Ας μιλήσουμε για αξίες και ιδιαίτερα για αξίες
που διέκριναν την Αριστερά.
Ας μιλήσουμε για ήθος και ιδιαίτερα για το ήθος
των αριστερών, που αναγνωρίζονταν και από τους πολιτικούς τους αντιπάλους.
Ας μιλήσουμε για αγώνες, για την υπεράσπιση των
καταπιεσμένων και των κατατρεγμένων όπου γης.
Ας μιλήσουμε για αυταπάρνηση και αυτοθυσία και
ας στοχαστούμε την ιστορία της Αριστεράς.
Μέσα από μια τέτοια συζήτηση, προβάλουν οι
άνθρωποι σύμβολα για την Αριστερά και μια ιδιαίτερη θέση κατέχει ο άνθρωπος με
το γαρύφαλλο, η μορφή του Νίκου Μπελογιάννη…
Ας μιλήσουμε για έρωτα, είτε ετεροφυλοφιλικό,
είτε ομοφυλοφιλικό και για τις κορυφαίες στιγμές του, όπως αυτής της ερωτικής
συνεύρεσης, υπερασπιζόμενοι τη ζωογόνο πνοή της, απέναντι στη χυδαιότητα.
Ας απομονώσουμε τον χυδαίο επιδειξία, αυτόν που
προβάλει με δική του βούληση σε δημόσια θέα, τις ιδιωτικές του στιγμές και τις
αρρωστημένες ερωτικές του φαντασιώσεις.
Επιτέλους ας υπερασπιστούμε την Ιερότητα του
Έρωτα.
Τί από όλα αυτά υπερασπίζεται σήμερα μια
συγκεκριμένη Αριστερά;
Δυστυχώς το σύμβολο που προβάλει, είναι ο
«άνθρωπος» με το καρότο, που στη δική του μορφή συμπυκνώνεται η χυδαιότητα και
η σαπίλα που καθημερινά και ποικιλοτρόπως επιβάλλεται στην κοινωνία και κυρίως
διά των Μ.Μ.Ε.
Το φαινόμενο «Κονσίτα», η καρικατούρα και του
άνδρα και της γυναίκας, αλλά και ο πλήρης εξευτελισμός των ομοφυλοφίλων,
εκλαμβάνεται ως «θρίαμβος» της «δημοκρατίας» και του «αυτοπροσδιορισμού».
Η προσβολή της ανθρώπινης υπόστασης, της
αισθητικής και της τέχνης, λογίζεται ως κανόνας που όσοι δεν τον αποδέχονται,
δεν μπορεί παρά να ανήκουν, στους «συντηρητικούς», στους «σκοταδιστές», ακόμη
και στους «φασίστες».
Και ενώ η Αριστερά επιβάλλεται να έχει ανοιχτό
ιδεολογικό μέτωπο σε τέτοιου είδους αντιλήψεις, προωθεί για την ανάληψη
κορυφαίου δημοσίου αξιώματος, τον «άνθρωπο» με το καρότο.
Έναν νεαρό «κύριο» - κατά την αντίληψή τους,
νεαρός ίσον προοδευτικός, ράβδος εν γωνία άρα βρέχει - με μηδενική συμμετοχή
και προσφορά στους κοινωνικούς αγώνες, γνήσιο τέκνο του κομματικού σωλήνα, και
ευνοούμενος του Προέδρου και της παρέας του.
Μια παρέα και ένας Πρόεδρος που δεν δίστασαν για
χάρη του, να «καρατομήσουν» προεκλογικά την επικεφαλής της Δημοτικής τους
παράταξης.
Μια γυναίκα με αξιόλογη και πολύχρονη συμμετοχή
στους κοινωνικούς αγώνες, που τιμούσε και πρόβαλε το ήθος της Αριστεράς.
Ανθ’ ημών Γουλιμής.
Το γεγονός όμως που προκαλεί τεράστια έκπληξη
και αποκαλύπτει το θράσος και την ποιότητα του εν λόγω «κυρίου» είναι η
ανακοίνωση που εξέδωσε.
Στην ανακοίνωσή του προβάλει την πολιτική του
«αδιαλλαξία» απέναντι στους «εκβιασμούς» που υφίσταται, χωρίς να μπαίνει στον
κόπο να μας εξηγήσει εάν το βίντεο είναι γνήσιο και κυρίως, αν αναρτήθηκε από
τον ίδιο.
Ταυτόχρονα υπερασπίζεται, άκουσον - άκουσον, την
«Αδιαλλαξία» και την «Τιμή» της Αριστεράς που κατά τη γνώμη του πλήττεται, από
την επίθεση που δέχεται ο ίδιος.
Απύθμενο θράσος και χαρακτηριστικό του ήθους του
ανδρός.
Χωρίς αιδώ, τότε και τώρα.
Χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, μάλλον του είναι
άγνωστη η έννοια της συγνώμης, ούτε καν του περνάει η σκέψη, της αποχώρησής του
από τη συμμετοχή του στα κοινά.
Ίσως ακόμη και να θεωρεί το εν λόγω γεγονός, ως
εύσημο που του ανοίγει το δρόμο για μια ακόμη μεγαλύτερη πολιτική καριέρα.
Και ο πολιτικός του φορέας;
Μα φυσικά τον καλύπτει πλήρως.
Ούτε καν διανοείται να τον αποπέμψει.
Δεν μπορούν να αμφισβητούνται οι «σοφές»
επιλογές του Προέδρου και της παρέας του.
Μπορεί και να πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο
δίνουν ένα «Τιτάνιο» αγώνα, για την «υπεράσπιση» των σεξουαλικών μειονοτήτων
και των προσωπικών δεδομένων.
Ποσώς τους ενδιαφέρει εάν ο εν λόγω «κύριος»
κατέστησε ο ίδιος τα εν οίκω, προσιτά στο Δήμο.
Ιδού η ιδεολογία μιας συγκεκριμένης Αριστεράς.
Ο Μπελογιάννης δεν αποτελεί παρά ένα «ξέφτι» του
παρελθόντος.
Στο Πάνθεο των ηρώων αυτής της «Αριστεράς» πια,
δεσπόζουσα θέση κατέχει ο άνθρωπος με το καρότο.
Εκεί που κρεμούσαν οι κλέφτες τ’ άρματα, κρεμάνε
τώρα οι «γύφτοι» τα νταούλια.
Και ο θόρυβος που προκαλούν είναι εκκωφαντικός,
παρά τη σιωπή που έχει επιβληθεί.
Γ. Σιώζος
Πρώην μέλος ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου