Γιορτή....

Γιορτή.
Τρύπες....

Για να γυρίσει ο ήλιος…. θέλει δουλειά πολλή!

Ή αλλιώς: Ήταν όλοι τους εκεί…

Στις έντεκα και τρία λεπτά, εγώ ήμουν εκεί.

Μη χάσω…

Αναμένοντας στη σειρά για να περάσω από τα μηχανήματα ανίχνευσης όπλων και εκρηκτικών, για να εισέλθω στο χώρο του Μακεδονία Παλλάς, όπου και  διεξήχθη το περίφημο προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη!

Είχα μία κρυφή, αλλά όπως αποδείχτηκε φρούδα, ελπίδα ότι θα πάω σε μία συνεδριακή συζήτηση η οποία θα ήταν γόνιμη, με όμορφες αντιπαραθέσεις, με επιχειρηματολογίες, και με ένα συμπέρασμα, το conclusion που συνηθίζω να λέω στους φίλους μου όταν μετά από ακατάσχετη παπαρολογία τους, τους ρωτάω επιτακτικά: conclusion;;;;

Το δια ταύτα;

Η καλή ημέρα όμως  από την αρχή φαίνεται, όπως φυσικά και η κακή!...

Πλήθος ανθρώπων προσέρρεαν από κάθε μεριά για να εισέλθουν στην ουρά του ελέγχου.

Ένα ετερόκλιτο πλήθος το οποίο αποτελούνταν από απλούς ανθρώπους με το «βλέμμα που ψάχνει μέσα στο πλήθος», μέχρι μεγαλόσχημους παράγοντες και παραγοντίσκους, κομματικά στελέχη και στελεχίδια, μέσα σε κοστούμια και γραβάτες, wannabe στελέχη, και αλεξιπτωτιστές που πήγαν εκεί «ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΟΥΝ», όπως κάποιοι από αυτούς ανερυθρίαστα και μέσα στο γενικό χαβαλέ έλεγαν στα πηγαδάκια τους....

Σαμαράς: Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.

Ένα χρόνο σχεδόν από την εποχή που ο Σαμαράς ανέλαβε την «διαλυμένη» Ελλάδα, κανένας καλοπροαίρετος δεν μπορεί παρά να δεχτεί, ότι ως τιμονιέρης τα πήγε και τα πηγαίνει πάρα πολύ καλά.

Ειδικά αν αναλογιστούμε τις συνθήκες (οικονομικές και μη) στις οποίες κυβερνά.

Δικαιώνοντας όλους εκείνους, και δεν ήταν πάρα πολλοί, που από τότε που ανέλαβε την αρχηγία της ΝΔ (αλλά και πιο πριν) τον θεωρούσαν ως τον Λιονέλ Μέσι της πολιτικής.

Ως το μοναδικό ανάχωμα στο επερχόμενο τσουνάμι (που τελικά ήρθε).

Η επιτυχία του, πέρα από τις διάφορες παραμέτρους, μπορεί να επιβεβαιωθεί και από το εξής πολύ απλό:

Σήμερα, έχοντας επαναφέρει ως έναν βαθμό την σταθερότητα, και έχοντας εγκαθιδρυθεί ως αναμφισβήτητος ηγέτης στη χώρα και στο κόμμα του, άρχισαν να βγαίνουν από τα κουφώματα και να τρέχουν γύρω του,  οι διάφοροι επαγγελματίες τσανακογλείφτες, που μέχρι πρότινος τον έβριζαν (έστω στα κρυφά), αντιλαμβανόμενοι ότι το αστέρι του Σαμαρά, δυστυχώς για αυτούς,  θα λάμπει για πολύ ακόμη.

Οπότε τι να κάνουν κι αυτοί οι έρμοι, πέρα από το να δηλώνουν (όψιμοι) Σαμαρικοί;

Αυτά όμως τα «ερπετά», μπορεί να μη διαθέτουν σπονδυλική στήλη, αλλά διαθέτουν ένα τρομερό πολιτικό αισθητήριο. Αλάνθαστο.

Για αυτό και εκτός από την αναγούλα, που με προκαλούν όταν τους βλέπω να ορμάνε να αγκαλιάσουν τον Σαμαρά, όπου τον βρουν, μου προκαλούν και μια αισιοδοξία, αφού σίγουρα αυτοί κάτι οσμίζονται, και  … κάτι ξέρουν, εξ ου και σπεύδουν να δηλώσουν την αφοσίωσή τους.

