Πες μου γιατί: Χτυπάει το κινητό...

Eικόνα: Η φωτογραφία του αμερικανού John Stanmeyer πήρε το βραβείο της φωτογραφίας της χρονιάς (World Press Photo of the Year award).

Κάτω απ΄το φως του φεγγαριού μετανάστες σε μια παραλία του Τζιμπουτί προσπαθούν να πιάσου σήμα.

Σε μία καθημερινότητα, που το κινητό τηλέφωνο αποτελεί κυριολεκτικά την προέκταση του χεριού των περισσότερων από εμάς, έχοντας πλέον αντικαταστήσει σχεδόν εντελώς την ανάγκη χρήσης ηλεκτρονικού υπολογιστή, πόσοι ξέρουμε αλήθεια τι πραγματικά γίνεται όταν δεχόμαστε κλήσεις στο κινητό μας τηλέφωνο και αυτό χτυπάει;

Κάποιος παίρνει τηλέφωνο, δηλαδή θέλει να πραγματοποιήσει μια φωνητική κλήση.

Καλεί κάποιον, ο οποίος με τη σειρά του, αν είναι διαθέσιμος, θα δεχτεί την κλήση. Έχουμε δηλαδή πομπό και δέκτη.

Το κινητό τηλέφωνο σαν συσκευή είναι λοιπόν ένας πομποδέκτης ραδιοκυμάτων, χαμηλής ισχύος.

Η διαδικασία υλοποίησης μιας φωνητικής κλήσης μπορεί να περιγραφεί, σε γενικές γραμμές, σε δύο στάδια.

Το ένα αφορά τον τρόπο με τον οποίο η φωνή μας (ή ακόμη και το γραπτό μήνυμα), γίνεται «δεδομένα» τα οποία φτάνουν στον παραλήπτη και αυτή καθ’ αυτή την πορεία και τον τρόπο μετάδοσης των δεδομένων.

Το δεύτερο είναι τα στάδια που ακολουθεί η πραγματοποίηση μιας κλήσης (ή αποστολής μηνύματος) από την πλευρά της συνδρομητικής υπηρεσίας του εκάστοτε παρόχου μας.
Η φωνή μας είναι ένα αναλογικό σήμα.

Μέσω κατάλληλου ηλεκτρονικού εξοπλισμού που διαθέτει η συσκευή, μετατρέπει το αναλογικό σήμα σε ψηφιακό (ο λεπτομερής τρόπος που γίνεται αυτή η μετατροπή αποτελεί ολόκληρο κεφάλαιο μελέτης, για το οποίο μπορεί κανείς να βρει πληροφορίες ακόμη και σε ηλεκτρονική βιβλιογραφία).

Τα κωδικοποιημένα δεδομένα αποστέλλονται μέσω ραδιοκυμάτων.

Τα ραδιοκύματα διαδίδονται στον αέρα, πράγμα που σημαίνει συνεχείς ανακλάσεις και περιθλάσεις λόγω κτιρίων και ατμοσφαιρικών συνθηκών.

Στη συνέχεια φτάνουν στον δέκτη, όπου με τον ίδιο κατάλληλο εξοπλισμό, αποκωδικοποιούνται.
Από πλευράς υπηρεσιών, τι συμβαίνει όταν πραγματοποιείται μια κλήση;

Γεωγραφικά, η έκταση που καλύπτει ένα δίκτυο χωρίζεται σε επιμέρους περιοχές, οι οποίες έχουν το σχήμα κυψέλης.

Γι’ αυτό λέμε πως έχουμε κυψελωτό δίκτυο επικοινωνιών. 

Σε κάθε κυψέλη υπάρχει ένας σταθμός βάσης, αποτελούμενος από κεραίες εκπομπής και λήψης.

Οι σταθμοί βάσης ελέγχονται από τα κέντρα, με τα οποία συνδέονται με τηλεφωνικά καλώδια ή και με άλλες ζεύξεις.

