Ο Σαμαράς τους πήρε τα σώβρακα…

Η τελευταία κίνηση ματ της κυβέρνησης Σαμαρά έχει ανακατέψει τη τράπουλα, και πλέον θέτει νέους όρους στην γενικά ρευστή  πολιτική κατάσταση της χώρας μας.

Εκεί που ένα απρόσμενο «ατύχημα», ένας αστάθμητος παράγοντας (δολοφονία Φύσσα) κινδύνεψε να μας τινάξει στον αέρα, και προσωπικά φοβόμουν το χάος που θα ξεσπούσε, ήρθε ο Σαμαράς, ο οποίος λίγα λέει και πολλά κάνει, και με μια δυο αριστοτεχνικές τρίπλες καθάρισε το παιχνίδι, αποδεικνύοντας τη στόφα του μεγάλου παίκτη που τον χαρακτηρίζει.

Έτσι, η αυτοκρατορία (της νομιμότητας) αντεπιτίθεται.

Οι δυνάμεις του χάους, για μια ακόμη φορά υποχωρούν άτακτα.

Και στον πόλεμο που διεξάγεται μεταξύ νομιμότητας και μπάχαλου, ο Σαμαράς πέτυχε μια ακόμη τακτική νίκη.

Τσακίζοντας τα ερπετά και στέλνοντας αδιάβαστους τους πολιτικούς του αντιπάλους, και πιο ειδικά τον ανεπαρκή για πολλά πολλά Αλέξη, που τώρα νιώθει σαν να του πήραν τη μπουκιά απ το στόμα, ή σαν να του τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια.

Και οσονούπω θα έχει κι αυτός τη τύχη όλων όσων τόλμησαν να τα βάλουν με τον Σαμαρά.

Μήπως θυμάται κανείς τον Κυρ Φώτη;

Που αυτοκτόνησε πολιτικά για χάρη του ακριβοπληρωμένου  … μοντέρ βάρδιας της αμαρτωλής ΕΡΤ;

Ο Σαμαράς λοιπόν, για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, στέλνοντας τον αρχηγό του Σύριζα και πάλι στο καναβάτσο.

Με αποτέλεσμα ο Αλέξης να έχει θολώσει, και να έχει ξεκινήσει έναν νέο γύρο υποσχέσεων και παροχολογίας, με αποκορύφωμα αυτό που άκουσα περί δωρεάν ρεύματος σε 300.000 νοικοκυριά, ή πρόσληψης στο δημόσιο των αγάμων μητέρων, και άλλα πολλά παρόμοια, όπως όλα αυτά που υπόσχεται δυο χρόνια τώρα, και που ανάθεμά με αν τα έχουν ακουστά οι περισσότεροι από όσους τον ψηφίζουν… για το γαμώτο.

Διότι αν ο μέσος «ψηφοφόρος» του Αλέξη παρακολουθούσε τα όσα κατά καιρούς ευαγγελίζεται ο Σύριζας (sic), είμαι σίγουρος πως θα την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια για αλλού.

Πέρα όμως του Αλέξη, πολλοί είναι αυτοί που σκιάχτηκαν, αριστεροί και μη, προβάλλοντας διάφορες αλλοπρόσαλλες ερμηνείες για την κίνηση Σαμαρά.

Ακόμη και μεγαλοδικηγόροι, που μυρίστηκαν μάσα και δημοσιότητα.

Και έσπευσαν να στηλιτεύσουν το ξεπουπούλιασμα της Χ.Α. χωρίς όμως να γνωρίζουν καν την δικογραφία!!!!!

Με κυριότερο επιχείρημα το ότι όλα έγιναν εκ του πονηρού, καθυστερημένα, και για τα ψηφαλάκια!

Βέβαια, και εδώ τους έκοψε τον βήχα ο μεγάλος, υπογραμμίζοντας το «όχι εκλογές»,

αλλά ποιος τον ακούει;

Ο καθένας, ανάλογα με τα μικροκομματικά του συμφέροντα, ή με τις ιδεολογικές του αγκυλώσεις βρήκε από προχθές την ευκαιρία να επιτεθεί για μια ακόμη φορά στον μοναδικό πρωθυπουργό, εδώ και δεκαετίες,  που παράγει ουσιαστικό έργο.

