Όταν και η οικογένεια
της Βαλαβάνη μαζεύει τα λεφτά της από την Τράπεζα τρέμοντας την συμφορά, με Βαλαβάνη,
Βαρουφάκη, Λαφαζάνη, Στρατούλη, Ήσυχο στην κυβέρνηση και την Ζωή στην Βουλή οι
39 "συνεργοί" της δραχμοπλατφόρμας αντιλαμβάνονται ότι
αποκλείεται να δουν υπουργική καρέκλα.
Λύση, λοιπόν, η
"ηρωική" έξοδος στο όνομα των ιθαγενών…
Αυτά γι’ αυτούς, τις
καρέκλες τους και την εξουσία τους…
Για εμάς μένει το
άθλιο και χιλιοπαιγμένο, κατά την μεταπολίτευση, θέατρο με πρωταγωνιστές, όπως
πάντα, τους ανίκανους του κομματικού σωλήνα που βρέθηκαν από τα καφενεία σε
υπουργεία και στην Βουλή για να "σώσουν" την παρτίδα τους… φτύνοντας
την πατρίδα τους.
Οι τυχάρπαστοι της
πολιτικής ζωής που όταν με την ανικανότητά τους προκαλούν όλεθρο θεωρούν λύση
την κοπάνα με πρόφαση τον δήθεν "πόνο" τους για τον λαό….
Στο νέο όμως φαινόμενο
αποστασίας υπάρχει μια γιγαντιαία διαφορά από προηγούμενες παρόμοιες
πολιτικές μπαγαποντιές...
Οι συγκεκριμένοι
"λαϊκοί ήρωες" ενώ ψηφίζονται μόνο από το 3%, καπηλεύονται το όνομα
όλου του λαού για να μην παραιτηθούν και χάσουν έτσι το επικερδέστατο
επάγγελμα του βουλευτή.
Βρείτε μου εσείς ένα
ιδιώτη επιχειρηματία μεγάλο ή μεσαίο ή ακόμη και έναν επαγγελματία που θα
προσλάμβανε στην επιχείρησή του τον Βαρουφάκη, την Ζωή, τον Λαφαζάνη, τον
Στρατούλη, την Βαλαβάνη, τον Λαπαβίτσα, τον Λεουτσάκο, τον Πετράκο, την Ραχήλ ή
την συντρόφισσα Λέβα ή κάποιον από τους βουλευτές της πλατφόρμας.
Μόνο το κράτος μπορεί
να τους προσλάβει. Και όχι οποιοδήποτε Ευρωπαϊκό κράτος. Το Ελληνικό μόνο, που
απορροφά και αναδεικνύει άτομα γεννημένα από κομματικό σωλήνα.
Γι’ αυτό και το 3% των
εξαπατημένων ψηφοφόρων οφείλει (κατά την γνώμη μου) να αντιληφθεί έγκαιρα ότι η
δραχμοπλατφρόμα λειτουργεί με συγκεκριμένες σκοπιμότητες.
Να εγκαταστήσουν
καθεστώς ολοκληρωτισμού (φυσικά εκτός ευρώ και Ε.Ε.) ώστε με το αποφασίζουμε
και διατάσσουμε… να βολέψουν την ανικανότητά τους.
Ένα κράτος υπόδουλων
και τεμπέληδων του δικού τους επιπέδου που ο λαός αναγκαστικά θα τους
προσκυνάει με αντάλλαγμα τον διορισμό και την εύνοια του κόμματος.
Εκείνο το κράτος που
ταιριάζει και στην συγγενή νοοτροπία των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι
ευχαρίστως παρουσιάζονται ως συνακόλουθοί αλλά (θρασύτατα) και ως δήθεν
ταυτιζόμενοι και με το ΚΚΕ.
Αλλά ποια είναι η
τεράστια απόστασή των αποστατών και των νεοναζί από το ΚΚΕ και τις θέσεις τους
για έξοδο από το ευρώ με αναγέννηση σοβιετισμού;
Το ΚΚΕ ουδέποτε
πρόδωσε τον κομμουνισμό για να εξασφαλίσει υπουργικές καρέκλες, συμμετοχή στην
διαπλοκή και "ριφιφί" στο Νομισματοκοπείο…
Το ΚΚΕ διατηρεί
συνεπέστατα τις θέσεις του γνωρίζοντας το κόστος για το ποσοστό του στην Βουλή
και ουδέποτε έγινε φάμπρικα παραγωγής αριστερών τύπου Τσοχατζόπουλου.
Τι σχέση λοιπόν μπορεί
να έχει (για παράδειγμα) η Ραχήλ, η Ζωή, ο Λαπαβίτσας ο Λεουτσάκος και η Λέβα
με το ΚΚΕ, όταν αυτοί το αντιγράφουν κακοποιώντας μάλιστα με το χειρότερο τρόπο
τις αρχές του και την ιστορία του. Με όποια ανάγνωση και αν την εξετάσουμε...
Το ΚΚΕ δεν θα γινόταν
ποτέ πολιτική βάση δραχμοαπατεώνων και λόμπι της δραχμής όσο και αν αγωνίζονται
να διαψεύσουν την ύπαρξή του οι αριστερές διασπαστικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι ίδιες ομάδες
που έχουν μπολιάσει αριθμό ατόμων (ευτυχώς μικρό) της μεσαίας τάξης που
εργάζονται στο κράτος, σε καρέκλες "συναλλαγής", ή διαπλέκονται με το
κράτος μέσα από το διεφθαρμένο σύστημα του ενιαίου προγράμματος προμηθειών ή
των προμηθειών των ΔΕΚΟ και του Στρατού.
Αυτούς που αναγκαστικά
βλέπουν τώρα την αριστερή πλατφόρμα ως τελευταία ελπίδα τους για να αυγατίσουν
με δραχμές το "κουμάντο" από τα κλοπιμαία τους, τις μεσολαβήσεις και
τις "διευθετήσεις" υποθέσεων ιδιωτών με κρατικές υπηρεσίες, Εφορίες
και Ταμεία.
Για τον πρωθυπουργό κ.
Αλέξη Τσίπρα η ρήξη με τους 39 είναι και μονόδρομος και εθνική υποχρέωσή του.
Και αν χρειαστεί βοήθεια να μην την αναζητήσει σε εκλογές και ας του βγαίνουν
(ακόμη) τα νούμερα… Να την ψάξει σε συνεννοήσεις με άλλες πολιτικές δυνάμεις εκτός
των νεοναζί. Γιατί η αντιπολίτευση και ιδίως η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τα
υπολείμματα της ΔΗΜΑΡ οφείλουν να προσφέρουν εθνικής σημασίας συνδρομή, έστω
και για να ισορροπήσουν εγκληματικά λάθη τους στην οικονομία, ως κυβερνήσεις,
από το 2005 μέχρι και το 2015.
Γιώργος Κράλογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου