Ο Βαρουφάκης κατάφερε να μας μισούν όλοι…

Διαβάστε άρθρο της βρετανικής εφημερίδας Guardian, που ζωγραφίζει ανάγλυφα το τι ακριβώς πέτυχε ο Βαρουφάκης τρεις μήνες υπουργός Οικονομικών:

Ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν μπορεί  να αντισταθεί στη κομπορρημοσύνη.

Λίγο μετά από την επέκταση της συμφωνίας με τους δανειστές, που πέτυχε η νέα αριστερή ελληνική κυβέρνηση, έτσι ώστε να επεκταθεί η διάσωση της χώρας ως τα τέλη του επόμενου μήνα, ο υπουργός Οικονομικών και το ίνδαλμα των ριζοσπαστών του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να παινεύεται για το πώς ξεγέλασε την ευρωζώνη...

«Δεν έχουμε πια μια ενωμένη ομάδα εναντίον της Ελλάδας», ανακοίνωσε σε μια μακροσκελή ραδιοφωνική του συνέντευξη. «Αυτό που έχουμε είναι μια πλευρά που έχει πολυδιασπαστεί σε διάφορα μέρη, κάποια από τα οποία είναι ανοιχτά στις προτάσεις μας. Αυτό από μόνο του είναι μια τεράστια επιτυχία».

Μέχρι στιγμής, η παράταση της διάσωσης από την 20^η Φεβρουαρίου ως το τέλος του Ιουνίου παραμένει η μόνη επιτυχία της διαπραγματευτικής προσπάθειας της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές της.

Ο συνοδευτικός όρος που τέθηκε, ήταν ο Τσίπρας να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων το οποίο θα ικανοποιούσε τους εταίρους. Με τον χρόνο όμως να κυλάει αντίστροφα, και τις πιθανότητες για μια ελληνική χρεοκοπία να αυξάνονται καθημερινά, οι δανειστές ακόμη περιμένουν το πρόγραμμα του Τσίπρα…

Οι κομπορρημοσύνες του Βαρουφάκη μπορεί να γίνονται αποδεκτές στο εσωτερικό, αλλά ήταν λάθος κατά 180^ο.

Αντί να διασπάσει την ευρωζώνη, αυτό που κατάφερε είναι να ενώσει τις 18 χώρες του ενιαίου νομίσματος εναντίον τόσο του ιδίου όσο και της Ελλάδας, όσο ποτέ άλλοτε. Ήταν δηλαδή ένα μάθημα για το πώς μπορεί κάποιος να χάσει φίλους και να κάνει εχθρούς.

«Ενόχλησε πολύ κόσμο, και έκαψε πολλή εμπιστοσύνη», λέει ένας ανώτατος διπλωμάτης της ΕΕ.

Δυο μήνες μετά, και έπειτα από την καταστροφική συνάντηση του Eurogroup στη Ρίγα, ο Βαρουφάκης εκπαραθυρώθηκε. Οι υπουργοί και οι αξιωματούχοι της ΕΕ ήταν ιδιαίτερα ανοιχτοί στο να εκφράζουν την αγανάκτηση και την περιφρόνησή τους για τον Έλληνα υπουργό, που μάλιστα απείχε από το επίσημο δείπνο.

Ο Τσίπρας γρήγορα «διάβασε» τα «σήματα», και έκανε ανασχηματισμό στην διαπραγματευτική του ομάδα, παροπλίζοντας τον Βαρουφάκη.

Μόλις λίγους μήνες πριν, όλοι έδειχναν να λατρεύουν τον Βαρουφάκη. Το σαββατοκύριακο όμως ανέβαζε τουίτς για το πώς όλοι τον μισούν, εκφράζοντας παράπονα για την «πολιτική του αποδόμηση».

Δεν είναι τυχαίο που ο «τόπος μαρτυρίου» του Βαρουφάκη ήταν η Λετονία, μιας και τα τελευταία πέντε χρόνια του ελληνικού δράματος τα μικρά και φτωχά κράτη της ευρωζώνης, κυρίως η Λετονία και τα δυο άλλα κράτη της Βαλτικής, έχουν σφίξει τα δόντια τους, κρύβοντας μια έντονη δυσαρέσκεια για το ότι έπρεπε να συμμετέχουν στην μεγαλύτερη οικονομική διάσωση όλων  των εποχών.

Ο Λετονός υπουργός Οικονομικών Rimantas Sadzius ήταν ίσως ο πιο σκληρός από τους πολέμιους του Βαρουφάκη στη Ρίγα, σύμφωνα με τους παριστάμενους στη συνάντηση. Κάτι ανάλογο ισχύει και για  τον Σλοβάκο, αλλά και τον Σλοβένο υπουργό.

Η Λετονία προήδρευε της συνάντησης και γι αυτό θα έπρεπε να δείξει καλή συμπεριφορά, αλλά ήδη εδώ και χρόνια αποτελεί έναν από τους πιο σκληρούς κριτές της Ελλάδας. Τις απόψεις της μοιράζεται επίσης και η Εσθονία.

Ο χορός της κριτικής από την ανατολική περιφέρεια της ευρωζώνης σημαίνει ότι οι συνήθεις ύποπτοι Σόιμπλε και Ντάισελμπλουμ, δεν χρειάστηκε να πάρουν θέση και αυτή τη φορά εκτοξεύοντας προειδοποιήσεις εναντίον της Ελλάδας.

