Πούτιν: Γιατί περπατάει περίεργα;

Ο George W. Bush είχε κάποτε πει πως κοιτάζοντας στα μάτια τον Πούτιν, «απέκτησε μια αίσθηση της ψυχής του», όμως ίσως να μάθαινε περισσότερα αν πρόσεχε το βάδισμά του.

Σε μια πρόσφατη επιστημονική εργασία που δημοσιεύτηκε στο British Medical Journal, εξετάζεται το γιατί ο Πούτιν, καθώς και αρκετοί υφιστάμενοί του, έχουν ένα ασυνήθιστο στυλ βαδίσματος, κουνώντας το αριστερό τους χέρι κανονικά, αλλά κρατώντας το δεξί σταθερό και κοντά στο σώμα τους...

Ο νευρολόγος Bastiaan R. Bloem του Ιατρικού Κέντρου Nijmegen του πανεπιστημίου  Radboud της Ολλανδίας, ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε αυτό το περίεργο χαρακτηριστικό του Πούτιν όταν του το ανέφερε για πρώτη φορά ένας πρώην δάσκαλός του που το είχε παρατηρήσει σε ένα βίντεο με τον Ρώσο πρόεδρο.

Για τον Bloem και τους συνεργάτες του (φανατικοί και ειδικοί των κινητικών διαταραχών, όπως λέει), τα διάφορα βίντεο στα οποία ο Πούτιν περπατάει με αυτή την ιδιορρυθμία χτύπησαν ένα καμπανάκι, αφού όπως αναφέρει, η μονομερής κίνηση του χεριού μπορεί να αποτελεί ένδειξη νευρολογικών διαταραχών, όπως π.χ. ασθένεια Πάρκινσον.

Κάποια παλιά βίντεο του ποδοσφαιριστή σταρ των 1970’ς Ray Kennedy, για παράδειγμα, δείχνουν κινήσεις των χεριών του που αποτελούν πρώιμα σημάδια αυτού που τελικά του συνέβη, δηλαδή την ασθένεια Πάρκινσον. Κάποια παλιά φιλμ του Χίτλερ επίσης έχουν πείσει πολλούς νευρολόγους ότι και εκείνος  μάλλον έπασχε από πρώιμες ενδείξεις Πάρκινσον.

Βίντεο με άλλους ανώτατους Ρώσους αξιωματούχους επίσης φανερώνουν αυτό το περίεργο περπάτημα, όπως π.χ. με τον πρωθυπουργό Dmitry Medvedev, τον πρώην υπουργό Άμυνας Anatoly Serdyukov, και τον νυν κυβερνητικό επιτελάρχη Sergei Ivanov.

Το πρώτο πράγμα που του ήρθε στο μυαλό, λέει ο Bloem, είναι «τι στο καλό; Υπάρχει επιδημία Πάρκινσον στο Κρεμλίνο»; Αυτό θα ήταν ανήκουστο, χώρια οι άλλοι παράγοντες που στην περίπτωση του Πούτιν δεν συνηγορούν προς κάτι τέτοιο. Οι κινήσεις των χεριών του Ρώσου ηγέτη είναι σταθερά ίδιες, και δεν χειροτερεύουν με την πάροδο του χρόνου. Μάλιστα, δεν δείχνει καμιά ένδειξη αδυναμίας σε κανένα χέρι, στα πάμπολλα βίντεο που κυκλοφορούν και που τον δείχνουν να εκτελεί ζωηρές σωματικές δραστηριότητες, ενώ και η γραφή του φαίνεται φυσιολογική.

Μια πιθανή εξήγηση προέκυψε όταν ένας από τους συναδέλφους του Bloem ανακάλυψε ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο της KGB, που δίνει οδηγίες στους πράκτορες «όταν περπατούν, να κρατάνε το όπλο τους οπωσδήποτε κόντρα στο στήθος, ή στο δεξί χέρι. Η προς τα μπροστά κίνηση θα πρέπει να γίνεται από την μία μεριά, συνήθως την αριστερή, στραμμένη ελαφρώς προς τη μεριά της κίνησης».

Οι επιστήμονες που συνέταξαν την εν λόγω εργασία αποκαλούν το περπάτημα του Πούτιν, που ήταν κάποτε στην KBG, «περπάτημα Τζον Γουέιν» ή «πιστολέρο».

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ρώσος πρόεδρος οπλοφορεί, αφού ούτε στην θητεία του στην KBG θα είχε επαφή με όπλα μιας και η δουλειά του ήταν να στρατολογεί πράκτορες στην Ανατ. Γερμανία, όμως αυτό το στυλ βαδίσματος ίσως να υιοθετήθηκε ως ένδειξη «μαγκιάς», όπως συμβαίνει και με την συχνά σκληρή γλώσσα που χρησιμοποιεί. Όπως λέει ο Bloem, ο Πούτιν είναι ένας μάτσο ηγέτης, που περπατάει με αυτό τον τρόπο για να δείξει ότι είναι βετεράνος της KGB.

Και ο Ivanov είναι πρώην KGB, ενώ ο  Serdyukov προέρχεται από τον στρατό. Ο Medvedev από την άλλη, είναι μια ζωή ένας πολίτης δικηγόρος, και γι αυτό ίσως να θεωρείται «φλώρος». Στην περίπτωσή του, το στυλ βαδίσματος μπορεί απλά να είναι μια προσπάθεια να μιμηθεί τον μέντορά του, αφού από το 2008 ο ρόλος του είναι να κρατάει ζεστή την καρέκλα του Πούτιν. «Μάλλον αντιγράφει το αφεντικό του» λέει ο Bloem, «αφού αν θες να ανήκεις στην ελίτ του Κρεμλίνου, τότε δεν κουνάς καθόλου το δεξί σου χέρι»!

Η εν λόγω επιστημονική εργασία δημοσιεύεται στην χριστουγεννιάτικη έκδοση του British Medical Journal, τεύχος το οποίο διαπραγματεύεται και άλλα έκκεντρα ζητήματα, οπότε η περίπτωση του βαδίσματος «αλά πιστολέρο» μάλλον αποτελεί τροφή για σκέψη, και δεν πρόκειται για κάποιο τελεσίδικο επιστημονικό συμπέρασμα.

Για τον Bloem όμως υπάρχει και μια σοβαρή πτυχή στο όλο θέμα. Μας δείχνει, λέει,  το πόσο σοβαρό ρόλο παίζει η μακροχρόνια παρατήρηση στην σωστή και έγκαιρη διάγνωση κινητικών διαταραχών, με το ιστορικό και τις εμπειρίες του ασθενή να παράγουν συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά που συνήθως συνοδεύουν μια πάθηση.

«Αναδεικνύεται ο ρόλος της τέχνης της παρατήρησης στην υγεία», καταλήγει ο Bloem. Και ίσως και  μια χρήσιμη οδηγία για οποιονδήποτε φιλοδοξεί να βαδίζει όπως ο Πούτιν…

Slate

Απόδοση: S.A.

Σημ.Ο- Στο παραπάνω λινκ υπάρχει και κατατοπιστικό βίντεο.