Το «ν» του Γιάνη…

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

Πήγα να γράψω την λέξη υπομονή στον υπολογιστή και μου βγήκε με δύο «ν». Υπομοννή. Κόκκινη υπογράμμιση.

Ήμουν σίγουρος πως την είχα γράψει σωστά.

Την ξαναγράφω – πάλι τα ίδια.

- Μα τι θέλει αυτό το δεύτερο «ν»; αναρωτήθηκα.

- Είμαι το εξόριστο «ν» του Γιάνη Βαρουφάκη, μου απάντησε.

Δεν είμαστε καλά, σκέφθηκα. Τώρα τα «ν» έχουν φωνή!

- Και τι γυρεύεις εδώ; Ρώτησα...

- Ζητώ, το ταλαίπωρο, να βολευτώ. Είμαι θύμα μίας βάρβαρης βίας.

Με έσβησε, με εξωπέταξε από το όνομά του – και το χειρότερο: κατάφερε όλο τον κόσμο να το γράφει ανορθόγραφα, για να του κάνει τη χάρη. Όλα αυτά χωρίς λόγο!

Τι του είχα κάνει; Σε τι έφταιξα;

- Δεν νομίζω ότι έφταιξες εσύ. Ήθελε απλώς να κάνει εντύπωση.

Να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους σαράντα τέσσερις Γιάννηδες… ξέρεις, αυτούς με τον κόκορα.

- Ας άλλαζε κάτι άλλο στον όνομά του. Ας έγραφε το Βαρουφάκης με δύο «φ», όπως ο Ντεριντά την διαφφορά.

- Μπα – έχεις περάσει κι από τον Βέλτσο;

- Έρημος γυρίζω τον κόσμο – πού θα φωλιάσω εγώ;

- Κοίταξε, έχεις μία ελπίδα. Τώρα έχει γίνει πια τόσο γνωστός, που δεν του χρειάζεται η ανορθογραφία. Θα κάνουμε μία έκκληση να σε αποκαταστήσει.

Δεν μπορεί, είναι κατά βάθος καλός άνθρωπος.

Η ιστορία αυτού του πεντάρφανου «ν» θα τον συγκινήσει.

- Λέτε να με πάρει πίσω; Λέτε να γυρίσω κάποτε στο σπίτι μου;

Άφησα το «ν» να επαφίεται στην μεγαλοψυχία του σκληρού οικονομολόγου, που άκαρδα και άσπλαχνα το πέταξε κάποτε στο δρόμο. Αν και βέβαια δεν είχα πολλές ελπίδες.

Εδώ αυτός ο φοβερός Γιάνης βασανίζει τον Σόυμπλε, άνθρωπο ανάπηρο, και στοιχειώνει τις νύχτες του Ντάισελμπλουμ, που τον βλέπει στον ύπνο του.

Εδώ τον μνημονεύει όλη η Υφήλιος, η Ευρώπη τον φοβάται, η  Ελλάδα τον θεοποιεί και τον δαιμονοποιεί – ενώ οι παγκόσμιες «Βαρουφίτσες» ξενυχτάνε για χάρη του. Θα λυπηθεί ένα άμοιρο «ν»;

Νίκος Δήμου

Protagon