Αλέξης … Μακιαβέλι!

 Όταν η πολιτική αήθεια δεν έχει τέλος…

Η σύγχρονη πολιτική ιστορία, τουλάχιστον από το 1981 και μετά, δε φημίζεται για τον… πολιτισμό της.

Εντός κι εκτός Βουλής έχουμε δει πολλές φορές εικόνες ντροπής. Έχουμε ακούσει πολύ σκληρές εκφράσεις και έχουμε ζήσει πολλές στιγμές έντασης οι οποίες ξεπέρασαν τα όρια της πολιτικής ευπρέπειας.

Φυσικά βγάζουμε από όλα τα παραπάνω τους ψευτοτσαμπουκάδες των υπόδικων μελών της Χρυσής Αυγής και τα καραγκιοζιλίκια των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Αυτοί είναι μια ειδική κατηγορία που χρήζει και ειδικής ψυχολογικής εξέτασης.

Έχουμε ακούσει να μιλούν μέχρι και για αρχιερείς της διαπλοκής.

Θα θυμάστε ότι πρώτος το είχε πει ο Αντώνης Σαμαράς για τον Κώστα Μητσοτάκη.

Αλλά το είπε και ο Κώστας Καραμανλής για τον Κώστα Σημίτη.

Αν είχαν δίκιο τα συμπεράσματα δικά σας…

Εμείς αυτό που έχουμε να πούμε είναι ότι ακόμη και η έκφραση «αρχιερέας της διαπλοκής» φαντάζει σαν… παιδικό τραγουδάκι μπροστά σε όσα λέει τον τελευταίο καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ.

Οι χαρακτηρισμοί εναντίον της κυβέρνησης και προσωπικά εναντίον του πρωθυπουργού έχουν πλέον ξεπεράσει τα όρια της πολιτικής ανοχής.

Δεν είναι απλά σκληρό ροκ σαν κι αυτό που έπαιζε κάποτε ο Λαλιώτης.

Δεν είναι μια σκληρή πολιτική αντιπαράθεση που έχει και ιδεολογική βάση.

Και βεβαίως δεν είναι δυνατόν να ακούγονται τέτοια πράγματα καθημερινά από «αριστερούς» βουλευτές και στελέχη οι οποίοι υποτίθεται θέλουν να φέρουν νέο ήθος στην πολιτική ζωή του τόπου.

Αν υπάρχει έστω και μια ελάχιστη… αριστερή ευαισθησία, ήθος και πολιτική ευπρέπεια, όλα αυτά χάνονται από τον καθημερινό βόρβορο.

Και δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητες οι προκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ διότι πλέον η κατάσταση πάει να ξεφύγει.

Δεν πρόκειται για λόγια πάνω στην άψη της πολιτικής μάχης.

Πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο της Κουμουνδούρου να οδηγήσει την αντιπαράθεση στα άκρα διότι έτσι πιστεύει ότι θα πολώσει το πολιτικό κλίμα και θα δημιουργήσει ένα σκληρό δίλημμα ενόψει των επικείμενων εκλογών.

Αλλά δεν μπορεί να αποτελεί στρατηγική για ένα κόμμα που θέλει να πλασάρεται ως αριστερό, η μακιαβελική θεώρηση των πραγμάτων.

Ο σκοπός δεν αγιάζει τα άθλια μέσα που χρησιμοποιεί ο κ. Τσίπρας και η παρέα του.

Τη μια λένε ότι η κυβέρνηση είναι μια ακροδεξιά σέχτα.

Την άλλη ο Τσίπρας χαρακτηρίζει κοινοβουλευτικό λιποτάκτη τον κ. Σαμαρά και την τρίτη ο Π. Σκουρλέτης, αυτός που έχει στο σπίτι του μολότοφ για… οικιακή χρήση, υποστηρίζει ότι έχει εγκατασταθεί παρακράτος στο Μαξίμου κι ότι η ΝΔ δεν είχε ποτέ ιδεολογικό και πολιτικό μέτωπο με τη Χρυσή Αυγή.

Παραβλέποντας βεβαίως ότι οι μισοί βουλευτές της Χ.Α. είναι στη φυλακή σε μια κυβέρνηση που κυριαρχεί η ΝΔ.

Ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλοντας να εκμεταλλευτεί την υπόθεση Μπαλτάκου, χαρακτηρίζει διά της πλαγίας τον Σαμαρά και τη ΝΔ ως ταυτισμένους με τους νεοναζί.

Μιλά για παρακράτος λες και είμαστε στη δεκαετία του ’60.

Αναφέρεται με τόσο απαξιωτικό τρόπο σε θεσμούς λες και είναι ο ΣΥΡΙΖΑ υπεράνω όλων.

Προσπαθεί να μας πείσει ότι βρισκόμαστε σε ανένδοτο κατά κάποιας… χούντας, κάποιων ακροδεξιών που κυβερνούν και κάποιων συμπαθούντων τους νεοναζί και τους Μιχαλολιάκους και Κασιδιάρηδες.

Βεβαίως ποτέ δεν κατάφεραν να λύσουν τις απορίες όλων των Ελλήνων.

Γιατί καλύπτουν τους μπαχαλάκηδες, γιατί καταδικάζουν με το ζόρι του κουκουλοφόρους που τα διαλύουν όλα;

Γιατί συνεχίζουν να είναι υπερασπιστές τρομοκρατών;

Αυτά είναι πραγματικά ερωτήματα που χρήζουν απαντήσεων.

Κατά τα λοιπά, αν ο κ. Τσίπρας συνεχίσει τους άθλιους χαρακτηρισμούς και τους υπαινιγμούς το μόνο που θα καταφέρει είναι να μετατρέψει την πολιτική σε ρινγκ. Όμως, ο κόσμος δεν τσιμπάει.

Ούτε εμφύλιους θέλει, ούτε ψευτοδιλήμματα, ούτε ατελείωτο μπάχαλο.

Ας σταματήσει λοιπόν η Κουμουνδούρου την τακτική της κλιμακούμενης έντασης και του σκληρού ροκ.

Αυτά ανήκουν στο παρελθόν.

Αν μπορεί ας αντιπαρατεθεί με επιχειρήματα.

Εκτός και αν ο κ. Τσίπρας διαβάζει πολύ Μακιαβέλι και υιοθετεί τσιτάτα όπως: «Η φιλοδοξία είναι τόσο δυνατό πάθος, που όσο ψηλά και αν φθάσει κανείς δεν είναι ικανοποιημένος».

Εμείς για να συνεχίσουμε, τον προειδοποιούμε πως όσο ψηλά φτάνει κάποιος τόσο πάταγο κάνει όταν πέφτει. 

Antinews