Όταν ένας χρήστης καλεί έναν αριθμό, στην ουσία στέλνει ένα αίτημα για κλήση στον πλησιέστερο σταθμό βάσης. Το αίτημα λαμβάνεται από τον σταθμό και επεξεργάζεται.

Αν πληρούνται οι προϋποθέσεις που πρέπει (κάλυψη δικτύου, καλυμμένες οικονομικές οφειλές του χρήστη προς την εταιρεία ώστε να τον εξυπηρετήσει κλπ), το αίτημα γίνεται δεκτό και προωθείται. Τότε, ο ένας σταθμός βάσης μετάγει το αίτημα στον αντίστοιχο σταθμό βάσης που είναι πλησιέστερα στον χρήστη που καλούμε.

Ο σταθμός βάσης στέλνει αίτημα στον παραλήπτη της κλήσης.

Αν ο χρήστης αυτός είναι διαθέσιμος για να δεχθεί κλήση (ενεργοποιημένη συσκευή και προϋποθέσεις όπως πριν), πηγαίνει απάντηση στον σταθμό πως το αίτημα εγκρίθηκε και η κλήση μπορεί να προχωρήσει.

Τότε η συσκευή του παραλήπτη αρχίζει να χτυπάει ώστε να τον ειδοποιήσει πως τον καλούν, ενώ εμείς αντίστοιχα, ακούμε πλέον στο ακουστικό μας τους ηχητικούς τόνους όσο περιμένουμε να απαντηθεί η κλήση μας.
Δεδομένου ότι η υλοποίηση μιας κλήσης γίνεται μέσα σε δευτερόλεπτα, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο γρήγορα συμβαίνει η παραπάνω διαδικασία.

Φυσικά, ακόμη και κατά τη διάρκεια της κλήσης, εξακολουθούμε να εξυπηρετούμαστε από τους σταθμούς βάσης που «ανταλλάσσουν» τα μηνύματά μας (μηνύματα ομιλίας κλπ).

Όταν είμαστε λοιπόν εν κινήσει, βγαίνοντας από την περιοχή εμβέλειας ενός σταθμού βάσης, μας παραλαμβάνει άλλος χωρίς να υπάρξει διακοπή στην κλήση μας. Όταν δεν μπορεί να μας εντοπίσει κάποιος σταθμός βάσης ώστε να μας εξυπηρετήσει, είμαστε «εκτός δικτύου».

Η έκταση μιας κυψέλης και οι σταθμοί που χρειάζονται καθορίζονται από τις καταναλωτικές ανάγκες, ενώ όταν υπάρξει ζήτηση μεγαλύτερη από αυτή που μπορεί να υποστηρίξει το δίκτυο, μπορεί να συμβεί υπερφόρτωση. (Σε γιορτινές μέρες, π.χ. Πρωτοχρονιά, συχνά γίνεται αισθητό αυτό το φαινόμενο από τους χρήστες).
Τα κινητά τηλέφωνα που χρησιμοποιούμε σήμερα, παρέχουν πολύ περισσότερες δυνατότητες από αυτήν της φωνητικής κλήσης.

Η πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω κινητού τηλεφώνου, απαιτεί περαιτέρω εξήγηση, αν και η κύρια διαφορά είναι ως προς τις συχνότητες εκπομπής και λήψης, και τις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει κάτι τέτοιο.

Με αυτόν τον τρόπο, ορίστηκαν στην πορεία της κινητής τηλεφωνίας, τα συστήματα 1ης, 2ης, 3ης και 4ης γενιάς ή όπως αλλιώς τα ξέρουμε όλοι σήμερα, τα συστήματα 3G & 4G.

Πιθανότατα δεν θα πάψει ποτέ να μας εκνευρίζει όταν πρέπει να πάρουμε κάπου τηλέφωνο και βλέπουμε ότι δεν μπορούμε, αλλά τώρα πλέον θα καταλαβαίνουμε καλύτερα τους λόγους και τι πραγματικά συμβαίνει…

Λία Καραμπατέα

Παράλλαξη