«Η ΕΕ δεν είναι μόνο Γερμανία και Ελλάδα» είπε ένας πρώην πρωθυπουργός μιας χώρας μέλους της Ανατολής. «Η κυβέρνηση Τσίπρα δεν κατανοεί καθόλου το πώς δουλεύει η ΕΕ. Υπάρχουν και άλλα κράτη…».

Σε μια ΕΕ 28 χωρών μελών, υπάρχουν 12 κράτη πιο φτωχά από την Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία των ΑΕΠ του 2013 της Παγκόσμιας Τράπεζας. Στην ΟΝΕ των 19 μελών, έξι χώρες είναι πιο φτωχές από την Ελλάδα, ακόμη και μετά από την σφιχτή λιτότητα και την κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου της Ελλάδας που είδαμε τα τελευταία χρόνια.

Ο Τσίπρας ξεκίνησε με κάποια δειλά στοιχεία υποστήριξης από την Ιταλία και τη Γαλλία, αλλά και τη Κομισιόν, ειδικά από τον Γάλλο Επίτροπο Πιέρ Μοσκοβισί, και τον Ζαν Κλοντ Γιούγκερ. Αυτά όμως διαλύθηκαν ήδη.

Δυο χώρες του ευρώ, πιο φτωχές από την Ελλάδα, η Πορτογαλία, που πέρασε από δικό της μνημόνιο, και η Μάλτα, που θα περίμενε κανείς να είναι πιο συμπαθητικές απέναντι στην Αθήνα, επίσης αποξενώθηκαν από αυτήν. Η Μάλτα μάλιστα χαρακτήρισε τη συνάντηση της Ρίγας ως μια «απόλυτη κατάρρευση της επικοινωνίας»!

Όμως την πιο ανελέητη στάση απέναντι στα προβλήματα της Ελλάδας, την έχουν οι πρώην κομμουνιστικές χώρες της ανατολικής Ευρώπης, που τα θεωρούν ως μια άσκηση «εθνικού ναρκισσισμού».

Τέσσερις από τις έξι φτωχότερες χώρες της ευρωζώνης είναι νέα μέλη από την Ανατολή, που πέρασαν δια πυρός και σιδήρου από οικονομικής πλευράς, όταν κατέρρευσε η ΕΣΣΔ. Το 2008-9 οι τρεις χώρες της Βαλτικής υπέστησαν κι αυτές οικονομική κατάρρευση εξαιτίας της πιστωτικής φούσκας και του υπέρμετρου δανεισμού από πλευράς σκανδιναβικών τραπεζών. 

Το ΑΕΠ της Λετονίας μειώθηκε κατά 6%, με τις δημόσιες δαπάνες και κοινωνικές υπηρεσίες να περικόπτονται δραστικά. Το 1/10 του πληθυσμού μετανάστευσε.

Ο πρωθυπουργός Valdis Dombrovskis οδήγησε την Λετονία εκτός κινδύνου και εντός του ευρώ, παραπονούμενος συνεχώς ότι η Ελλάδα κάνει λάθος. Σήμερα είναι ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν που είναι υπεύθυνη για το ευρώ.

Είναι κατανοητό το γιατί η Λιθουανία και η Λετονία δεν τρέφουν καμιά συμπάθεια για την Ελλάδα, μετά από πέντε χρόνια που η κρίση ακόμη δεν έχει επιλυθεί.

«Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές, και κανείς δεν λέει πως η Ελλάδα πρέπει να φύγει» λέει ο πρώην πρωθυπουργός που έχει συμμετάσχει σε άπειρες διαπραγματεύσεις για την ελληνική κρίση. «Ο κόσμος όμως αισθάνεται ταπεινωμένος, και σε πολλά κράτη οι πολίτες δεν νοιάζονται πλέον για την Ελλάδα. Μου είναι δύσκολο ως πρωθυπουργός να εξηγήσω το γιατί εμείς οι φτωχοί θα πρέπει να βοηθήσουμε τους πλούσιους Έλληνες. Αν θέλουν οι Έλληνες ας κάνουν τις μεταρρυθμίσεις τους, αλλά όχι με τα δικά μας λεφτά», λέει.

Ο Λιθουανός Vykintas Pugaciauskas εξεπλάγη, λέει, που όταν η κρίση χτύπησε τη χώρα του το 2008, δεν σημειώθηκαν ούτε απεργίες, ούτε κοινωνική αναταραχή. Ο λόγος γι αυτό, λέει, είναι πως η χώρα του, αλλά και οι άλλες χώρες της Βαλτικής ήταν έτοιμες να υποφέρουν προκειμένου να πετύχουν κάτι μεγαλύτερο.

Το μεγαλύτερο ήταν να ενταχθούν στο ευρώ και να ενσωματωθούν ακόμη πιο βαθιά στην ΕΕ.

«Τώρα όμως που είμαστε επιτέλους στο ευρώ, πρέπει να πληρώνουμε για την Ελλάδα… υπάρχει γενικευμένη δυσαρέσκεια για αυτό. Δεν έχει να κάνει ούτε με τον Τσίπρα ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι ούτε πολιτικό ούτε κομματικό το θέμα. Απλά ο λαός μας θέλει να μην ήμαστε τόσο χαλαροί με την Ελλάδα».

The Guardian

Απόδοση: S.A.