Την περασμένη Τρίτη ένα… τεχνικό γεγονός οδήγησε
χιλιάδες συνταξιούχους να φωνάζουν γιατί δεν πήραν τη σύνταξή τους την ώρα που
έπρεπε.
Η κυβέρνηση και οι τράπεζες είπαν ότι είχε
πρόβλημα το σύστημα ΔΙΑΣ, άλλοι σκέφτηκαν ότι… δικαιώθηκε ο Μάρδας που έλεγε
ότι λείπουν 400 εκατ. ευρώ.
Ότι κι αν συμβαίνει η ουσία είναι αλλού: Είναι
ότι οι συνταξιούχοι έστειλαν ένα μήνυμα στην κυβέρνηση για το τι θα μπορούσε να
συμβεί αν για… μη τεχνικούς λόγους πάνε στις τράπεζες και δε βρουν ούτε ευρώ
από τη σύνταξή τους.
Και το δεύτερο μήνυμα είναι ότι οι συνταξιούχοι
πλέον πηγαίνουν και «σηκώνουν» ότι έχουν, ακόμη και μια σύνταξη των 500 ευρώ
επειδή δεν έχουν καμιά εμπιστοσύνη στην οικονομία και το τραπεζικό σύστημα...
Τα μηνύματα αυτά θα έπρεπε να αποτελέσουν τον
έναυσμα για πολύ γρήγορες και πολύ χειρουργικές κινήσεις που θα εξασφαλίζαν τη
συμφωνία με τους δανειστές. Εδώ που έχει φτάσει η κατάσταση δύο είναι οι
δρόμοι: Είτε η ρήξη είτε ο έντιμος συμβιβασμός.
Όλα τα
υπόλοιπα, για δημοψηφίσματα, εκλογές και ότι άλλες αριστερές μπαρούφες είναι εκ
του πονηρού και αποπροσανατολίζουν τον κόσμο.
Όμως, οι συνταξιούχοι δείχνουν ότι τελικά ο
μοναδικός δρόμος είναι εκείνος που δείχνει ότι δε θα υπάρξει ξανά ούτε για
αστείο η μη καταβολή της σύνταξης. Χιλιάδες ηλικιωμένοι ζουν μόνο με αυτά τα
λεφτά, αγοράζουν φάρμακα, χαρτζιλικώνουν το άνεργο παιδί τους, ξοδεύουν στην
αγορά ή αποταμιεύουν.
Αν η κυβέρνηση της Αριστεράς αναλαμβάνει την
ευθύνη μιας χρεοκοπίας, μιας αδυναμίας καταβολής των συντάξεων ή των μισθών,
χαλάλι της.
Θα κριθεί και θα μείνει στην ιστορία ο Τσίπρας
ως ο Χαρίλαος Τρικούπης του 21ου αιώνα.
Όμως, είναι απλό το μήνυμα των ελλήνων
συνταξιούχων. Αν γίνει κανένα κανονικό οικονομικό πατατράκ τότε οι αντιδράσεις
δεν θα είναι ήπιες, δεν θα έχουν καμιά σχέση με τις όποιες αντιδράσεις υπήρξαν
στην Κύπρο.
Εδώ είναι Ελλάδα και είμαστε κακομαθημένοι,
οπότε το εφιαλτικό σενάριο θα είναι η ταφόπλακα για την κυβέρνηση.
Ωστόσο, έχει σημασία να δει κανείς τη
διαπραγμάτευση που κάνει η κυβέρνηση. Ενώ οι πάντες προειδοποιούν ότι ο χρόνος
έχει ήδη στερεύσει η Αθήνα συνεχίζει την καθυστέρηση.
Δε φοβάται ούτε τα τελεσίγραφα Ντράγκι, ούτε το
ΔΝΤ, ούτε τους Ευρωπαίους που προειδοποιούν.
Δε φοβάται, έχει άγνοια κινδύνου ή η ανοησία
έχει ποτίσει το DNA της Αριστεράς; Όπως και να έχει το πράγμα, αν δεν υπάρξει
συμφωνία τότε στις 6 Μαΐου και μετά, όταν θα πρέπει να ξαναπάνε στις τράπεζες
οι συνταξιούχοι, πολλά θα έχουν γίνει. Μέχρι τότε βεβαίως θα μετράμε «θύματα»
στην οικονομία.
Η στάση πληρωμών από πλευράς κυβέρνησης σε όλους
είναι ξεκάθαρη. Εκτός από μισθούς και συντάξεις, μέχρι τώρα δεν πληρώνεται
τίποτε. Ούτε επιδόματα, ούτε επιστροφές φόρων και το κυριότερο ούτε ένα ευρώ σε
επιχειρήσεις που λιμοκτονούν.
Τα φαρμακεία και οι προμηθευτές ιατρικού υλικού
είναι μόνο δύο κλάδοι που είναι έτοιμοι να βγουν στους δρόμους.
Άραγε μέχρι πότε θα συνεχίζεται αυτή η
κατάσταση;
Αν έλειπαν 400 εκατ. και βρέθηκαν για να
πληρωθούν μισθοί, συντάξεις Μαΐου τότε τι θα γίνει με την επόμενη πληρωμή;
Και τι θα γίνει το καλοκαίρι που πρέπει να
πληρωθούν πάνω από 11 δις σε χρεολύσια;
Οι συνταξιούχοι λοιπόν έστειλαν νωρίς το μήνυμα
για πως υπολογίζουν την κυβέρνηση. Θα πέσει ξύλο αν δεν ομαλοποιηθεί η
κατάσταση και οι πρώτοι που θα βαράνε θα είναι οι γέροι με τις μαγκούρες.
Ίσως όμως να μη φτάσουμε μέχρι εκεί και το ξύλο
να πέσει νωρίτερα.
Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη χάνει μέρος από τη στήριξη
του κόσμου και το μεγαλύτερο κομμάτι της αξιοπιστίας του.
Και να σκεφτεί κανείς ότι πέρασαν μόλις 100
ημέρες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου