Dirt...

Wu Lyf

Ξεχάσαμε τη Βενεζουέλα;

Δυο κρίσεις: Ουκρανία και Βενεζουέλα.

Και οι δυο δραματικές, και δυστυχώς ανεξέλεγκτες.

Και όμως, ενώ τα γεράκια της Αμερικής μαλώνουν τον Ομπάμα που δεν ξεκινά πυρηνικό πόλεμο για την Ουκρανία, την Βενεζουέλα την αγνοούν.

Η Βενεζουέλα βρίσκεται δίπλα στη Κολομβία, όπου ζω εγώ, στη βόρεια ακτή της Νοτίου Αμερικής.

Είναι μια πολύ όμορφη χώρα, την οποία είχα τη χαρά να επισκεφτώ.

Με πληθυσμό ίσο  περίπου με αυτόν της Σαουδικής Αραβίας, έχει πιο πολλά πετρελαϊκά αποθέματα, μάλλον τα περισσότερα στον κόσμο.

Παράλληλα διαθέτει πληθώρα και άλλων φυσικών πόρων όπως φυσικό αέριο, χρυσό, νικέλιο, σίδηρο, χάλυβα, διαμάντια, αλουμίνιο, άνθρακα, βωξίτη, και άφθονη καλλιεργήσιμη γη, αντί για άμμο…

Ψυχρός πόλεμος: Ολική επαναφορά…

Για μια ακόμη φορά ο Βλαντιμίρ Πούτιν κάνει την έκπληξη, προχωρώντας πολύ πιο γρήγορα από ότι περίμεναν όλοι, στο επόμενο βήμα, προσαρτώντας ουσιαστικά την Κριμαία στην «μαμά» Ρωσία, τσαλακώνοντας μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα για μια ακόμη φορά το προφίλ του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα, και την εικόνα της Ουάσινγκτον στα μάτια των συμμάχων της στην Κεντρική Ευρώπη.

Όπως όλα δείχνουν έχουμε με πολύ γοργούς ρυθμούς ολική επαναφορά σε ένα κλίμα Ψυχρού Πολέμου στην Ευρώπη, το οποίο ξεκινάει από την ίδια ακριβώς αιτία που ξεκίνησε και την πρώτη φορά, μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τη σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ – Σοβιετικής Ένωσης (ΗΠΑ – Ρωσίας σήμερα) για τον έλεγχο της Ανατολικής Ευρώπης…

Πανεπιστήμιο ελληνικού τύπου…

Σε τρεις ημέρες συμπληρώνεται μήνας από την κατάληψη της αίθουσας 421 στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών (το λίκνο του πελεγρινισμού...) από αναρχικούς, οι οποίοι την έχουν μετατρέψει σε καφενείο και έχουν δώσει σε όλο το χάπενινγκ τον τίτλο «να πάρουμε το μπρίκι στα χέρια μας».

Οι καταληψίες δεν έχουν προκαλέσει ζημιές στον τεχνικό εξοπλισμό της αίθουσας που θεωρείται άρτιος – δεν είναι κορόιδα.

Απλώς θέλουν να επιβάλουν τον τσαμπουκά τους.

Πουλάνε νταβατζιλίκι. (Μετά συγχωρήσεως, αλλά περί αυτού πρόκειται...)

Τα ψέματα του Πούτιν για την Κριμαία.

Ο Ρώσος πρόεδρος Β. Πούτιν έβαλε μπρος την προσάρτηση της Κριμαίας, αλλά οι ισχυρισμοί του βασίζονται στη φαντασία και μόνο.

Όπως ανακοίνωσε, η Κριμαία και το βασικό της λιμάνι στη Σεβαστούπολη θα αποτελούν εφεξής μέρος της ρωσικής ομοσπονδίας, κάτι που μάλλον θα οδηγήσει σε βαριές κυρώσεις εναντίον της χώρας του.