Άρα πάμε καλά…

Τι είπε ο Σαμαράς στη Θεσσαλονίκη.

Στις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο και να φέρει επενδύσεις αλλά και στις σχέσεις των τριών κυβερνητικών εταίρων αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στην Θεσσαλονίκη.

H κυβέρνηση απέτρεψε την αποσταθεροποίηση της χώρας και έχει ανατρέψει την κατάσταση, διαψεύδοντας τους επαγγελματίες καταστροφολόγους που «φθάνουν ακόμα και στα όρια υπονόμευσης της χώρας»,  τόνισε ο Αντώνης Σαμαράς.

«Αποτρέψαμε την αποσταθεροποίηση της χώρας» και τώρα «μας απομένει πολλή δουλειά για να μη βρεθούμε εκεί που αρχίσαμε», σημείωσε ο πρωθυπουργός, εκφράζοντας τις ευχαριστίες του και στους δύο άλλους κυβερνητικούς εταίρους.

Στο σημείο αυτό χαρακτήρισε πρωτοφανή, αλλά και σωτήρια για τη χώρα, την τρικομματική συνεργασία.

Πετύχαμε, είπε, όλοι μαζί παρά τις ιδεολογικές διαφωνίες και μίλησε για εθνική επιτυχία.

Γουέλκομ του δε Γκρις…. ορ νοτ;

Με διαρκώς εντεινόμενους ρυθμούς και αυξητικές τάσεις συνεχίζεται το ρεύμα του Τουρισμού στη χώρα μας.

Οι τουρίστες, όμως, που θα έρθουν φέτος, θα μας επισκεφτούν ξανά;

 

Τα νούμερα λένε, σχεδόν πάντα, την αλήθεια και -σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάσθηκε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων και έδωσε στη δημοσιότητα- ήδη ο αριθμός των ξένων επισκεπτών στη χώρα μας αυξήθηκε, τον Μάιο, κατά 18,4%.

Αυτό συνεπάγεται περισσότερους από 222.000 τουρίστες στη χώρα μας.

Επίσης, κατά το πρώτο πεντάμηνο του έτους, οι αφίξεις τουριστών ήταν αυξημένες κατά 5%, πάντα σε σχέση με πέρυσι.

Την ίδια στιγμή, οι online ξενοδοχειακές τιμές σε ελληνικούς προορισμούς για τον Ιούνιο παρουσιάζουν πτώση έως 49% σε σχέση με τον ίδιο μήνα πέρυσι, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε η Τrivago, μια παγκόσμια μηχανή αναζήτησης ξενοδοχειακών τιμών και πληροφοριών.

Πως θα μοιάζουμε σε 100.000 χρόνια από σήμερα;

Αν πιστεύουμε στη θεωρία της εξέλιξης, και καλά θα κάναμε να την πιστεύουμε αφού αυτή είναι η ισχύουσα επιστημονική θεώρηση, τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε για το πώς θα εξελιχθούμε ως άνθρωποι τα επόμενα 50.000 μέχρι και 100.000 χρόνια.

Την απάντηση έρχονται να μας την δώσουν ένας γενετιστής, ο Dr. Alan Kwan, και ένας σκιτσογράφος, ο Nickolay Lamm, οι οποίοι συνεργάστηκαν στην έρευνα, και τελικά κατέληξαν στο πως θα μοιάζει ο άνθρωπος στο μέλλον.

Και το αποτέλεσμα είναι από αστείο, ως τρομακτικό…

Ποιες χώρες είναι gay friendly;

Βούλιαξε, λέει, η Αθήνα, από την «μεγαλειώδη» παρέλαση Gay Pride.

Άρα, εκτός από την Μύκονο,  και η  πρωτεύουσα αποδεικνύεται gay friendly.

Και αυτό είναι λογικό, αφού από την αρχαιότητα ακόμη, η Ελλάδα φημίζεται για το ανοιχτό μυαλό των κατοίκων της.

Ας δούμε όμως τι γίνεται με την αποδοχή των ομοφυλόφιλων στα υπόλοιπα κράτη…

Χρειαζόμαστε ένα μέτωπο λογικής.

Περί το 1979, διάβασα ένα μικρό βιβλιαράκι που μόλις είχε κυκλοφορήσει εδώ, με τίτλο «Για έναν εφικτό Σοσιαλισμό», με συγγραφέα τον -ακόμα- Γ.Γ. του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Φρ. Μιτεράν, από τις εκδόσεις «Ζαχαρόπουλος ».

Έγραφε για τα πρώτα βήματα της πολιτικής του, ευθύς μετά την επικείμενη εκλογή του, που κυρίως αφορούσαν εθνικοποιήσεις επιχειρήσεων, όπως επίτασσε το συνολικό πολιτικό μοντέλο των καιρών και το εφάρμοζαν κατά βούληση Σοσιαλδημοκράτες και Συντηρητικοί, στα πλαίσια ενός πραγματισμού της εποχής.

Αρκεί να θυμηθούμε την πολιτική Κ. Καραμανλή τότε και την αποκαλούμενη σοσιαλμανία του Π. Παπαληγούρα, υπ.Συντονισμού.

Κάτι άλλο που κέντρισε την προσοχή μου, ήταν ο ορισμός του Σοσιαλισμού, του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού όπως έλεγε.

Και τον όριζε άλλοτε ως ριζοσπαστικό ρεφορμισμό κι άλλοτε ως ριζοσπαστικό Κέντρο. Έτσι, μετά τις απόπειρες εθνικοποιήσεων που ξετίναξαν τους πρώτους γαλλικούς προϋπολογισμούς, τα ηνία χάραξης μιας ρεαλιστικής πολιτικής, στηριγμένης στην μη ασύδοτη αγορά και στις ρυθμιστικές παρεμβάσεις του Κράτους, υπό την καθοδήγησή του φυσικά, ανέλαβαν ο πιστός Καθολικός Ζ. Ντελόρ, αργότερα ο συντηρητικός ρεφορμιστής Μ. Ροκάρ και πολιτικοποιημένοι ρεαλιστές τεχνοκράτες, όπως ο Ζ. Ατταλί και ο Π. Μπερεγκοβουά.

Προσπάθησε μέσα από το αχανές κόμμα του και τις παρυφές του, να συνθέσει απόψεις που πάταγαν και στα συλλογικά ιδεώδη της κλασσικής σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και σ’ έναν πραγματιστικό πολιτικό και οικονομικό φιλελευθερισμό.

Τι ακριβώς θέλετε; Τον Αλέξη!

Ορυχεία θέλετε;

Όχι, μακριά από μας αυτά τα πράγματα. 

Σκόνη, χημικά, μόλυνση, φορτηγά να πηγαινοέρχονται, θα κοπούν και τα δέντρα, θα φύγουν οι μέλισσες, θα γίνει η περιοχή χάλια.

Έχουμε και κάτι ενοικιαζόμενα, ποιος θα ξανάρθει εδώ;

Άσε που αυτές οι δουλειές γίνονται με κάτι ύποπτες συμβάσεις για να κονομάνε οι μπομπολαίοι και οι πολιτικοί.

Δεν υπάρχει περίπτωση, θα αγωνιστούμε για να μείνει ο τόπος μας καθαρός.

Καλώς.Τουρισμό θέλετε;

Τουρισμό, εμ βέβαια θέλουμε, αλλά τι τουρισμό;

Εκείνον που ξέρουμε, κάτι rooms to let της συμφοράς, 150 ευρουδάκια τη βραδιά χωρίς απόδειξη, κάτι ψευτομουσακάδες κατευθείαν από το σκουπιδοντενεκέ, να χτίζει ο καθένας μας όπου θέλει και ότι θέλει, με όσους ορόφους θέλει στα γρήγορα και στα μουλωχτά και το λάδι να ρέει άφθονο.

Δουλεύεις 2 μήνες, κάθεσαι τους υπόλοιπους.

Αν εννοείς τουρισμό, νάρθει εδώ κανένας μεγάλος, να πάρει τη γη μας, να σηκώσει τίποτα τεράστια ξενοδοχεία, να φτιάξει μαρίνες, να χαλάσει το τοπίο, να διώξει τα πουλιά και να μας πάρει όλους υπαλλήλους του, όχι, μακριά από μας αυτά τα πράγματα.