Τόλμη και ηθική.

Ένα ακόμη κουβάρι αποκαλύψεων σχετικά με τις λεγόμενες μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων άρχισε να ξετυλίγεται.

Αυτή τη φορά, εκτός από πολιτικά πρόσωπα και μεσάζοντες, φέρεται να αγγίζει ακόμη και στελέχη των ενόπλων δυνάμεων.

Οι εξοπλιστικές δαπάνες αποτελούν ένα από τα μεγάλα τοτέμ και ταμπού της μεταπολίτευσης.

Επί δεκαετίες, η εκάστοτε αντιπολίτευση, όχι μόνο η λεγόμενη αξιωματική αλλά και όλα τα μικρότερα κόμματα πλην του ΚΚΕ, υπερψήφιζε πάντοτε το σκέλος των δαπανών για τα εξοπλιστικά προγράμματα.

Υπήρξαν φωνές πολιτικών, όπως αυτή του Λεωνίδα Κύρκου το 1997, που τόλμησαν να θέσουν σοβαρά ερωτήματα για τον θανάσιμο ανταγωνισμό εξοπλισμών με την Τουρκία, αλλά κάθε φορά πνιγόταν από ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα πατριδοκάπηλων και πολεμοκάπηλων πάσης φύσεως.

Ο ελληνικός λαός, μετά την τραγωδία της Κύπρου το 1974, αποδέχτηκε στο όνομα της ασφάλειας και της ακεραιότητας της χώρας να επωμιστεί το βάρος τεράστιων στρατιωτικών δαπανών.

Γύρω από αυτές όμως στήθηκε ένα σύστημα κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος και παράνομου πλουτισμού.

Στα χρόνια της ευημερίας, δυστυχώς, εμείς οι πολίτες δεν δώσαμε ποτέ ιδιαίτερη σημασία στις οσμές σκανδάλων.

Η κρίση που βιώνει η χώρα από το 2009 έχει αλλάξει τα δεδομένα και σε αυτό το τόσο σοβαρό ζήτημα.

Όσο οδυνηρό και επώδυνο και να είναι, η χώρα πρέπει να αναμετρηθεί με όλους τους σκελετούς που μαζεύτηκαν στο ντουλάπι.

Αλλά κυρίως πρέπει να επεξεργαστεί ένα εθνικό σχέδιο που θα υπερβαίνει το μοντέλο της ανεξέλεγκτης κούρσας εξοπλισμών και θα αναζητά στρατηγικά ερείσματα εθνικής ασφάλειας, πέρα από τα αμιγώς στρατιωτικά.

Ένα από τα πιο στέρεα διδάγματα της ιστορίας λέει ότι η ειρήνη μεταξύ των λαών εξασφαλίζεται μέσω της οικονομικής συνεργασίας επ’ αμοιβαίο όφελος.

Οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, σε όποιο σημείο του πολιτικού φάσματος και να βρίσκονται, δεν ασχολούνται με αυτά τα θέματα.

Δεν διαθέτουν το πολιτικό θάρρος του Λεωνίδα Κύρκου, που μίλησε ακόμη και για συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων του Αιγαίου, για να εισπράξει τη μήνη των πολιτικών του αντιπάλων τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά.

Ένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας είναι ότι πίσω από σοβαρά ζητήματα εθνικού και δημόσιου συμφέροντος έδρασαν επί δεκαετίες ομάδες ιδιοτελών προσωπικών συμφερόντων που καταχράστηκαν και εκμεταλλεύτηκαν την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.

Δυστυχώς, όπως προκύπτει από τις πρόσφατες αποκαλύψεις, οι ομάδες αυτές διαπερνούν οριζόντια τόσο το λεγόμενο «μνημονιακό» όσο και το λεγόμενο «αντιμνημονιακό» στρατόπεδο, όπως επί δεκαετίες διαπερνούσαν οριζόντια το κομματικό σύστημα.

Όμως ευτυχώς υπάρχουν και υγιείς πολιτικές δυνάμεις που διαπερνούν οριζόντια τα πολιτικά στρατόπεδα.

Αυτές οφείλουμε να στηρίξουμε εμείς οι πολίτες και να απαιτήσουμε να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Ορέστης Καλογήρου

Μακεδονία