολλοί αναγνώστες που διάβασαν το ατυχές σχόλιο.
"Α"

Ακολουθεί το λάθος σχόλιο:
Αρνητής του Ολοκαυτώματος και υμνητής των ναζί μάς προέκυψε τελικά αρθρογράφος της "Καθημερινής" και διανοητής επί παντός επιστητού. Ο λόγος για τον Τaki (κατά το Yanni), κατά κόσμον Τάκη Θεοδωρόπουλο, ο οποίος αρθρογραφεί σε βρετανικό υπερσυντηρητικό έντυπο υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα θα ήταν τυχερή αν την καταλάμβαναν οι φασίστες.
O Τ. Θεοδωρόπουλος εξηγεί τι χρειαζόταν η Ελλάδα του '40, εξηγεί ότι οι χρυσαυγίτες "είναι κυρίως εργάτες, ειδικοί στις πολεμικές τέχνες, μπάτσοι, προσωπικό ασφαλείας και οι παλιοί καλοί Έλληνες πατριώτες", που απλώς χρειάζονται λίγο λούστρο και καλούς τρόπους.

Καλεί μάλιστα όσους διαβάζουν κείμενα τα οποία κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη φασιστική απειλή, να τα χρησιμοποιήσουν για χαρτί τουαλέτας.
Στον οχετό του στον Spectator ο κ. Τaki παραδέχεται πως επισκέπτεται την Ελλάδα μόνο για διακοπές -την ίδια στιγμή παρουσιάζει εαυτόν σαν να ξέρει καλύτερα τα της χώρας από κάθε άλλον- κατηγορεί το Δημόσιο για όλα τα "δεινά" της χώρας (σημειωτέον, στα δεινά δεν συμπεριλαμβάνεται η άνοδος της αντισημιτικής Χρυσής Αυγής, την οποία άνοδο μάλλον χαιρετίζει).
Δεν μας λέει, όμως, αφού φταίει το Δημόσιο και αφού παραδέχεται ο ίδιος πως δεν ζει στην Ελλάδα, γιατί το 2010 δέχθηκε τη θέση του πρόεδρου του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ).

Μήπως έβαλε κι αυτός το χεράκι του σε αυτά τα δεινά; Oρθολογισμός και μεταρρύθμιση τώρα.
Α.Γ.»
Μετάφραση δική μου: «Θέλαμε να κράξουμε τον Τάκη Θεοδωρόπουλο. Κάποιος είπε στον Α.Γ. ότι αυτός ζει στο εξωτερικό και γράφει μαλακίες υπέρ του φασισμού.

Τα γράψαμε όπως μας τα είπαν, αλλά μετά κάποιοι τα διάβασαν και μας είπαν ότι δεν αυτός ο τύπος που γράφει στην «Καθημερινή» αλλά ένας άλλος. Κι ότι δεν τον λένε Θεοδωρόπουλο τον άλλον, αλλά Θεοδωρακόπουλο.

Γαμώ την τρέλα του γαμώ, δεν μπορούσε να είναι ο ίδιος;

Τέλος πάντων, ο τύπος -παρ' όλο που είναι συντηρητικός- δεν έχει φτάσει να γράφει τις μαλακίες του αλλουνού, απ’ ό,τι μας είπαν αυτοί που τον διάβασαν, οπότε τα ξαναγράφουμε όπως μας τα είπαν αυτοί που τον διάβασαν.».
Επειδή, προφανώς, κάποιος από την «Αυγή» αντιλήφθηκε ότι δεν είναι δυνατόν να γράφονται σχόλια χωρίς καμιά διασταύρωση ή συγνώμες που βασίζονται σε κουβέντες που κάποιοι είπαν στον αρθρογράφο, ότι ο Α.Γ. παραδέχεται ότι έγραψε σχόλιο στο οποίο αναφέρεται στα γραπτά κάποιου τον οποίον δεν έχει ποτέ διαβάσει, ότι δεν είναι ένα «κο» που έκανε τη ζημιά αλλά ένα «ακ» και η εγκληματική ασχετοσύνη κάποιων κι επειδή, στην τελική, περί εφημερίδας πρόκειται, στις 26/7 δημοσίευσε το παρακάτω κείμενο με τον τίτλο «Ζητούμε συγνώμη»:
«Κάναμε λάθος. Ζητούμε συγγνώμη από τον Τάκη Θεοδωρόπουλο, τον αρθρογράφο της "Καθημερινής", τον οποίο μπερδέψαμε με τον Τάκη Θεοδωρακόπουλο, αρθρογράφο του Spectator, ο οποίος εμφανίστηκε ως θαυμαστής της Χρυσής Αυγής. Πράγματι θα ήταν περίεργο ο συγγραφέας Τάκης Θεοδωρόπουλος να αρθρογραφεί στο εξωτερικό με εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις από αυτές που δημοσιεύει στον ελληνικό Τύπο.
"Η ΑΥΓΗ"»
Πολλές φορές έχει τύχει να διαβάσω στα social media ανακρίβειες ως προς τα γραφόμενα ή τις απόψεις κάποιου ο οποίος -κατά 99%- δεν είναι συμπαθής στον ΣΥΡΙΖΑ.

Την πρώτη φορά που διάβασα ανακρίβειες για μένα και τα γραπτά μου, σοκαρίστηκα, επειδή δεν περίμενα ποτέ να υπάρξει κάποιος που να ασχοληθεί.

Μετά, άρχισα να το συνηθίζω.

Ακόμη, όμως, εκπλήσσομαι, όταν συμβαίνει τελείως άδικα και απροκάλυπτα.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα: Πριν από λίγες μέρες, ανέβασα στο Facebook την είδηση για τον δημοσιογράφο της Frankfurter Allgemeine Zeitung που δεν ολοκλήρωσε τη συνέντευξη με τον Αλέξη Τσίπρα επειδή ο δεύτερος δεν δέχτηκε να απαντήσει μετά την τρίτη ερώτηση. Επειδή μου φάνηκε λίγο απίθανο, το σχόλιό μου ήταν: «Θα ήθελα πάρα πολύ κάποιος να το διαψεύσει».
Σε λίγη ώρα, υπερδραστήρια χρήστης του twitter, με χιλιάδες followers, έγραψε για μένα με το μπλαζέ ύφος που χαρακτηρίζει το μέσο: «Meanwhile στο fb, η @christachiaou φρικάρει με μια περσινή είδηση» (Ότι ο Τσίπρας έδιωξε από το γραφείο του δημοσιογράφο της Bild).
Της απάντησα την επομένη κι όταν το θέμα είχε, πια, πάρει διαστάσεις, διευκρινίζοντάς της ότι δεν φρίκαρα και δεν ασχολήθηκα με περσινή είδηση αλλά και τονίζοντας την απορία μου για την κακεντρέχεια.

Απαξίωσε να μου απαντήσει. Προφανώς, να κράξει ήθελε.

Μικρή σημασία είχε το ότι δεν της έδωσα ούτε δικαίωμα, αλλά ούτε και δικαίωση.
Αλλά, θα μου πεις, όταν κοτζάμ ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς γράφει ό,τι της κατέβει, μια φίρμα του twitter θα κωλώσει να το κάνει;

Χριστίνα Ταχιάου

Protagon