Το σύνδρομο της στρουθοκαμήλου…
Υπάρχουν λόγοι για τους οποίους ένα βρέφος μπορεί να
πεθάνει κατά τη διάρκεια της γέννας.
Ένας από αυτούς είναι να «πνιγεί» από τον ομφάλιο λώρο.
Αν ο λώρος έχει τυλιχτεί γύρω από το λαιμό, η λύση είναι
να κοπεί αμέσως, αλλιώς, η «γραμμή της ζωής» ίσως αποδειχθεί θανατηφόρα για το
βρέφος.
Βέβαια, ο μαιευτήρας πρέπει να είναι αληθινός «σκιντζής»,
αλλά… υπάρχουν και τέτοιοι.
Κάποιοι, ας πούμε, σαν και αυτούς που «ξεγέννησαν» τον
ΕΟΠΥΥ από την Κοινωνική Ασφάλιση, το 2011 -2012.
Το εγκληματικό λάθος ήταν ότι αγνόησαν πως η γραμμή της
ζωής που έτρεφε το έμβρυο, ήταν ακατάλληλη και σίγουρα ανεπαρκής για το νεογνό.
Οι εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών σταΤαμεία που
συγχωνεύθηκαν, είχαν εξαφανισθεί με ανεργία 30% και κλειστές επιχειρήσεις.
Οι «θρεπτικές ουσίες» του θεσμού της Κοινωνικής Ασφάλισης
Υγείας, που τροφοδότησε δύο γενιές, όταν η μεγέθυνση της Οικονομίας γεννούσε
δουλειές, μαγαζιά και επιχειρήσεις είχαν αποκοπεί, ακριβώς την εποχή της
«γέννησης» του ΕΟΠΥΥ.
Η Ασφάλιση Υγείας δεν παρείχε πλέον Ασφάλεια.
Πέστα ρε συ …Μάρκελλε! Ρούχτα….
Μέχρι σήμερα ο ελληνικός λαός έναν Μάρκελο ήξερε και θαύμαζε
(ή Μαρκέλλο, διότι για να πω τη μαύρη αλήθεια δεν είμαι βέβαιος για τον τόνο ή
για τον αριθμό των λάμδα): Τον Μάρκελο Νύχτα, γνωστό …εχμμμ, για να πω και πάλι
τη μαύρη αλήθεια, δεν είμαι βέβαιος για τι ακριβώς.
Μοντελίστ είναι;
Σχεδιαστής μόδας;
Στυλίστας;
Κοπτοραπτού;
Κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Χώρια που είναι και σωσίας της Ξενογιαννακοπούλου (αλήθεια
αυτή που χάθηκε»;
Όπως και να ‘χει
πρόκειται για κάτι που λατρεύει η νεοελληνική κουλτούρα της τι-βι με ολίγον (το
«ολίγον» είναι μετριοπαθές επίθετο) από γκλαμουριά, με ολίγον από λάιφσταϊλ αλά
Γκρέκα, και μπόλικο old school κατιναριό.
Και επειδή εμείς λατρεύουμε το old school σε όλες τις
εκφάνσεις του, αναγκαστικά γουστάρουμε και τον Νύχτα.
Γουστάρουμε το ξινισμένο και μπλαζέ ύφος του, κυρίως όμως
γουστάρουμε την (ανά πάσα στιγμή) ετοιμότητά του να πιαστεί μαλλί με μαλλί με
άλλους καλεσμένους στα πατροπαράδοτα πλέον πρωινάδικα και μεσημεριανάδικα.
Η χαρά της Λαμπίρη, και της θείας μου της Σούλας της γεροντοκόρης.
Η αλήθεια είναι ότι τα παραπάνω τα κάνουν κι άλλοι, συχνά
με περισσότερη εξτραβαγκάνζα (σικ) και πιο γκροτέσκο τρόπο.
Δεν έχουν όμως όλοι τόσο πιασάρικο επώνυμο, να τα λέμε
αυτά!
Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς δημοτική αστυνομία;
Βγαίνεις να κάνεις μια βόλτα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Να απολαύσεις την πόλη σου.
Όπως όμως σχεδόν σε κάθε ελληνική πόλη, οι περισσότεροι
χώροι είναι κατειλημμένοι από τραπεζοκαθίσματα.
Κάτι που προσωπικά δεν με χαλάει καθόλου, διότι αυτό το
στυλ διασκέδασης είναι που κάνει την Ελλάδα αυτή που είναι, και που τρελαίνει
τους ξενέρωτους Βόρειους εταίρους μας.
Ραχάτι δηλαδή και άγιος ο Θεός.
Φραπέ, ούζο, μοχίτο, και ότι άλλο θέλει κανείς, και
μάλιστα με θέα τη θάλασσα, αναπνέοντας το πολύτιμο ιώδιο, που για να το βρουν
οι ξένοι αγοράζουν ειδικές λάμπες!
Και εκεί που κάθεσαι με τη παρέα σου απολαμβάνοντας την
ελληνικότητά σου, τσουπ…. σκάει μύτη ο πρώτος μικροπωλητής!
Και σου χαλάει τη νιρβάνα, ή σου διακόπτει τη συζήτηση.
Και να’ ταν ο μόνος;
Οι υπόλοιποι ακολουθούν με ρυθμό πολυβόλου. Κυριολεκτικά.
Εμφανίζονται δηλαδή κατά ριπάς!
Στου λεωφορείου το βουητόν…
Στου λεωφορείου το βουητόν, εξαίφνης μια Vuitton – όχι
μαϊμουδένια, "μπαμ" έκανε, κανονική, με όλα της τα credits.
Την είχε βγάλει βόλτα ένα λινό σε χρώμα της άμμου ταγιέρ,
με μια πλατινόμαλλη αξιέραστη μέσα του, στο λεωφορείο νούμερο 5.
Όχι στο ακατανόητο για τους γαύρους 31 «Βούλγαρη-Σφαγεία»
αλλά στην αισιόδοξη γραμμή «Νέα Κρήνη-Πλ. Ελευθερίας» - αποκλειστικά
λεωφορειοκινούμενη, βλέπετε, η πόλη μας.
Σε ώρα αιχμής από τη χειρολαβή κρεμόταν η
vuittonοκρατούσα κι απέπνεε από τα γκριζογάλανα μάτια της στους γύρω,
κρεμάμενους και μη, εκείνο το βλέμμα «…απ’ αλλού είμαι και σε 10΄ έφυγα…».
Που να έρθει κι ο Αύγουστος, και να σφίξουν οι ζέστες!
Ο Αλέκος Μάρκελλος,
ανταποκριτής της ΕΡΤ στην Αυστραλία, γνωστοποίησε μέσω Facebook ότι καταθέτει
μήνυση σε βάρος του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά!!!!!!!
Ο Μάρκελλος αιτιολογεί την απόφαση του γράφοντας ότι: «Η
κίνηση Σαμαρα με το κλείσιμο της ΕΡΤ αποτέλεσε βαρύτατη προσβολή προς την
Ομογένεια και προκάλεσε μακροχρόνιες και μη αναστρέψιμες συνέπειες για το
Ελληνικό κράτος».
Διαβάστε όλο το κείμενο του Έλληνα ανταποκριτή, όπως
δημοσιεύτηκε στην προσωπική του σελίδα στο FB:
Καταθέτω μήνυση σε βάρος του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά
για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Εργάστηκα στην ΕΡΤ ως δημοσιογράφος από το 2001.
Κάνοντας ισοζύγιο (όχι φαντασιακό αλλά πραγματικό)
γνωρίζω πως στη δημόσια ραδιοτηλεόραση είμαι στο συν: Η εργασία που προσέφερα
ως επαγγελματίας ποιοτικά και ποσοτικά ξεπερνά αναλογικά τα ωφέλη που είχα.
Σε απλή μετάφραση προσέφερα σε έναν δημόσιο οργανισμό,
άρα στο "εθνικό καλό", περισσότερο από όσο με πλήρωσε.
Ο ευρηματικός Αλέξης.
Κάθε φορά που διαβάζω μια συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα ή
παρακολουθώ μια ομιλία του έχω την ίδια πάντα απορία: αυτές τις προτάσεις που διατυπώνει
και τις καταγγελίες που εκτοξεύει τις σκέφτεται μόνος του ή τον βοηθάνε κι
άλλοι;
Για παράδειγμα, τον χαρακτηρισμό των δανείων με επιτόκιο
3,5% ως τοκογλυφικών τον συμμερίζονται και ο Δραγασάκης, ο Σταθάκης, ο
Τσακαλώτος και οι άλλοι ειδήμονες περί τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ ή αποτελεί
προσωπικό του εφεύρημα;
Δεν είμαστε πια στο 1980…
Ακούω συνέχεια πως μπορεί να ζήσει κανείς με τους μισθούς
πείνας έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα.
Η απάντηση είναι ότι δεν μπορεί κανένας να ζήσει με 300
ευρώ ή και με 500 ευρώ. Ειδικά με την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί, με την
φορομπηχτική πολιτική που έχει επιβληθεί από την πολιτική ηγεσία.
Αν υποθέσουμε ότι έχεις δικό σου σπίτι και δεν πληρώνεις
καθόλου φόρους, θεωρητικά ακόμα και με 500 ευρώ βγαίνεις για να πληρώνεις τα
άκρως απαραίτητα. Όταν όμως είσαι άνεργος ή ακόμα και αν έχεις μία εργασία των
500 ευρώ και σου ζητούν να πληρώσεις όλα αυτά που σου ζητούν, δεν μπορείς να
αντεπεξέλθεις.