Τι είδαμε κι ακούσαμε την προεκλογική περίοδο...

 Ξεκινά την Κυριακή (σ.σ. σήμερα) το δεκαπενθήμερο της ψήφου.

Πρώτος γύρος αυτοδιοικητικών εκλογών, δεύτερος γύρος κι ευρωεκλογές την ερχόμενη εβδομάδα, μετά από μια περίοδο στην οποία οι πολίτες δεν γίναμε πιο σοφοί, απ’ όσα μας παρουσίασαν υποψήφιοι και κόμματα.

Τι είδαμε και τι ακούσαμε την
προεκλογική περίοδο;

Ας σταχυολογήσουμε τα σημαντικότερα…

Είδαμε κι ακούσαμε τα κόμματα να μην παρέχουν πολλές και μεγάλες ομπρέλες στήριξης στους υποψηφίους των αυτοδιοικητικών εκλογών, ενώ κι οι περισσότεροι υποψήφιοι δήμαρχοι ή περιφερειάρχες δεν επέδειξαν ιδιαίτερη θέρμη για κομματικά χρίσματα, προτιμώντας ταμπέλες ανεξαρτησίας.

Λες και γεννήθηκαν από παρθενογένεση ή οι πολίτες έχουν μνήμη μυρμηγκιού.

Είδαμε κι ακούσαμε πολλά «αντάρτικα», κυρίως από τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας.

Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αφορούν τις περιπτώσεις του δήμου της Αθήνας με τον Κακλαμάνη και την περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας με τον Τζιτζικώστα.

Είδαμε κι ακούσαμε την εκκλησία να εξακολουθεί να παρεμβαίνει απροκάλυπτα στην πολιτική ζωή των Ελλήνων.

Οι απαράδεκτες ντιρεκτίβες του μητροπολίτη Μεσογαίας βρέθηκαν στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Το ίδιο κι η μεροληπτική στάση του μητροπολίτη Πειραιά προς συγκεκριμένο υποψήφιο του δήμου, που ανάθεμα αν ξέρει ποια είναι η μητρόπολη της πόλης.

Μέχρι κι ο υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα, φρόντισε να λάβει την ευλογία του Αρχιεπισκόπου.

Χώρια οι σε κάθε δήμο ή χωριό παρεμβάσεις κι επηρεασμοί μητροπολιτών, αρχιμανδριτών κι απλών ιερωμένων προς συγκεκριμένους υποψηφίους, κατά κόρον…δεξιόχειρες.

Βουρ, για να δείξουμε στους ευρωλιγούρηδες τι σημαίνει ορθοδοξία.

Είδαμε κι ακούσαμε άλλη μια «Λαζοπουλειάδα», με τον γελωτοποιό κι αηδιογράφο να γεμίζει αγωνία τους Έλληνες αναφορικά με το αν θα είναι ή όχι υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κι αν θα πάει το τσαντίρι του στις Βρυξέλλες.

Η αρνητική του απάντηση, ασφαλώς θα γέμισε αισιοδοξία τον Αλέξη Τσίπρα, αφού ο γελωτοποιός θα παρέμενε στις επάλξεις του καλύτερου πρεσβευτή του, που απευθύνεται στα χαμηλότερα ένστικτα των ψηφοφόρων.

Είδαμε κι ακούσαμε και «Λαφαζανειάδα», μετά την επαναδιατύπωση των θέσεων του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ για τη δραχμούλα και τα υποπαράγωγα αυτής, τις δεκάρες.

Είδαμε κι ακούσαμε και «Μπαλτακειάδα», με αποτέλεσμα να προβληματιστούμε ακόμη περισσότερο, αναφορικά με το ποιοι άνθρωποι βρίσκονται στις κρίσιμες για το μέλλον μας καρέκλες.

Είδαμε κι ακούσαμε πολλούς πολίτες κι ιδίως στα social media, να εκφράζουν ισχυρή στήριξη στον χαλαρό κι ανεπιτήδευτο πολιτικό λόγο, αλλά και στη λογική ότι υπάρχει ζωή κι εκτός πολιτικής.

Όπως στις προηγούμενες εκλογές, έτσι και τώρα, αναμένεται να ευνοηθούν απ’ αυτή την «κουλτούρα»  ο Καμίνης, ο Μπουτάρης ή ο Σταύρος Θεοδωράκης με το Ποτάμι του.

