Γραφειοκρατική παράνοια…

Ας υποθέσουμε ότι έχεις ένα ακίνητο.

Κι ακόμη ότι μια ωραία μέρα έχεις την όχι και τόσο φαεινή ιδέα να το μεταβιβάσεις στο παιδί σου για να μην πρέπει να πληρώσει αργά ή γρήγορα το 40% της αξίας του σε φόρους κληρονομιάς (που σημαίνει πως θα το χάσει, επειδή δεν θα έχει να το πληρώσει).

Επιστρατεύεις την υπομονή σου, ό, τι σου απομένει από την καλή σου ανατροφή, τα υπολείμματα της όποιας ευγένειας διαθέτεις και μπαίνεις στη διαδικασία.

Χρειάζεσαι φορολογική ενημερότητα.

Άλλοτε μια υπόθεση δύο λεπτών. Όχι πια.

Τώρα με τη μηχανοργάνωση, περιμένεις στην τριπλή ουρά, ανάμεσα σε αγανακτισμένους που διαπληκτίζονται για να υποβάλεις απλώς τη σχετική αίτηση. Σύμφωνα με το κολλημένο στο τζάμι χαρτάκι το αίτημα ικανοποιείται το νωρίτερο την επόμενη μέρα!!!

Και αφού προηγηθεί άλλη αναμονή σε άλλη θηριώδη ουρά. (Πρέπει, βλέπεις, οπωσδήποτε καθημερινά να παρατηρείται συνωστισμός για να αποδειχτεί ότι δουλεύουν!)…

Μια βλοσυρή υπάλληλος (και πώς να μην είναι η καημένη;) βρίσκει τη μερίδα σου στον υπολογιστή.

Σε ενημερώνει ότι οφείλεις την πρώτη δόση από το ΦΑΠ του 2011, και τις αντίστοιχες από το ΦΑΠ του 2012 και του φόρου εισοδήματος 2012, για τις οποίες δεν έφτασαν ακόμη στο σπίτι σου εκκαθαριστικά (ως γνωστόν λείπει προσωπικό από τα ΕΛΤΑ άρα ο ταχυδρόμος έρχεται στη χάση και στη φέξη).

Αν έχεις όλα αυτά τα λεφτά, θα πληρώσεις τις δόσεις στην τράπεζα (φυσικά θα προηγηθεί η αριθμημένη ουρά), αφού τα εκτυπώσεις από το taxis (αν έχεις τρόπο, αλλιώς θα περάσεις μια βόλτα από τον πνιγμένο λογιστή σου) και θα τους προσκομίσεις τις τρεις αποδείξεις, γιατί την ώρα που ο κάθε πιτσιρικάς βλέπει τα πάντα στο κινητό του τη στιγμή που συμβαίνει, η εφορία «βλέπει» την πληρωμή στην τράπεζα μόνο μετά από μια εβδομάδα!

Δυόμιση ώρες στην ουρά την επομένη, στη διάρκεια των οποίων συναντάς και διάφορους άλλους ταλαίπωρους χθεσινούς και τρία(!) πήγαινε – έλα μεταξύ γκισέ και γραφείου εφόρου, όπου φυλάσσονται οι περίφημες στρόγγυλες σφραγίδες και τελείωσες. Μάλιστα!
Μετά χρειάζεσαι μια βεβαίωση ότι πλήρωσες το ΕΤΑΚ του 2009.

Όπως το ακούτε.

Το γιατί αναπάντητο και ανεξιχνίαστο.

Στο αρμόδιο τμήμα της εφορίας, κι αφού προηγηθεί η εκ των ουκ άνευ αναμονή σε άλλη ουρά, δυστυχώς δεν μπορούν να σε εξυπηρετήσουν, διότι το 2009 ανήκες σε άλλη εφορεία και η περίφημη μηχανοργάνωσή τους δεν επιτρέπει την μεταξύ τους επικοινωνία! (ευτυχώς η άλλη εφορία δεν είναι σε άλλη πόλη).

Μα αν υπήρχε χρέος από το 2009 δεν θα το βλέπανε;

Θα σε είχανε απλώς σταυρώσει.

Σου δίνουν τη διεύθυνση στην οποία πρέπει να αποταθείς σ’ ένα αχούρι στην άλλη άκρη της πόλης.

Φτάνεις κάποτε.

Χα! Αιφνιδιαστική στάση εργασίας μέχρι τέλος της βάρδιας!

Τελευταίες μέρες δηλώσεων, όταν όλος ο κόσμος καίγεται!

Το εγκεφαλικό σε παραμονεύει.

Ευτυχώς στο τμήμα που σε ενδιαφέρει ένας ευγενικός μόνος υπάλληλος σου δίνει το χαρτί που ζητάς, αφού κάνεις τη σχετική αίτηση φυσικά και πάρεις πρωτόκολλο.

Τον ευχαριστείς σαν να σου έκανε το καλύτερο δώρο.

Αλλά όχι, δεν τελείωσες.

Πρέπει να πας δύο ορόφους επάνω να πάρεις υπογραφή από την αρμοδία προϊσταμένη.

Που είναι στην κλιμακτήριο.

Που ωρύεται πως υπάρχει στάση και δεν μπορεί να εξυπηρετήσει (παρ’ όλα αυτά αυτή είναι εκεί και θα πληρωθεί κανονικά όταν από τους άλλους κοπεί ο μισθός). Σου γυρίζει το μάτι.

