Αλλάζει σελίδα το Πακιστάν;

H Xίλαρυ Κλίντον ως Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ είπε ωμά στο Πακιστάν το 2011: « Δεν μπορείτε να έχετε φίδια στην αυλή σας και να περιμένετε ότι θα δαγκώνουν  μόνο τους γείτονες».

Εντούτοις, η προειδοποίηση της , όπως και άλλων Αμερικανών αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένων Προέδρων και επικεφαλής της CIA, δεν εισακούστηκε από το Πακιστάν.

Ένα παράδειγμα των προβλημάτων που δημιούργησαν «τα φίδια αυτά» είναι το πρόσφατο μακελειό με τους 132 μαθητές στο Peshawar από μαχητές που δεν βρίσκονται πλέον κάτω από τον έλεγχο των Πακιστανών στρατηγών…

Αυτή η κτηνωδία δεν είναι παρά το άμεσο αποτέλεσμα του συστηματικού τρόπου που οι Πακιστανικές στρατιωτικές δυνάμεις έχουν χρησιμοποιήσει τους τζιχαντιστές μαχητές από τη δεκαετία του 1980 ως μέσο άσκησης κρατικής πολιτικής εναντίον της Ινδίας και του Αφγανιστάν.

Συνεχίζοντας λοιπόν οι Πακιστανικές στρατιωτικές ηγεσίες να εκτρέφουν τρομοκράτες, έχουν επιτρέψει σε διάφορους μαχητές να παγιωθούν στη χώρα, καθιστώντας τη κουλτούρα του τζιχάντ εκτεταμένη.

Το μακελειό στο Peshawar δεν είναι η πρώτη φορά που το Πακιστάν, ο παγκόσμιος σπόνσορας της τρομοκρατίας, γίνεται θύμα της τρομοκρατίας.

Εντούτοις, η πρόσφατη επίθεση έχει κάνει εμφανές το πώς η αντίφαση ανάμεσα στο να πολεμάς κάποιες τρομοκρατικές ομάδες ενώ ταυτόχρονα προστατεύεις άλλες τρομοκρατικές ομάδες για διασυνοριακή δράση, έχει περιπλέξει το Πακιστάν.

Ως εκ τούτου, η ερώτηση που πολλοί θέτουν μετά από τις δολοφονίες στο Pashawar, είναι εάν οι Πακιστανικές στρατιωτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των μυστικών υπηρεσιών ασφαλείας, θα θελήσουν να διαρρήξουν τους δεσμούς με τρομοκρατικές ομάδες και να διαλύσουν τη δομή της κρατικής τρομοκρατίας. Δυστυχώς, οι εξελίξεις προσφέρουν ελάχιστη ελπίδα.

Δεδομένου ότι ο στρατός στο Πακιστάν έχει τον έλεγχο, ο Πρωθυπουργός της χώρας Nawaz Sharif, δεν είναι σε θέση να διαμορφώσει τις εξελίξεις. Και παρά το γεγονός ότι έχει μειωθεί η κρατική επιδότηση σε στρατιωτικές ομάδες, μολαταύτα οι στρατηγοί παραμένουν προσκολλημένοι στη χρηματοδότηση τρομοκρατικών ομάδων στις οποίες έχουν επιβληθεί κυρώσεις από τα Ηνωμένα Έθνη.

H εξάρτηση από τη τρομοκρατία των τζιχαντιστών έχει γίνει κομμάτι από το DNA των στρατηγών.

Ποιος ξεχνάει την επίμονη άρνηση τους ότι δεν γνώριζαν που βρίσκεται ο Osama bin Laden πριν τον σκοτώσουν Αμερικανοί κομάντο το 2011 μετά από επιδρομή τους  στο σπίτι του στη Πακιστανική πόλη Αbbottabad;

Πρόσφατα, ο Sartaj Aziz, ένας σύμβουλος του Πρωθυπουργού Sharif  για εθνικά θέματα δήλωσε ότι το Πακιστάν δεν πρέπει να στραφεί κατά τρομοκρατικών ομάδων που δεν έχουν πρόθεση να βλάψουν τη χώρα.

