Το μπούμερανγκ του λαϊκισμού

Μεγάλο και δυσανάλογο για την πραγματική διάσταση του ζητήματος θόρυβο, έκανε πράγματι η αποκάλυψη της Real News για το επίδομα ανηλίκων που παράτυπα ελάμβανε η πρόεδρος του ΕΣΡ Λίνα Αλεξίου για τις δύο κόρες της, μία εκ των οποίων είναι η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Από αυτή τη σκοπιά μπορεί και να έχουν δίκιο στον ΣΥΡΙΖΑ που φωνάζουν, όπως μπορεί να έχουν και δίκιο για τους συνειρμούς που κάνουν.

Ότι δηλαδή η εφημερίδα Real News με αυτό το πρωτοσέλιδο κτύπημα δεν κάνει ζημιά μόνο στην κ. Κωνσταντοπούλου και την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και στο ΕΣΡ το οποίο έχει αποφασίσει ουκ ολίγα πρόστιμα για το ραδιόφωνο του ομίλου, το Real fm, και πάει λέγοντας.

Πολλά μπορεί να πει κανείς για τη σκοπιμότητα, προφανή και …αφανή, ενός τέτοιου δημοσιεύματος, όπως επίσης οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι από δημοσιογραφική σκοπιά είναι μία είδηση με εξασφαλισμένη την επιτυχία, έστω και πρόσκαιρη.

Επιχειρώντας να αμυνθεί, η Κουμουνδούρου προσπαθεί να αναδείξει τη σκοπιμότητα λέγοντας ότι πρόκειται για ένα δήθεν σκάνδαλο των 28 ευρώ σε αντιπαραβολή με τις υποθέσεις εκατομμυρίων ευρώ που «πληρώνει» ο ελληνικός λαός. Χρησιμοποιεί δε τα σχόλια κυβερνητικών παραγόντων για να δείξουν στην κοινή γνώμη ότι μία τέτοια είδηση εξυπηρετεί τα σχέδια της κυβέρνησης. Απευθύνονται όμως σε μία κοινή γνώμη, πέραν όλων των άλλων, εθισμένη στο λαϊκισμό.

Μία κοινή γνώμη εθισμένη στο λαϊκισμό και λόγω του ΣΥΡΙΖΑ και του τρόπου με τον οποίο πολιτεύεται και αντιπολιτεύεται – με υπαρκτές εξαιρέσεις βεβαίως – τα τελευταία χρόνια.

Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που στη λογική του «μνημονίου» και του «αντιμνημονίου» έχει χωρίσει την Ελλάδα σε «φιλομνημονιακούς» και «αντιμνημονιακού», αδιαφορεί και μηδενίζει τις, άτονες λόγω της κρίσης, αλλά υπαρκτές διαφορές ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις. Πολιτεύεται αναδεικνύοντας σε συνομιλητή και εν δυνάμει δύναμη συνεργασίας ότι «αντιμνημονιακό» υπάρχει, ανεξαρτήτου ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητας, παρελθόντος και επιτίθεται βαπτίζοντας «μνημονιακό» και τσουβαλιάζοντας ως διεφθαρμένο όποιο κόμμα, κίνηση ή μεμονωμένο πρόσωπο δε συμφωνεί με αυτή τη γραμμή.

Παίζοντας το παιχνίδι της πραγματικής συντήρησης στη χώρα και εκμεταλλευόμενος την πραγματικά δύσκολη θέση, τη σύγχυση και το αδιέξοδο της συντριπτικής πλειονότητας της κοινής γνώμης, αλλοιώνει τον πολιτικό χάρτη, προσβλέποντας σε ένα αμφίβολης διάρκειας πολιτικό κέρδος.

Το κάνει δε από τις σελίδες δήθεν αντιμνημονιακών εφημερίδων και τα μικρόφωνα δήθεν αντισυστημικών ραδιοφωνικών σταθμών και …ξαφνιάζεται όταν από αυτές τις εφημερίδες και από αυτούς τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, στο όνομα της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, δέχεται κτυπήματα κάτω από τη μέση. Δ

εν είναι αυτό λαϊκισμός;

Και μάλιστα πολύ μεγαλύτερος από ένα …δήθεν σκάνδαλο των 28 ευρώ το μήνα;

Γιάννης Καμπουράκης

The Paper