Δείχνεις την απόδειξη πληρωμής 2009, που ανέσυρες στο σπίτι ύστερα από αναζήτηση ωρών.

Επιμένεις μέχρι τέλους.

Θρίαμβος!

Βάζει την στρογγυλή σφραγίδα!

Και τι σου κόστισε;

Μόνο μισή μέρα διαδρομές, ουρές, ταλαιπωρία και σύγχυση.
Κατόπιν πρέπει να πάρεις μια βεβαίωση ΤΑΠ από το Δήμο. (Μη ρωτάτε, δεν ξέρω τι είναι).

Γι αυτό απαιτείται μεταξύ άλλων και λογαριασμός ΔΕΗ του ακινήτου, ο ενοικιαστής του οποίου απουσιάζει επ’ αόριστον.

Πρέπει να στηθείς στη ΔΕΗ, ευτυχώς σε αξιοπρεπές περιβάλλον, να πάρεις αντίγραφο του τελευταίου και εξοφλημένου λογαριασμού (αν είναι εξοφλημένος, αν δεν είναι την πάτησες!).

Με διάφορα χαρτιά στα χέρια  στο αρμόδιο γραφείο του Δήμου.

Εδώ η χλίδα!

Ναι, αλλά για να πάρεις βεβαίωση πρέπει να γίνει αυτοψία…, συμπληρώστε αυτό το χαρτί, πάρτε αριθμό πρωτοκόλλου, όταν πάρουμε τη γνωμάτευση θα κάνετε την σχετική αίτηση, θα φέρετε τα προηγούμενα συμβόλαια, φωτοτυπία της ταυτότητας σας, θα πληρώσετε τις διαφορές αν υπάρχουν και θα την πάρετε …

Το ταχύτερο δυνατόν περαίωσης της υπόθεσης - μετά από παρακλήσεις - μία εβδομάδα και αν...
Ο συμβολαιογράφος σου σε ενημερώνει ότι υπέβαλε τις απαιτούμενες δηλώσεις στην εφορεία για τη μεταβίβαση, αλλά ζητήθηκαν διάφορα παλιά συμβόλαια, που σημαίνει ότι πρέπει να επιδοθείς σε ανασκαφές μέσα σε φακέλους και κιτάπια για να ικανοποιηθεί και αυτή η γραφειοκρατική απαίτηση.
Τέλος έρχεται η ώρα της λυπητερής!

Ανηλεείς φόροι μεταβίβασης, συμβολαιογραφικά, ταμείο νομικών (πληρωτέο στην τράπεζα μετά από αναμονή στη σχετική ουρά), ΦΠΑ, δαπάνη υποθηκοφυλακείου, αναρίθμητες φωτοτυπίες κλπ. κλπ… Γονατίζεις!
Παρέλειψα τους υπολογιστές που «κολλούν», τους εκτυπωτές που μπλοκάρουν,  τα φωτοτυπικά που δεν υπάρχουν, τους ψύκτες νερού χωρίς ποτήρια, τις σκάλες που ανεβοκατεβαίνεις…
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς;

Τη διαβόητη κρατική μηχανοργάνωση;

Την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών;

Την ταχύτητα του αραμπά;

Την από δεκαετιών θρυλούμενη «πάταξη της γραφειοκρατίας»;

Την πολυδιαφημισμένη απλούστευση των διαδικασιών;

Το αβάσταχτο κόστος για να μεταβιβάσεις στο παιδί σου -κι όχι σε κανέναν ξένο- κάτι που από δεκαετίες ανήκει στην οικογένειά σου;

Το ανελέητο στράγγισμα και του τελευταίου οικονομικού και ψυχικού σου αποθέματος;

Το αναπάντητο ερώτημα πώς κάποιοι άνθρωποι προΐστανται σε ζωτικής σημασίας υπηρεσίες;

Τις χαμένες μέρες και ώρες;

Την απίστευτη ταλαιπωρία στην οποία υποβάλλεσαι;

Το αίσθημα της αδικίας που σε πνίγει, της αγανάκτησης που σε κατακλύζει, της περιφρόνησης προς τους κυβερνώντες και διοικούντες που σε καταλαμβάνει;

Πώς θα τα κάνεις όλα αυτά αν είσαι κάποιας ηλικίας ή σε ταλαιπωρεί κάποια αρρώστια;

Και πόσες άδειες πρέπει να πάρεις από τη δουλειά σου αν εργάζεσαι;
Όχι, στην Ελλάδα δεν είμαστε πολίτες!

Είμαστε υποζύγια, έρμαια στη διάθεση του κάθε γελοίου κορδωμένου που παριστάνει τον υπουργό, του κάθε ανίδεου που ως βουλευτής δεν ξέρει τι ψηφίζει και του κάθε βαρεμένου και  ανεύθυνου που εκπροσωπεί το κράτος και τη διοίκηση του.

Ένα κράτος τέρας, ένα κράτος μπορντέλο, ένα κράτος εχθρός, εναντίον του οποίου οποιοσδήποτε τρόπος αντίδρασης είναι απολύτως θεμιτός και δικαιολογημένος!

Βάνα Χαραλαμπίδου

Παράλλαξη