Τσίπρας και μνημόνιο…

Η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή του Αλέξη ήταν όταν προχθές ο Νίκος Χατζηνικολάου τον ρώτησε, δύο φορές, με δολοφονικό χαμόγελο πού θα βρει τα λεφτά για να αποκαταστήσει τις αδικίες και τις αστεφάνωτες.

Ψέλλιζε διάφορα με ασταθές βλέμμα: α) για ανακατεύθυνση των κονδυλίων από την Ευρώπη, β) για διαπραγμάτευση νέας δανειακής σύμβασης και γ) για έσοδα από τη φορολογία.

Το πρώτο είναι ωραίο ανέκδοτο.

Το δεύτερο σημαίνει νέο Μνημόνιο.

Ντροπή, Αλέξη! Μνημόνιο;

Εσύ;

Προφανώς ο Αλέξης συσκέφθηκε με τον Μηλιό, τον Τσακαλώτο και τους άλλους αστέρες που κάνουν οικονομικά σχέδια σε χαρτοπετσέτες από το μπριζολάδικο του Τέλη στην Κουμουνδούρου (το συνιστώ ανεπιφυλάκτως) και του είπαν ότι οι δανειστές αδημονούν να του χώσουν ζεστό χρήμα για να κάνει αθρόες προσλήψεις. Μιλάμε, οι ξένοι δεν κρατιούνται να σκορπίσουν ευρώπουλα στην κομπανία του ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία, όσο ο πρόεδρος της Ρένας θα παίζει λαϊκιστικό κλαρίνο.

Ειδικά η Μέρκελ θα έρθει να του κολλήσει ένα πεντακοσάευρο στο κούτελο, μερακλωμένη από το πρόγραμμα του Αλέξη.

Το τρίτο, περί φορολογίας, είναι το πιο ενδιαφέρον.

Όταν επέμεινε ο άθλιος Χατζηνικολάου να απαιτεί συγκεκριμένες απαντήσεις και ειδικότερα να του πει φορολογικούς συντελεστές, η γλώσσα του προσκεκλημένου κόλλαγε, παρόλο που του είχαν μια μπουκάλα νερό ενάμισι λίτρο μπροστά του για να μη στεγνώσει ο στόμας του, που λέγανε κι οι λιμανίσιοι το πάλαι. 

Ακούστε, απλά πράγματα.

Όταν αυτά που εξαγγέλλεις σημαίνουν κολοσσιαία αύξηση δαπανών του κράτους, πρέπει αντιστοίχως να αυξήσεις τα έσοδα.

Δεν χρειάζεται να είσαι του LSE ή του Χάρβαρντ, αρκεί να σκαμπάζεις πρόσθεση κι αφαίρεση.

Άμα θες να ξοδέψεις πιο πολλά, πρέπει να βρεις πιο πολλά.

Άρα ή θα τα δανειστείς ή θα αυξήσεις τη φορολογία, Αλέξη μου.

Δράττομαι δε της ευκαιρίας να σε ευχαριστήσω για την ονομαστική αναφορά και την επικοινωνιακή στήριξη.

Το ότι εσύ κι οι σύντροφοί σου ήσασταν κολαούζοι του Σχεδίου Ανάν, όταν εγώ έκανα εκστρατεία εναντίον του, και πολιτικοί αβανταδόροι του Σημίτη στη ρουφιανοϊστορία Οτσαλάν κάνει ενδιαφέρουσα την άποψή σου να θεωρείς εμένα «ακροδεξιό» και τον εαυτό σου «προοδευτικό».

Προφανώς η ευθυγράμμιση με τον τουρκικό επεκτατισμό και τα τότε «σχέδια του ιμπεριαλισμού», που θα έλεγες στην παράξενη γλώσσα σας, για να εφαρμοστεί απαρτχάιντ στην Κύπρο, όπου οι μαύροι θα ήταν οι Έλληνες, σε κάνουν «προοδευτικό».

Η δικιά μου έμπρακτη αλληλεγγύη, από μαθητής, στη Μικρή Ελλάδα του Νότου και στον αγωνιζόμενο κουρδικό λαό με καθιστά «ακροδεξιό». Αφερίμ.

