Ανοιχτή επιστολή στον Αντώνη Σαμαρά.

Κάτι δεν πάει  καλά Πρόεδρε...

Δεν ήθελα πριν από τις εκλογές να το πω Πρόεδρε, αλλά οι επιλογές προσώπων της Νέας Δημοκρατίας για την τοπική αυτοδιοίκηση, στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη ήταν κακές.

Σιχαίνομαι να είμαι «μετά Χριστόν Προφήτης»...

Δεν ξέρω τι φταίει ή τι σχέδιο μπορεί να υπήρξε (σιχαίνομαι τις συνομωσιολογίες) αλλά δε μπορεί το κόμμα μας να επιλέγει ανθρώπους σαν τον κ. Σπηλιωτόπουλο, τον κ. Καλαφάτη, τον Κ. Ιωαννίδη.

Εξαίρεση ο κ. Κουμουτσάκος ο οποίος πραγματικά έκανε τη διαφορά, αλλά...

Όσο «μισητός» και «εμπαθής» μπορεί να είναι ο κ. Κακλαμάνης, πιστεύω ακράδαντα ότι θα είχε πολύ περισσότερες πιθανότητες να κάνει μια αξιοπρεπή εμφάνιση, πολύ πιο αξιοπρεπή από αυτήν του κ. Σπηλιωτόπουλου.

Ο τελευταίος, ακόμη και από αυτά που τουιτάριζε ήταν «αλλού».

Χωρίς κάποια συγκεκριμένη θέση, με αερολογίες και τσιτάτα μιας εποχής που θύμιζε το «σε περιμένω να’ρθεις και πάλι...» του Ρόμπερτ Ουίλλιαμς.

Με ένα στυλάκι πολύ ντεμοντέ, με ένα «χαμηλό προφίλ» που απλά έδειχνε ότι αγγαρεία ποιούσε για να μπορέσει να διασφαλίσει μία θέση ως ανταμοιβή, σε ένα επόμενο κυβερνητικό σχήμα (άραγε θα υπάρξει ένα ακόμη τέτοιο;;;).

Πολύ απλά ΔΕΝ ΤΡΑΒΟΥΣΕ.

Στη Θεσσαλονίκη πάλι, στην πόλη μου, τα πράγματα ήταν ακόμη πιο άσχημα. Έκπληκτος άκουσα την στήριξη στον κ. Ιωαννίδη.

Στον «κόουτς».

Μα είναι δυνατόν να ζούμε ακόμη στην εποχή της μπασκετοποίησης του πολιτικού λόγου;

Να ποντάρουμε σε έναν άνθρωπο που ηλικιακά και μόνον δεν έχει να προσφέρει κάτι παραπάνω;

Για τον κ. Γλέζο λέγαμε αλλά δεν κοιτούσαμε λίγο και τα οίκου μας;

Να ακούμε τσιτάτα ότι «είναι καλός κόουτς και ξέρει να φτιάχνει ομάδες που νικάνε»;

Τι πράγματα είναι αυτά; Πού ζούμε;

Πού είναι ο σύγχρονος πολιτικός λόγος;

Πού ήταν η προβολή του προγράμματός του, με ένταση και πείσμα;

Είχα φλομώσει να βλέπω μπάλες του μπάσκετ, καλάθια, προπονητικά τσιτάτα και άλλα τέτοια επικοινωνιακά μπανανίας...

Όσον αφορά τον κ. Καλαφάτη, ειλικρινά δεν έχω τι να πω.

Καλό παιδί άκουγα (και το ήξερα!), καθαρό πρόσωπο (και το πιστεύω!), φίλος του ΠΑΟΚ, και άλλα πολλά.

Μα το θέμα δεν είναι να προβάλλουμε αυτά τα χαρακτηριστικά που έπρεπε να υπάρχουν εκ των ων ουκ άνευ.

Το θέμα ήταν να προβληθεί το πρόγραμμά του!

Υπήρχε; Αν ναι, γιατί δεν έσταξε αίμα ο Σταύρος για να προβάλλει μόνον αυτό και όχι να κάθεται και να λέει στον κόσμο ότι έχει μία φρέσκια ομάδα, με νέα πρόσωπα και φρέσκιες ιδέες.

Ποιες ήταν αυτές οι φρέσκιες ιδέες;

Ξέρει κανείς από εσάς που διαβάζετε αυτό το άρθρο τι στο καλό πρέσβευε ο κ. Καλαφάτης, πέρα από το να αναφέρεται στην κακή διοίκηση του Μπουτάρη και να προβαίνει σε μία ψηφοθηρία στηριζόμενη στην αρνητική εικόνα του αντιπάλου του;

Και να το πάμε λίγο διαφορετικά;

Η πολιτική προϊστορία αυτών των δύο, τι έδειξε ότι έκαναν για την Θεσσαλονίκη ως βουλευτές;

Ποια ήταν η ουσιαστική τους παρέμβαση χρόνια τώρα, είτε ως υπουργοί, είτε ως απλοί βουλευτές για την Κεντρική Μακεδονία;

Για τα προβλήματα της πόλης μου;

Για την ανεργία που μαστίζει την πρωτεύσουσα της φραπεδιάς και του χαβαλέ;

Με μεγάλη δυσθυμία πήγα και ψήφισα τις επιλογές της Νέας Δημοκρατίας.

Πολύ μεγάλη!

Και το έκανα μόνον για σένα Πρόεδρε!

Μόνον που κάπου μέσα μου είχα μία διαίσθηση ότι ούτε καν οι ίδιοι βαθειά κομματικοί της ΝΔ, (που ίσως εισηγήθηκαν αυτά τα ονόματα ή ακόμη χειρότερα, αδιαφόρησαν για να δουν τα πράγματα πιο ρεαλιστικά και να πούνε «ώπα! Προσοχή!») πίστευαν σε αυτές τις υποψηφιότητες.

Και ήταν πασιφανές αυτό γιατί δεν είδα καμία κινητοποίηση από το κόμμα της ΝΔ για αυτές τις υποψηφιότητες.

Ραθυμία, έλλειψη πάθους, εικόνα εγκατάλειψης. Πορεία χωρίς πυξίδα. Σποραδικά κάποια emails στον Η/Υ, με ελάχιστες εξαιρέσεις μόνιμης πληροφόρησης από τον κ. Καράογλου, ο οποίος απεδείχθη ότι ήταν ο ΜΟΝΟΣ ο οποίος έτρεξε για αυτήν τη μάχη, σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους κομματικούς, βουλευτές, πολιτευτές οι οποίοι ήταν απλά εξαφανισμένοι.

Γελάω γιατί ακόμη και η πρόσκληση της ΝΔ για την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά, εδώ στη Θεσσαλονίκη, είχε λάθη!!!

Στο πρώτο email στις 10/5 έγραφε ότι η ομιλία θα γίνει στο περίπτερο 12 της ΔΕΘ και στο επόμενο email στις 14/5 έγραφε για το περίπτερο 13!!!

Θα μου πείτε, σιγά βρε αδερφέ, απέναντι το ένα από το άλλο είναι τα δύο περίπτερα, δεν χάθηκε ο κόσμος, αλλά, γαμώ το, οι μικρές αυτές λεπτομέρειες είναι που δείχνουν την οργάνωση ή την τσαπατσουλιά, το πάθος ή την αγγαρεία.

Μιλώντας για την πόλη μου, θα σου το ξαναπώ Πρόεδρε, με την απόλυτη εκτίμηση και εμπιστοσύνη που τρέφω προς το πρόσωπό σου: την έχεις αφήσει την πόλη μου στα χέρια ανθρώπων που νοιάζονται μόνο για το πόστο.

Μόνον για καμιά θεσούλα σε κανένα φορέα του δημοσίου, σε τοπικούς παραγοντίσκους που αρέσκονται να έχουν εξουσίες της πλάκας, οι οποίοι βέβαια πάντα πρέπει να πάρουν και την αναγνώριση από τον εταίρο, δηλώνοντας βέβαια ότι πίνουν νερό στο όνομά σου, όταν αυτοί θα είναι εκείνοι που την επόμενη στιγμή θα σε αμφισβητήσουν, όταν ίσως κάτι πάει ακόμη πιο στραβά...

Και σου πάω στοίχημα ότι θα σε αμφισβητήσουν διότι απλά είναι όψιμοι υποστηρικτές σου, στα λόγια και όχι στις πράξεις.

Και αυτό είναι πασιφανές!

Και ακόμη χειρότερα, σε κεντρικό επίπεδο, διερωτώμαι, πού ήταν χαμένοι όλοι οι Υπουργοί σου και οι βουλευτές σου;

Ούρλιαζαν οι πραγματικοί φίλοι σου για την αφάνειά τους, κι εσύ συνέχιζες την πορεία μόνος σου, σε πείσμα όλων αυτών που τολμούσαν ακόμη και να εμφανίζονται σε αντίπαλους αυτών που είχε δώσει το χρίσμα η ΝΔ...

Αναμένω Πρόεδρε τις επόμενες κινήσεις σου.

Βλέπω ότι όποιο Όραμα και να καταθέσεις, ελάχιστοι μέσα από το κόμμα πλέον συγκινούνται.

Όλοι μα όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, το μόνο πράγμα για το οποίο παλεύουν είναι διατήρηση της παλαιοκομματικής νοοτροπίας, η νοοτροπία του να μην αλλάξει τίποτε, η νοοτροπία της ελάχιστης προσπάθειας, του ελάχιστου αγώνα, της φιλοσοφίας της γενιάς της μεταπολίτευσης.

Λυπάμαι για τις ώρες που αφιέρωσες για να αλλάξεις κάποια πράγματα.

Λυπάμαι για τον αγώνα που έδωσες μέχρι τώρα, μόνος, σε ένα κόμμα που κρατάει μία οργανωσιακή μνήμη που θυμίζει ναφθαλίνη και κουβαλά φαντάσματα.

Τι μένει τώρα;

Πρόεδρε προχώρα στη Νέα Ελλάδα!

Με όποιο κόστος κι αν αυτό συνεπάγεται.

Απαλλάξου από όλα εκείνα τα βαρίδια που βαθειά μέσα τους δε θέλουν να αλλάξει τίποτε απολύτως.

Και δε μιλάω για τους ΣΥΡΙΖΑίους και λοιπούς που μάχονται προσκολλημένοι σε ένα παρελθόν που ρήμαξε την Ελλάδα μας, με πρωταγωνιστές το τότε ΠΑΣΟΚ και την τότε ΝΔ. Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους. Και την κάνουν με ΝΕΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, έστω κι αν λέμε ότι έχουν νοοτροπία του χθές, και πετυχαίνουν όπως φαίνεται μέχρι στιγμής!

Προχώρα στη Νέα Ελλάδα, όπως τόλμησες να κάνεις την κίνηση για την αρχηγία το 2009, τότε που όλοι οι κομματικοί θεωρούσαν τον αγώνα σου χαμένο κόπο. Μέχρι που στο τέλος, το γύρισες το παιχνίδι, γιατί η βάση, ο απλός ψηφοφόρος της τότε ΝΔ, πίστεψε ότι ΕΣΥ θα τα αλλάξεις όλα!

Νεύτων