Μπορεί ο Τσίπρας να εγγυηθεί τον έλεγχο του Λαφαζάνη;

Ο Αλέξης Τσίπρας και η συν αυτώ προεδρική «φρουρά» του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί τον τελευταίο καιρό στροφή στο ρεαλισμό και την πραγματικότητα.

Την Κυριακή που μας πέρασε όμως, στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπεβλήθη πρόταση για κρατικοποίηση τραπεζών, μεγάλων επιχειρήσεων, για εγγραφή στο προϋπολογισμό των γερμανικών αποζημιώσεων (όχι ο θησαυρός του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν προτάθηκε να εγγραφεί στον προϋπολογισμό ως παρακαταθήκη του παγίου δόγματος «λεφτά υπάρχουν»). 

 

Η Κεντρική Επιτροπή αποφάσισε, με ψήφους 76 έναντι 61, κατά της πρότασης που υπέβαλε η αριστερή πτέρυγα του κ. Λαφαζάνη.

Οι τράπεζες θα μείνουν ιδιωτικές, τα ΑΤΜ, ανοιχτά και ενδεχομένως τα ράφια και τα πρατήρια καυσίμων σε πληρότητα.
 

Η διαφορά των 15 ψήφων στην Κεντρική Επιτροπή στάθηκε ικανή διαφορά για να καλύψει τη στροφή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο χάος. 

Το ερώτημα είναι αν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν κυβέρνηση, τι θα συνέβαινε στη χώρα αν γινόταν γνωστό πως το 44% της Κεντρικής Επιτροπής κατεβάζει πρόταση κρατικοποιήσεων;

Τι θα συμβεί τη Δευτέρα αν μια  συνηθισμένη Κυριακή βράδυ το Αριστερό Ρεύμα φέρει μια ανάλογη πρόταση και το αποτέλεσμα είναι αντίστροφο; 

Αν υποθέσουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση κι ακόμη έχουμε κοινοβουλευτική δημοκρατία, η απόφαση της ΚΕ, δεσμεύει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία να αποφασίσει την κρατικοποίηση των τραπεζών, του Τιτάνα, της 3Ε, της Μοτορ Οιλ κλπ; 

Αν το Αριστερό Ρεύμα ελέγχει το 45% της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, εύκολα σε κάποια συγκυρία θα μπορούσε να αυξήσει την επιρροή του στο 51%. Τότε τι θα συμβεί αν η Κεντρική Επιτροπή αποφασίσει πως πρέπει να αποχωρήσουμε από το Ευρώ και να προσχωρήσουμε στην Λατινική Αριστερή Προοδευτική Συμμαχία με τη Κούβα, τη Βολιβία και τη Βενεζουέλα; 

Πριν διεκδικήσει την εξουσία στις επόμενες εκλογές ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να διαβεβαιώσει πως ελέγχει το κόμμα του...

Σκηνικό  δεύτερο... 

Οι νέες πρυτανικές αρχές του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών έχουν αποφασίσει να βάλουν τάξη στο Πανεπιστήμιο και αυτό είναι προφανές πως βρίσκει αντίθετο το μειοψηφικό μπλοκ που έχει μετατρέψει τα τελευταία πολλά χρόνια τα ελληνικά πανεπιστήμια σε «αχούρια» και γκέτο που θυμίζουν Αφρική.  

Το μπλοκ των συμμοριών της διάλυσης  και του νεποτισμού βρήκε τις πόρτες του πανεπιστημίου κλειστές όταν επιχείρησε να καταλάβει την Πρυτανεία. Τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ συνέδραμαν τους ταραξίες να παραβιάσουν την πύλη και να πραγματοποιηθεί η κατάληψη. 

Η πρυτανεία του ΕΚΠΑ έβγαλε ανακοίνωση που καταγγέλλει για πρόκληση πολιτειακής ανωμαλίας στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό δείχνει πως κάτι αλλάζει στη κοινωνία απλά το πολιτικό προσωπικό της χώρας έχει μείνει στο χθες που μας χρεοκόπησε. 

Όπως είθισται στη χώρα της χρεοκοπίας και της κομματοκρατίας ο ΣΥΡΙΖΑ απάντησε: «όταν ο πρύτανης του ΕΚΠΑ επιτίθεται στο ΣΥΡΙΖΑ και τους βουλευτές του, τότε ανενδοίαστα συμπαρατάσσεται με τις επιλογές καλλιέργειας έντασης και φόβου της καταρρέουσας κυβέρνησης». 

Τουτέστιν, ισχύει η εμφυλιοπολεμική αντίληψη πως  όποιος δεν είναι μαζί μας είναι με τους αντιπάλους.

Με απλά λόγια ο Πρύτανης που εξέλεξε η πανεπιστημιακή κοινότητα δεν έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει τους κανονισμούς που νομίζει πως θα βελτιώσουν τη λειτουργία του πανεπιστημίου.

Αντιθέτως μια ομάδα μειοψηφική έχει δικαίωμα να τον εμποδίσει και να εκτρέψει τη λειτουργία.  

Με τον τρόπο αυτό όμως εκτός από ό,τι παραβιάζονται οι θεσμοί και νόμοι του δημοκρατικού κράτους, δεν μπορεί να εξασφαλίστεί η στοιχειώδης λειτουργία του πανεπιστημίου.

Ούτε αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο κατάληψης δεν μπορεί να λειτουργήσει αν ο καθένας κάνει ό,τι θέλει... 

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορεί να προσπαθεί με επισκέψεις στο Άγιον όρος και τον Πάπα να πείσει πως έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κυβερνητικής διαχείρισης, αλλά οι εσωκομματικές αντιλήψεις και οι δομές της λειτουργίας του δεν εμπνέουν καμιά εμπιστοσύνη πως η ηγεσία του μπορεί να τηρήσει τις υποσχέσεις της στροφής στο ρεαλισμό.

Με αυτή την εικόνα δεν είναι παράδοξη η ανησυχία των αγορών από τότε που έχει περάσει μπροστά στις δημοσκοπήσεις.

Με τις εικόνες των τελευταίων ημερών στο ΣΥΡΙΖΑ απλά να παρατείνουν το βίο της κυβέρνησης Σαμαρά που μετά τις ευρωεκλογές έχει χάσει το έλεγχο της κατάστασης. 

Ίσως να το επιδιώκουν και από πάνω στο πλαίσιο της επιβίωσης του πολιτικού προσωπικού που χρεοκόπησε τη χώρα, στο πλαίσιο ενός χαμηλού επιπέδου δικομματισμού.

Κώστας Στούπας

Capital.gr