Και διαβάζοντας τις διάφορες «αναλύσεις» των ειδικών, που έχασαν τη μπάλα, και  που χαρακτηρίζονται από πικρία, μικροψυχία,  και απροκάλυπτο μίσος, αναρωτιέμαι μήπως τελικά ο Κρίτων Αρσένης είναι αυτός που πρόσφερε την πιο νηφάλια ανάλυση…

Διότι οι αναλύσεις των άλλων, ακόμη και του Χ. Ξηρού (που τον είχα σε υπόληψη) είναι για τα μπάζα.

Ευτυχώς όμως, που η σιωπηρή πλειοψηφία, αυτή που δεν χρειάζεται να ουρλιάζει, ούτε να καίει το σύμπαν κάθε τόσο  για ψύλλου πήδημα, αντιλαμβάνεται πολύ καλά τι ακριβώς παίζει, και στηρίζει σταθερά την παρούσα κυβέρνηση.

Από κει και πέρα καταλαβαίνω και κατανοώ το στρες και την αμηχανία του Αλέξη, διότι αν ο Σαμαράς αποφασίσει να ξεδοντιάσει (και καλά θα κάνει) και τους συνήθεις υπόπτους μπαχαλάκηδες, τότε ο Τσε Παπάρας θα χάσει τον «στρατό» του.

Αυτόν δηλαδή με τον οποίον εμμέσως πλην σαφώς απειλεί κάθε τόσο τη χώρα με χάος.

Και χωρίς τέτοιο στρατό, η πολιτική του γύμνια θα γιγαντωθεί ακόμη περισσότερο.

Θα είναι δηλαδή απλά ένα ακόμη μαντρόσκυλο, χωρίς δόντια.

Ή ένα κανίς που νομίζει πως είναι πιτ μπουλ….

Ένας γραφικός πολιτικάντης.

Δυστυχώς όμως, πέρα από τα πολλά καλά, η εξάρθρωση της Χ.Α. έχει και μια παράπλευρη απώλεια, που η κυβέρνηση καλά θα κάνει να τη λάβει σοβαρά υπόψη και να τη προλάβει.

Και αναφέρομαι στο φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης, και της συνδεόμενης με αυτήν εγκληματικότητας.

Η αίσθηση σε πολλούς είναι ότι τώρα, αν εκλείψει ο μπαμπούλας της Χ.Α., οι παραβατικοί αλλοδαποί θα ξεσαλώσουν.

Αυτό όμως δεν στέκει σε καμία σοβαρή εξέταση, αφού ως γνωστόν οι χρυσαυγίτες εξαντλούσαν το μένος τους κυρίως σε ταλαίπωρους εργαζόμενους φουκαράδες, μη τολμώντας να τα βάλουν ούτε με τους Νιγηριανούς μαφιόζους, ούτε με τους Αφγανούς με τα γιαταγάνια, και ούτε καν με τους Γεωργιανούς και Τσετσένους σκληρούς κακοποιούς με τα καλάσνικοφ.

Οπότε, σαν επιχείρημα είναι έωλο.

Για να μη ξεχνάμε και κάποιες πληροφορίες που διαρρέουν, και που θέλουν την ηγεσία της Χ.Α. να συνδέεται με αλβανικές και άλλες μαφίες, πουλώντας προστασία ακόμη και σε Πακιστανούς!

Ο Σαμαράς όμως μπορεί να κλείσει και τα στόματα αυτών που προβάλλουν παρόμοιες ενστάσεις, όπως έκανε με αυτούς που με μικροπρέπεια τον κατηγορούν για ψηφοθήρα, ή ακροδεξιό, ή ότι άλλο τους κατέβει.

Και εν πάση περιπτώσει είναι στο χέρι του Δένδια να αποδείξει ότι όπως το κράτος τα έβαλε με τους «πολιτικούς τραμπούκους», χρησιμοποιώντας τον πανίσχυρο ποινικό κώδικα, έτσι θα τα βάλει και με τους κανονικούς κακοποιούς, που δεν χρειάζονται πολιτική βιτρίνα για να κλέβουν και να μαχαιρώνουν.

Βούληση μόνο να υπάρχει, και υπάρχει, και αυτό το αποδεικνύει καθημερινά ο Σαμαράς.

Strange Attractor