Ο σύνδεσμος μεταξύ στρατιωτικών αξιωματούχων, τζιχαντιστών  και ακραίων εθνικιστών έχει δημιουργήσει μία «πυρηνική τρομοκρατική βόμβα» που κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσει να απειλεί την εσωτερική και παγκόσμια ασφάλεια.

Οι τρομοκρατικές ομάδες που υποστηρίζονται από το κράτος και τα παρακλάδια τους, μερικά εκ των οποίων δραστηριοποιούνται αυτόνομα, έχουν δημιουργήσει ένα πολυδιάστατο πρόβλημα.

Πράγματι, καθώς οι πολιτικοί θεσμοί της χώρας διαβρώνονται, το πυρηνικό της οπλοστάσιο καθίσταται εξαιρετικά επικίνδυνο.

To Πακιστάν είναι ήδη ένα μερικώς αποτυχημένο κράτος.

Η ταυτότητα του ως κράτος που εναντιώνεται στην Ινδία δεν αρκεί για να περιορίσει τις αντιφάσεις του, οι οποίες είναι φανερές στις δύο ενσαρκώσεις των Ταλιμπάν: Oι Αφγανοί Ταλιμπάν που είναι οι εκπρόσωποι του Πακιστανικού στρατού και οι Πακιστανοί Ταλιμπάν, γνωστοί ως Tehreek-e-Taliban Pakistan (TTP) που είναι πονοκέφαλος για τον Πακιστανικό στρατό.

Επιπλέον, το Πακιστάν παρέχει άσυλο στον Mullah Mohammad Omar, τον αρχηγό των Αφγανών Ταλιμπάν.

Στο μεταξύ, ο Hafiz Saeed, o ιδρυτής μιας από τις μεγαλύτερες τρομοκρατικές οργανώσεις, της LeT, παραμένει το αγαπημένο παιδί των στρατηγών, τον οποίο η Αμερική έχει επικηρύξει για 10 εκατομμύρια δολάρια, ενώ τα Ηνωμένα Έθνη τον έχουν συμπεριλάβει σε λίστα τρομοκρατών.

Μετά το μακελειό στο Peshawar, o αρχηγός του Πακιστανικού στρατού μαζί  με άλλους αξιωματούχους, μετέβησαν στη Καμπούλ και ζήτησαν μετ’ επιτάσεως από τον Πρόεδρο Ashraf Ghani και τον στρατιωτικό συνασπισμό που καθοδηγείται από τις ΗΠΑ, να εκδώσουν τον αρχηγό της TTP Mullah Fazlullah ή να επιτρέψουν στις Πακιστανικές δυνάμεις να τον κυνηγήσουν.

Με άλλα λόγια, ενώ από τη μία ζητάνε τη συνδρομή του Αφγανιστάν και των ΗΠΑ για να πολεμήσουν τους Πακιστανούς Ταλιμπάν, από την άλλη βοηθάνε τους Αφγανούς Ταλιμπάν οι οποίοι σκοτώνουν Αφγανούς και στρατεύματα του ΝΑΤΟ. Αυτή είναι λοιπόν η προσέγγιση του Πακιστάν όσον αφορά τη τρομοκρατία έξι χρόνια μετά τις επιθέσεις στο Mumbai.

H διεθνής κοινότητα θα πρέπει να πάψει να ελπίζει σε μια απότομη αλλαγή της στάσης των Πακιστανών στρατηγών.

Το πρόβλημα είναι ότι για όσο χρονικό διάστημα η στρατιωτική ηγεσία θα χαράσσει τη δική της πολιτική, παρακάμπτοντας την πολιτική ηγεσία, η περιοχή και όλος ο κόσμος  θα βρίσκεται σε κίνδυνο διότι η χώρα έχει μετατραπεί σε φωλιά φιδιών.

Brahma Chellaney

Project Syndicate

Απόδοση: Sensei Yoko