Ο Πούτιν ισχυρίζεται ότι οι Ρώσοι πολίτες, αλλά και οι κάτοικοι της Κριμαίας επιθυμούν διακαώς την ένωση με τη Ρωσία.

Πρόκειται περί ψεμάτων, που επαναλαμβάνονται συνεχώς σαν να ήταν αλήθειες.

Ότι δηλαδή το 96.6% των κατοίκων της Κριμαίας ψήφισαν σε ένα επείγον και πρόχειρα οργανωμένο δημοψήφισμα υπέρ της επανένωσης με την μαμά Ρωσία.

Το τίμημα της διασημότητας…

Με τον Αριστοτέλη στην πρώτη θέση των πλέον διάσημων διασήμων των τελευταίων 6.000 ετών νομίζω ότι μπορούμε να ησυχάσουμε για λίγο.

Το χρέος, όσο υπέρογκο κι αν είναι, δεν κατάφερε να κάμψει τη δημοφιλία του ελληνισμού, οι δε προσπάθειες των διεθνών ανθελληνικών κέντρων να υπονομεύσουν το κύρος του είναι προφανές ότι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, πέφτουν στο κενό.

Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε και τον Πλάτωνα, ο οποίος καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στην κατάταξη, τον Σωκράτη, τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Πυθαγόρα και τον Ομηρο που φιγουράρουν στην πρώτη δεκάδα, τότε νομίζω ότι μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι.

Οι δικοί μας τα πάνε πολύ καλά.

Κι αν δεν υπάρχει κανένα ελληνικό όνομα στον κατάλογο των διασημότερων ποδοσφαιριστών δεν έχει και τόση σημασία.

Ας αφήσουμε και λίγο χώρο για τους Βραζιλιάνους και λοιπούς νεόπλουτους του πολιτισμού.

Εμείς είμεθα κρασί που πάλιωσε εξαιρετικά…

Τι δεν ξέρουν οι Αμερικάνοι για την Ουκρανία…

Τι δεν τους έμαθαν στο σχολείο, και τι δεν τους λένε οι ειδήσεις:

-Οι Βίκινγκς ίδρυσαν τη Ρωσία, με πρωτεύουσά της το Κίεβο, σημερινή πρωτεύουσα της Ουκρανίας.

Οι Βίκινγκς έπιναν πολύ αλκοόλ, και σύμφωνα με τη παράδοση το ποτό ήταν η μοναδική τους χαρά στη ζωή.

Για αυτό λέγεται ότι οι Ρους δεν ακολούθησαν το Ισλάμ που απαγορεύει την κατανάλωση οινοπνεύματος. Το 987 μ.Χ εκχριστιανίστηκαν, οπότε και έπιναν ελεύθερα…

Είναι τα αεροπλάνα ασφαλή;

Αυτές τις μέρες ο κόσμος βλέπει στα δελτία ειδήσεων και διαβάζει σε διάφορους ιστοχώρους τα τελευταία νέα της προσπάθειας εντοπισμού του Boeing 777 που χάθηκε από τα ραντάρ εν πτήσει από Κουάλα Λουμπούρ προς Πεκίνο.

Βαθύτατη η στεναχώρια μου σκεπτόμενος τον κόσμο που χάθηκε έτσι ξαφνικά και τραγικά… ειδικά η σκέψη των μωρών μέσα στο αεροπλάνο με τρώει συνεχώς. Θα μου πεις, τόσοι άνθρωποι χάνονται κάθε μέρα.

Όμως το αεροπορικό δυστύχημα έχει τη δική του κατηγορία τραγωδίας… ίσως διότι (φαντάζομαι) οι επιβάτες προλαβαίνουν να συνειδητοποιήσουν το κακό που θα συμβεί... ίσως επειδή είναι τόσο μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο όταν θα συμβεί… ίσως διότι αν εσύ ο παρατηρητής είχες τον φόβο του αεροπλάνου ένα δυστύχημα στον καρφώνει πιο βαθιά στο μυαλό.