Η δικιά σου νεολαία, όχι εγώ, πήγε και έκανε πανηγύρια με τη νεολαία του VMRO στα Σκόπια με τους επιγόνους του Μιχαήλοφ, του φίλου του Χίτλερ, του Χίμλερ και του Χάιντριχ. Εκλεκτικές συγγένειες. 

Εσείς χαϊδεύετε τους κουκουλοφόρους, τους άλλους φασίστες, που απλά δεν πιστεύουν στο έθνος.

Εσείς βγάζετε ημερολόγια ντροπής στη φυλλάδα σας, επιχαίροντας για το κάψιμο της Αθήνας το 2008.

Δικοί σου γράφουν για «απαραίτητα ποσοστά βίας», δηλώνουν αντιεξουσιαστές, μιλούν για τον «κάθε μπάτσο» με περιφρόνηση και συνωστίζονται ως μάρτυρες υπεράσπισης στις δίκες τρομοκρατίας.

Εσείς ζείτε πολιτικά μεσοτοιχία με την ανομία.

Γι’ αυτό πες, ρε «σύντροφε», ό,τι θες, μόνο μην πεις πως είμαι σαν τα μούτρα σου. 

Στο θέμα μας όμως.

Τι σου μένει λοιπόν, αγαπητέ Αλέξη, για να βρεις χρήμα να κάνεις αυτά που λες;

Το ψελλίζεις πηγαίνοντάς το γύρω γύρω.

Η αύξηση των φόρων.

Αύξηση; Των φόρων;

Αλέξη, έχεις πολλές μέρες στην Ελλάδα;

Στον πλανήτη Γη;

Καλώς ήρθες.

Δύο τινά συμβαίνουν.

Το πιθανότερο, λες καραμπινάτα ψέματα, σαν τον φοβερό Θ. Βέγγο στην ταινία, πως τάχα θα κάνεις την Ελλάδα «βασίλισσα» ή εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία μερικοί πιστεύετε τις παλαιοκομμουνιστικές ιδεοληψίες και νομίζετε ότι στην Ελλάδα υπάρχει καμιά ρωμαλέα και ευμεγέθης αστική τάξη και κουλάκοι, που έχουν κρυμμένους πακτωλούς και θα τους φορολογήσετε κι άλλο. 

Οι Έλληνες, «σύντροφε», οριζοντίως και καθέτως, από τη Γούβα και το Διδυμότειχο ως την Εκάλη, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, είναι πιο στεγνοί κι από την έρημο Σαχάρα.

Σε λίγο, με την ήδη υφιστάμενη υπερφορολόγηση, αν τους γυρίσεις ανάποδα, θα πέσουν μόνο τα κλειδιά.

Κι όσοι, ελάχιστοι, ισχυροί υπάρχουν, όσο και να τους φορολογήσουμε, αν δεν φύγουν κι αυτοί, άντε να μαζέψουμε λεφτά για τσιγάρα και μια πίτα γύρο ανά δέκα νοματαίους. 

Τι κάνεις λοιπόν, Αλέξη; Απλά ψεύδεσαι.

Κι επειδή δεν μπορείς να πεις κι εσύ «λεφτά υπάρχουν», ο λαός δεν αγοράζει δεύτερη φορά χάντρες και καθρεφτάκια, έχει τα προηγούμενα του Γιώργου, λες «λεφτά θα βρούμε». 

Αδέρφια, δεν μπορούμε να ξαναζήσουμε πάνω από τις ανάγκες μας.

Δεν μπορούμε να ξανακάνουμε προσλήψεις και «κοινωνική πολιτική» με δανεικά. Κανείς δεν θα μας δώσει ζεστό χρήμα για να το κάνει μουνταρία ο Αλέξης στις πλατείες.

Δεν υπάρχει άλλη φορολογητέα ύλη.

Δεν υπάρχουν εταιρικοί κολοσσοί που θα υπερφορολογηθούν και θα ζήσουμε σαν πασάδες στα Γιάννενα.

Ο Σαμαράς φύτεψε πεντακοσάευρα, αλλά δεν φυτρώσανε, ρε Αλέξη, οπότε το έριξε στη σκληρή δουλειά…

Φαήλος Κρανιδιώτης

Δημοκρατία