Εκεί
που χθες αργά το βράδυ καθόμουν μόνη μου τρώγοντας πατατάκια, πίνοντας βερμούτ,
και παρακολουθώντας μια παλιά
βιντεοταινία του λατρεμένου Κώστα Τσάκωνα, χτύπησε το τηλέφωνο μου.
Τρόμαξα
η γυναίκα, καθότι μόνη και απροστάτευτη, θεώρησα πως ίσως να είναι κανένας από
τους διάφορους περίεργους που συνεχώς με παρενοχλούνε, θέλοντας να συνάψουν
ανομολόγητες σχέσεις μαζί μου, καθότι με βρίσκουν ποθητή.
Κάποιοι
μάλιστα αδίστακτοι επιμένουν να με καταστήσουν έγκυο, και μετά να με
αποκαταστήσουν και ως γυναίκα.
Φυσικά
δεν ενδίδω σε τοιούτου είδους ακόλαστες προτάσεις, αφού παραμένω πιστή στον
όρκο που έδωσα στο μνήμα του πατέρα μου να παραμείνω άγαμη, τιμώντας τη σεπτή μνήμη
του.
Ήταν
άλλωστε παρασημοφορημένος ήρωας της ενδόξου αγροφυλακής, και καθόλου τυχαίος,
αφού διατέλεσε και δεύτερος υπασπιστής του Βύρωνα Πολύδωρα, και εξαιτίας του
ηρωισμού του εμένα με βάφτισε η βασιλομήτωρ Φρειδερίκη…
Αυτά
που διαδίδουν οι κομμονιστές είναι ψέματα. Ότι δηλαδή πέθανε σε καφενείο
ορεινού χωριού έχοντας υποστεί δηλητηρίαση από το πολύ τσίπουρο και τη χαλασμένη γράπα.
Στην
πραγματικότητα τον δολοφόνησαν κομμονιστές λαθροκυνηγοί, τους οποίους
αποπειράθηκε μόνος και άοπλος να συλλάβει την ώρα που τουφεκίζανε τσίχλες,
αποψιλώνοντας την πανίδα του τόπου, και προετοιμάζοντας την μπολσεβίκικη
επανάσταση…
Αυτά
όμως θα τα γράψω αναλυτικά στο βιβλίο που ετοιμάζω με τίτλο «Ο Ήρως Πατήρ μου:
Μια ιστορία ηρωισμού και αγάπης στους κόλπους της αγροφυλακής».
Τέλος
πάντων, όπως απεδείχθη τελικώς, το τηλεφώνημα ήταν από τον Στρέιντζ, με τον
οποίο είχα κάποτε μια αθώα περιπέτεια.
Σεβόμενος
την αναλυτική μου ικανότητα, αλλά και το πλούσιο συνδικαλιστικό μου παρελθόν ως
αγωνίστρια πρόεδρος του συλλόγου αγάμων θυγατέρων (νομού Γρεβενών), μου ζήτησε
να διατυπώσω γραπτώς τις σκέψεις και τις εντυπώσεις μου για το χθεσινοβραδινό εκλογικό
αποτέλεσμα.
Ομολογώ
ότι ξαφνιάστηκα η γυναίκα, συνελήφθην εξ απήνης, διότι από τις πολλές
υποχρεώσεις είχα ξεχάσει ότι χθες είχαμε εκλογές.
Για
να φανταστείτε, είχα έτοιμο το σταυρωμένο ψηφοδέλτιο, με το οποίο θα επέλεγα
τον γλύκα τον Ζαγοράκη, και δευτερευόντως τον Πάντζα, αλλά τελικώς πήγα στο Πόζαρ για χαλάουα και
μασάζ με κάτι ξαδέρφες μου, οπότε δεν πρόκανα.
Παρόλα
αυτά, επειδή με λένε Μπουρδόλη, και με διαβάζουν όλοι, θεώρησα σωστό να
ανταποκριθώ στο αίτημα, και για αυτό κάθομαι μεσημεριάτικα η καψερή, και αντί
να πάω για ηλιοθεραπεία με κανένα ζαρκαδάκι, βάζω σε μια σειρά τις σκέψεις μου,
έτσι ώστε να μαθαίνουν και οι θαυμαστές μου τι ακριβώς παίζει στο ταραγμένο πολιτικό
σκηνικό.
Ομολογώ
ότι στενοχωρήθηκα μόλις έμαθα ότι δεν εξελέγη δήμαρχος παμψηφεί ο γλυκός
Αρούλης, αυτός ο τρελός ναυτόπαις, αλλά δεν πειράζει.
Και
ο Πασόκος ο Σγουρός καλός είναι, μπας και ηρεμήσει λίγο ο παχύς αντιπρόεδρος
και δεν τα τινάξει όλα στον αέρα.
Αρκεί
να μην εκλεγεί η Δούρου, αυτή με την βαμμένη ρίζα που το λάγνο βλέμμα της
τρελαίνει άνδρες και γυναίκες, αλλά εμένα μου την δίνει στα νεύρα.
Όσο
για το δημαρχιλίκι της Αθήνας, στο οποίο επανέρχομαι, εκεί προβλέπω πως ο Καμίνης, αυτός ο ήπιος
δημογέροντας με το απλανές μάτι, και την υποτονική σκηνική παρουσία, θα
σαρώσει.
Και
ας μην έχει το μπρουτάλ παρουσιαστικό του Γλέτσου, που όπως ακούω ιδρύει κι αυτός
κόμμα στα χνάρια άλλων μεγάλων Ελλήνων σωτήρων όπως ο Κατσανέβας, ο Τζίμερος, ο
Καρατζαφέρης, αλλά και ο Σκορδοπίπογλου.
Ο
Καμίνης είναι σαν τον Κυρ Φώτη ένα πράγμα, αλλά στο πιο πρόστυχα σεξουαλικό.
Και
καλά θα κάνει να σαρώσει στον Β’ γύρο, διότι ο λαός δεν θέλει πια επαγγελματίες
πολιτικούς, από αυτούς δηλαδή που μας γδέρνουν τα όνειρα, και τους οποίους
πριμοδοτεί η Σούλα η Καραμπούτσογλου, πρώην συναγωνίστρια και ταμίας του
συλλόγου, η οποία με πούλησε τότε που την κάλεσε ο Στρατούλης να ενταχθεί στον
ΣΥΡΙΖΑ, και πήρε μαζί της όλο το διοικητικό συμβούλιο αφήνοντάς με μόνη, και
μάλιστα καταγγέλλοντάς με ότι πήγα και έκανα λεύκανση πρωκτού στη Γουατεμάλα με
έξοδα του ΕΟΠΠΥ.
Ναι,
αλλά εγώ έχω όλα τα νόμιμα παραστατικά, και δεν θα το αφήσω να περάσει έτσι.
Θα
τα πούμε στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης όπου κατέφυγα με συνήγορό μου τον άντρακλα
Φαήλο, που βρωμάει τεστοστερόνη, και που είναι μηχανόβιος έτσι όπως μου αρέσει
(ο Καπερνάρος που τον θαύμαζα δεν δέχθηκε να με αναλάβει. Και μια και μίλησα
για ομορφάντρες πολιτικούς, αλήθεια τα κάνει ο Κιλτίδης; Αυτός ο σέξι Πόντιος
με το θεληματικό πηγούνι;
Ο
Μαρινάκης πόσα έπιασε στον Πειραιά; Και τι έγινε στη Θεσσαλία; Βγήκε ο
Πούτσιακας);
Εξάλλου,
η λεύκανση που υπέστην ήταν μια ιατρική
πράξη που την θεώρησε αναγκαία ο διαπρεπής πρωκτολόγος (πρώην στρατιωτικός
ιατρός του πυροβολικού παρακαλώ) που με παρακολουθεί, και ο οποίος υπέγραψε το καθόλα
νόμιμο παραπεμπτικό.
Για
την Θεσσαλονίκη τι να πω;
Σόδομα
και Γόμορρα.
Ο
γεράκος με τις κόκκινες κάλτσες έσκισε, όπως έσκισε και ο μπούλης.
Και
καλά κάνανε δηλαδή, άσχετα αν εγώ δεν πολυασχολούμαι με αυτά, διότι είτε βγει ο
ένας είτε ο άλλος τα σκουπίδια θα παραμένουν στους δρόμους, οπότε δεν μου
καίγεται καρφί.
Εξάλλου
εγώ είμαι με τον Τρεμόπουλο.
Εκεί
που μου καίγεται καρφί είναι να ξαναβγεί βουλευτίνα η Γαϊτάνη, η οποία μου
μοιάζει στην εμφάνιση, και εκτός από το Μακεδονικό ασχολείται εντατικά ως
ακτιβίστρια και με το ζήτημα της γυναικείας τριχοφυίας, η οποία συντελεί στην
γυναικεία υγεία, και είναι και αφροδισιακά πολύτιμη διότι ξετρελαίνει τα
αγοράκια.
Για
τις ευρωεκλογές που με ρωτάτε όπου με βρείτε:
Εκεί
γουστάρω Σαμαρά, άσχετα αν στάθηκε η αφορμή να μου κοπεί η σύνταξη που ελάμβανα
ως άγαμη κορασίδα.
Είναι
ψηλός, ευθυτενής, και σέξι, οπότε όλα του τα συγχωρώ. Ακόμη και τα όνειρα που
μου στέρησε.
Ακόμη
και το λάθος του να μην παρακαλέσει τον Ψινάκη να έρθει στην ΝΔ για να
βοηθήσει. Ορίστε. Βγήκε με τα τσαρούχια ο Ηλίας, όπως το έλεγα η βλογιοκομμένη,
διότι πάνω απ’ όλα είναι πατριώτης και αυτό το
αντιλαμβάνεται ο μέσος ψηφοφόρος.
Και
τον έχασε η ΝΔ.
Τον
άλλον, τον Αλέξη καλέ, δεν θέλω να τον βλέπω ούτε σε φωτογραφία.
Εκτός
του ότι μου την δίνει το στραβωμένο στόμα του, ακόμη θυμάμαι τότε που με
διπλάρωσε στο μαγαζί με τους λουκουμάδες μαζί με τον Στρατούλη, και ξεγελώντας
με ότι θέλουν να με κάνουν δήμαρχο στην Φλώρινα, με παρέσυραν θέλοντας να
μοιραστούν το κορμί μου!
Με
πότισαν μάλιστα και κουμ κουάτ.
Ντροπής
πράγματα, που εγώ δεν τα συγχωρώ, και μια μέρα να το θυμηθείτε θα τους κάψει ζωντανούς
ο προστάτης μου ο Άγιος Ονούφριος, μεγάλη η χάρη του, που ήταν και ο τιμημένος
προστάτης Άγιος της αγροφυλακής.
Τελικά,
έτσι έχουν τα πράγματα, και όσο ο αγνώμων λαός δεν αποφασίζει να κάνει τον
Πολύδωρα πρωθυπουργό, όλα τα υπόλοιπα θα είναι πασαλείμματα και θα μας
κυβερνάνε άνθρωποι που πρώτα σαλιώνουν τον φάκελο και μετά ξεκολλάνε την
ταινία.
Γιούλα
Μπουρδόλη (που με ζουλεύουν όλοι).
Την Γιούλα θα την βρείτε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου