Τα παρεπόμενα της κρίσης.

Η σκληρή οικονομική (και κοινωνική) κρίση που διανύουμε έχει φέρει μεγάλες ανακατατάξεις.

Σε όλα τα επίπεδα.

Και άλλους τους γονατίζει, άλλους όμως τους δίνει φτερά…

Δείτε για παράδειγμα το εξής παράδοξο, που όμως συμβαίνει γύρω μας καθημερινά.

Από τη μία μεριά έχουμε τεράστια ανεργία, ακόμη και της τάξης του 55% στους νέους μέχρι 25 ετών, ενώ από την άλλη τα κλαμπς και τα ξενυχτάδικα όπου εμφανίζονται οι τιτανοτεράστιοι ΛεΠα, και Βέρτης (και άλλοι) πήζουν από κόσμο που περιμένει ώρες στην ουρά για να εισέλθει στα ενδότερα, και να «διασκεδάσει».

Από την άλλη, και ενώ πλέον ακόμη και το μηνιάτικο των €300 φαντάζει ουτοπικό για ορεξάτα παιδιά που ψάχνουν για δουλειά, έχω φίλο μηχανικό μοτοσικλετών που μήνες τώρα ψάχνει πιτσιρικά να τον βοηθά, να του μάθει την δουλειά (τέχνη), να του δίνει €1.000 τον μήνα, και όμως κανένας δεν έρχεται…

Πάμε παρακάτω.

Η κυβέρνηση κάνει κωλοτούμπες για να βρει επενδυτές, ή απλούς αγοραστές δημόσιας περιουσίας, και αυτοί κωφεύουν.

Την ίδια ώρα που οι δήθεν «αριστεροί» του Σύριζα καταγγέλλουν δεξιά και αριστερά ότι θα μας αγοράσουν οι ξένοι κοψοχρονιά.

Μα που είναι όλοι αυτοί οι ξένοι;

Γιατί κωλυσιεργούν;

Ο μόνος που αγοράζει (αν είναι αλήθεια όσα ακούγονται) είναι ο περίφημος Παοκτσής Ιβάν (ο κολλητός της Καϊλή), αλλά αυτός δεν μου μοιάζει και πολύ για ξένος, άσχετα αν εκπροσωπεί το περίφημο «ξανθό γένος», που κατά τους γέροντες του Όρους και άλλους γραφικούς, θα μας σώσει από την τουρκιά…

Από τον εαυτό μας ποιος θα μας σώσει, δεν είπε κανείς παππούλης ποτέ τίποτα.

Έτσι, συνεχίζουμε να πορευόμαστε στην θάλασσα της κρίσης, επάνω στο καρυδότσουφλο που λέγεται Ελλάδα, με την μπάντα του Ρέμου να παίζει ανεπηρέαστη από τα κύματα, και τους (λαθρε)επιβάτες να χορεύουν ρυθμικά.

Με μόνη αναπτυξιακή προσπάθεια τα τελευταία χρόνια το μπορντέλο της Κυρά Σούλας έξω από την Καρδίτσα, και την εμπορική κατάκτηση της 7^ης τέχνης από τον δαιμόνιο Σειρηνάκη.

Και μόνο εκεί βλέπουμε να ανοίγονται θέσεις και ευκαιρίες απασχόλησης.

Διότι όπως διαβάζω, ακόμη και τα περιοδικά που παρουσιάζουν γυμνές συμπατριώτισσές μας, πλέον δεν τις πληρώνουν.

Είναι τόση η ζήτηση…

Και όσες το κάνουν, το κάνουν αμισθί, προκειμένου να αυξηθεί η αναγνωρισιμότητά τους, και άρα και η ταρίφα (κασέ).

Και βέβαια να μην ξεχάσουμε και τον κύριο Σίτα, πρώην κύριο Σουτιέν, που οσμιζόμενος τους καιρούς… μεγαλουργεί.

Και τέλος, τώρα που το θυμήθηκα, κάτι που είχα γράψει και πιο παλιά, και όπως φαίνεται επιβεβαιώνομαι.

Δυο τομείς οι οποίοι διαπρέπουν, παρά την γενική οικονομική δυσπραγία, είναι αποδεδειγμένα πλέον αφενός η αφαίρεση τατουάζ, και αφετέρου η λεύκανση πρωκτού!

Το πρώτο οφείλεται στην μόδα που επικράτησε πριν από μια δυο δεκαετίες, και που είχε ως αποτέλεσμα η κάθε πιτσιρίκα να κεντήσει το κορμί της με τη κάθε παπαριά.

Όλες οι μόδες όμως έρχονται και παρέρχονται, και ειδικά αυτή που πιο παλιά ήταν μόδα των τελειωμένων μηχανόβιων, των τοξικομανών,  και των περιθωριακών, με αποτέλεσμα τώρα, οι πρώην χάι κοπελίτσες να είναι … μαμάδες, και το τατού δεν λέει…

Τι θα λένε οι γείτονες;

Οπότε σπεύδουν στους δερματολόγους, οι οποίοι είναι κλεισμένοι στα ραντεβού ως τα Χριστούγεννα, όπου σκάνε τα διχίλιαρα για να σβήσουν από πάνω τους το άλλοτε …όνειρο.

Και κάποιες άλλες, ακόμη πιο μερακλούδες, ποιος ξέρει γιατί (αν και υποψιάζομαι) σπεύδουν κι αυτές στους ίδιους γιατρούς, για λεύκανση της πρωκτικής τους χώρας!!!

Με αυτά κα με αυτά φαντάζομαι πως σήμερα, τις πιο ωραίες γυναίκες δεν θα τις βρει κανείς στα πρακτορεία μοντέλων, ή στα κωλάδικα, αλλά στις αίθουσες αναμονής των δερματολόγων… εκεί όπου μαζεύονται όλες με μαντίλες και μαύρα γυαλιά, περιμένοντας τη σειρά τους….

Strange Attractor