Ή
αλλιώς: Η ιστορία ενός κλαμπ.
Οι
παλιοί πλέον Θεσσαλονικείς (η παλαιότητα είναι πάντα σχετική) σίγουρα θα
θυμούνται, αναπολώντας τη νιότη τους, πολλά «μαγαζιά», μεταξύ των οποίων και το
εμβληματικό Νανί Νανί στον Βαρδάρη….
Προσωπικά,
ποτέ δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, αφού το
στυλ της διασκέδασης στα εν λόγω clubs μου θύμιζε καταστάσεις
ζόμπι, όπου οι δήθεν χάι θαμώνες ήταν επί ώρες στημένοι και ακίνητοι, μη
χαλάσει το ζελέ, ίσως λικνιζόμενοι που
και που, με ένα ποτό στο χέρι,
κρυφοκοιτάζοντας δεξιά και αριστερά να δουν αν τους κοιτάει κανείς, και μη τολμώντας να «λερωθούν».
Μη
τολμώντας να επικοινωνήσουν…
Με
την εκκωφαντική μουσική να τρυπάει τα τύμπανα.
Το
δήθεν σε όλο του το μεγαλείο…