Είδαμε κι ακούσαμε και πάλι πολλά για την Θράκη.

Μεγάλο ζήτημα, που δεν είναι φωτισμένο αρκετά.

Εξ αυτού, όσοι το ακουμπάνε «καίγονται».

Είδαμε κι ακούσαμε ότι «λεφτά υπάρχουν».

Ο πρωθυπουργός ενεργοποίησε το δικό του success story μοιράζοντας λεφτά από το πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποσχέθηκε στους πάντες τα πάντα. Από την επαναφορά των μισθών στα επίπεδα του 2009, μέχρι του Αβραάμ και του Ισαάκ τα καλά.

Χωρίς, φυσικά να μας πει που θα βρει τα λεφτά…

Είδαμε κι ακούσαμε εκβιασμούς και διλήμματα.

Για πολιτική σταθερότητα, ο πρωθυπουργός.

ΣΥΡΙΖΑ ή Μέρκελ, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ελιά ή χάος, ο Βενιζέλος, που έταξε κι ολίγη από …Παπούλια, υπονοώντας αποχώρηση από την κυβέρνηση, νέους κύκλους διεργασιών κι όσα τους συνοδεύουν.

Είδαμε κι ακούσαμε ένα γερόντιο που έχει ασκήσει επί δεκαετίες το επάγγελμα του  ήρωα, να τίθεται επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να τα πει χύμα στους Γερμανούς και να μας καταβάλλουν τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Λησμονώντας ότι όταν ήταν και πάλι ευρωβουλευτής δεν τους τα είχε πει χύμα.

Είδαμε κι ακούσαμε μπόλικο Πάγκαλο.

Που όταν ανοίγει το στόμα του προκαλείται «χάος» μεγαλύτερο απ’ αυτό της Πανεπιστημίου σε ώρα διαδήλωσης των απολυμένων καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών.

Που, συν τοις άλλοις θέλησε να ξεπεράσει σε σεξισμό τον πρώην συνάδελφό του και πρώην κηπουρό του ΓΑΠ, στο πρώην ΠαΣοΚ, που είχε αποκαλέσει μια γυναίκα βουλευτή «καλτσωδέτα».

Ο Θεόδωρος ζήτησε να φωτογραφηθεί η υποψήφια περιφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ με μπικίνι…κι άναψε φωτιά σε φεμινίστριες και καθώς πρέπει ανθρώπους…

Των οποίων τα φεμινιστικά δικαιώματα κι ο καθωσπρεπισμός τους, δεν είχαν ενοχληθεί όταν εκείνον τον αποκαλούσαν παχύδερμο ή του πετούσαν γιαούρτια…

Είδαμε κι ακούσαμε δεκάδες δημοσκοπήσεις.

Αναλόγως του ποιος ήταν μπροστά θεωρούνταν από τους άλλους αξιόπιστες ή αναξιόπιστες.

Οι δημοσκόποι άλλωστε είναι θεσμός στην Ελλάδα και από την επόμενη των εκάστοτε εκλογών δημιουργούν τις προϋποθέσεις ούτως ώστε να ξεκινά νέα κουβέντα περί της αναγκαιότητας για επαναπροσφυγή στις κάλπες.

Είδαμε κι ακούσαμε 350 χιλιάδες υποψηφίους συμπατριώτες μας, να μας λένε πόσο αγγελικά θα γίνουν τα πράγματα αν τους ψηφίσουμε.

Είδαμε ν’ ανεβαίνουν κατακόρυφα οι πωλήσεις του Hondos Center, από τα πατσουλιά, τα μέικ απ και τα λοιπά υλικά σοβατίσματος των υποψηφίων.

Είδαμε κι ακούσαμε ν’ ανθούν τα οικονομικά των καφενείων και των μπαρ, αφού κάθε ημέρα όλο και κάποιος υποψήφιος μας προσκαλούσε σ’ αυτά για να γνωριστούμε καλύτερα, να συσφίξουμε τις σχέσεις μας  και να κατανοήσουμε πόσο σημαντικός άνθρωπος είναι ή πόσο μετράμε εμείς στα δικά του μάτια…

Τι δεν είδαμε; Τι δεν ακούσαμε;

Σοβαρές, ρεαλιστικές, κοστολογημένες κι εποικοδομητικές προτάσεις.

Κι ούτε μια κουβέντα για την Ευρώπη.

Καλό βόλι!

Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

GR Post