Ποτέ την Κυριακή!

Πήγα σήμερα το μεσημέρι μια βόλτα στο εμπορικό κέντρο Cosmos της Θεσσαλονίκης.

Αυτό, που όταν πρωτοάνοιξε φαγώθηκαν οι  επαγγελματίες αριστεροί να το κατηγορούν ως τον Δούρειο Ίππο του Λάτση, που θα καταστρέψει τον μικρομεσαίο μαγαζάτορα του κέντρου, τον «στυλοβάτη» δηλαδή της οικονομίας μας.

Το ότι άνοιγε δεν άνοιγε το εν λόγω κέντρο, η νομοτελειακή μοίρα του «μικρομεσαίου» μαγαζάτορα ήταν προ πολλού προκαθορισμένη δεν απασχολούσε την επιφανειακή σκέψη των αριστερών, που απλά μέσα από την γενική άρνηση νομίζουν ότι εκτελούν το επαναστατικό τους καθήκον.

Όποιος έχει ζήσει ή περάσει ως τουρίστας από την Β. Αμερική, ξέρει πολύ καλά πως τα διάφορα εμπορικά κέντρα, πολυκαταστήματα,  malls, shopping centers, κλπ κυριαρχούν εδώ και πενήντα και βάλε χρόνια.

Αυτή είναι η φυσιολογική εξέλιξη της λιανικής αγοράς στην αναπτυγμένη Δύση, και από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν επιλέγει τον κομμουνισμό, αλλά τον καπιταλισμό ως το οικονομικό της σύστημα, θέλαμε δεν θέλαμε εκεί θα καταλήγαμε κι εμείς.

Οπότε, δεν ανακάλυψε ο Λάτσης (ή ο κάθε Λάτσης) την πυρίτιδα, και ούτε η Ελλάδα μπορεί να παραμείνει καπιταλιστική με συνθήκες Βουλγαρίας των 70ς.

Και εν πάση περιπτώσει, προσωπικά δεν λυπάμαι που τα εμπορικά κέντρα παραμέρισαν τον μέσο καταστηματάρχη της οδού Τσιμισκή, που άσχετα αν σήμερα κλαίγεται, τις περασμένες δεκαετίες μεγαλουργούσε πληρώνοντας τεράστια νοίκια, ακουμπώντας κάτω από το τραπέζι απίστευτα ποσά για «αέρα», πουλώντας προοίόντα με υπέρογκες τιμές, και παράλληλα ήταν αυτός που τάιζε τα σκυλάδικα και τα καζίνο με τα (ως επί το πλείστον) μαύρα κέρδη του, κυκλοφορώντας με λιμουζίνες και τζιπάρες.

Όσον αφορά στους απλούς υπαλλήλους, αυτοί είτε δουλεύουν για τον Θανάση τον μάγκα που έχει κατάστημα στην οδό Μητροπόλεως, είτε για την τάδε πολυεθνική αλυσίδα που έχει κατάστημα στο Cosmos, ένα και το αυτό.

Και όσον αφορά εμένα, προτιμώ ένα πολιτισμένο περιβάλλον με λογικές τιμές, και με έναν χώρο για να αφήσω το αμάξι μου, και όπου μπορώ να κάνω βόλτα, να χαζέψω, να πιω καφέ, να φάω, αλλά και να ψωνίσω αν θέλω.

Σήμερα λοιπόν είναι Κυριακή.

Και στο συγκεκριμένο εμπορικό κέντρο επικρατούσε το αδιαχώρητο.

Με χιλιάδες αυτοκίνητα, και πάμπολλα λεωφορεία να ψάχνουν μάταια επί ώρα για  να βρουν κάποια κενή θέση να σταθμεύσουν στο τεράστιο πάρκινγκ, που όμως ήταν υπερπλήρες.

Και βλέποντας αυτή τη καταναλωτική μανία, και τον αγοραστικό οργασμό, με τους τζίρους των καταστημάτων να πιάνουν ταβάνι, θυμήθηκα και πάλι την αριστερά μας.

Που ωρύεται για το ανάλγητο μέτρο του ανοίγματος των μαγαζιών τις Κυριακές.

«Όχι στην Κυριακή των αφεντικών» ούρλιαζαν πριν από μερικούς μήνες οι αριστεροί προστάτες του λαού…

Συντασσόμενοι (περιέργως) με τους κολλημένους θρησκόληπτους, που κι αυτοί ενίστανται, αφού «πως θα εκκλησιάζονται τώρα οι καημένοι οι εργαζόμενοι»;

Όπως τότε με το κλείσιμο της ΕΡΤ, που ένα από τα επιχειρήματα των χρυσοκάνθαρων αργόμισθων ήταν το «πως θα βλέπει τώρα ο κοσμάκης τη θεία λειτουργία»;

Και άντε αυτούς του ΚΚΕ τους καταλαβαίνω.

Έτσι κι αλλιώς, αποκλείεται  να δούμε ποτέ τον Κουτσούμπα πρωθυπουργό, οπότε ότι τους κατέβει το λένε και το στηρίζουν δυναμικά.

Αλλά αυτοί του Σύριζα τι νταλκά κουβαλάνε;

Γιατί δεν εκσυγχρονίζουν λίγο τις απόψεις τους, εφόσον σκέφτονται σοβαρά να μας κυβερνήσουν;

Γιατί δεν ρίχνουν λίγο νερό στο ταγκιασμένο τους κρασί;

Εκτός και αν θεωρούν ότι απευθύνονται σε πανηλίθιους, για αυτό και από τη μια μας θέλουν να εργαζόμαστε (με κέφι και με μπρίο) στα… φράγματα για χάρη της ανάπτυξης, αλλά από την άλλη δεν θα πρέπει να ανοίγουν τα καταστήματα την Κυριακή, διότι θα κουράζονται οι εργαζόμενοι!!!!!

Λες και δεν υπάρχουν ήδη δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που χρόνια τώρα δουλεύουν σε καθεστώς βάρδιας κάθε μέρα και όλο το 24ωρο ( σε νοσοκομεία, λιμάνια, αεροδρόμια, εργοστάσια, κλπ).

Μιλάμε δηλαδή για τον παράδεισο του κάθε αναχρονιστικού σε απόψεις σαλτιμπάγκου.

Που καλύπτει τη βλακεία του πίσω από ξεπερασμένες αντιλήψεις και ιδεοληψίες.

Και που επειδή τόσα χρόνια πέρασε τις ιδέες του στην ελληνική κοινωνία (και όχι μόνο) καταντήσαμε σήμερα να μην έχουμε ούτε βιομηχανίες, αλλά ούτε καν και βιοτεχνίες, με μόνη αναπτυξιακή πρωτοβουλία τα καφέ Μικέλ, και το μπουρδέλο της κυρά Σούλας έξω από την Καρδίτσα!

Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει προλετάριος (με την μαρξιστική έννοια) ούτε για δείγμα, προκειμένου να δικαιολογήσει την ύπαρξη του το ΚΚΕ….

Strange Attractor

ΥΓ- Και μιας και το θυμήθηκα, θα το ξαναπώ: Με ποια λογική επιτρέπεται στη χώρα μας να υπάρχουν ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί, ιδιωτικά νηπιαγωγεία, σχολεία, γυμνάσια, ΙΕΚ, και λύκεια, αλλά δεν επιτρέπονται ιδιωτικά πανεπιστήμια;

Δηλαδή τα πιο κρίσιμα χρόνια στην διάπλαση του νέου δεν πειράζει να διαμορφώνονται από τα «ιδιωτικά συμφέροντα», αλλά πειράζει η ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση;

Αυτή θα είναι μια από τις χρόνιες απορίες μου, όντας πολίτης της μπανανίας μας, που γουστάρει καπιταλισμό, πλην όμως με σοβιετικές προστασίες και προϋποθέσεις.

Και με ένα εκλογικό σώμα, που αλλού πατάει και αλλού βρίσκεται, αβαντάροντας τον κάθε πικραμένο «σωτήρα» μας.