Το όραμα του Καρανίκα για την Εκκλησία…

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιωματική αντιπολίτευση και ο Τσίπρας πρόεδρος αυτού του κόμματος που φιλοδοξεί να κυβερνήσει τον τόπο σταματώντας την πολιτική της κοινωνικής καταστροφής και αναδεικνύοντας τις αξίες που υπηρετούν την ατομική και κοινωνική ευημερία. Είναι λογικό να επισκεφτεί την χερσόνησο και την μοναστηριακή διοίκηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με την ανεξιθρησκία και όχι με την μισαλλοδοξία.

Επίσης οι θρησκείες πρέπει να είναι διαλεκτικές με την οργανωμένη πολιτεία και η πολιτεία να μεριμνά για την ειρηνική συμβίωση αυτών, αναδεικνύοντας τα κοινά δόγματα που υπηρετούν την κοινωνία και τον άνθρωπο( αγάπη, ειρήνη, αλληλεγγύη…). Οπότε πολύ σωστά πράττει ο ΣΥΡΙΖΑ και συζητάει μαζί τους.

Η διαχείριση αλλά και η φορολογία της εκκλησιαστικής περιουσίας είναι πολιτικές που θέλουν τον ”κρίσιμο χρόνο” τους, την συγκυρία, την δυναμική της κατάστασης που θα δημιουργήσει συναίνεση και αποτέλεσμα δίχως να προκαλέσει πόλεμο τριβής και διασπορά δυνάμεων.

Πρώτα σταματάς την πείνα (φορολογώντας το μεγάλο κεφάλαιο, την αστική τάξη και τον παραγόμενο πλούτο) που οδηγεί δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους γονυπετή στην οποιανδήποτε εκκλησία εξαρτημένους και χειραγωγημένους και μετά ανοίγεις μέτωπα. Μέτωπο δίχως αυτόν τον κόσμο που πεινάει δεν κάνεις και χειραφέτηση γονυπετή δεν υπάρχει.
Οπότε την επιρροή που ασκεί σήμερα η εκκλησία την παίρνεις υπόψιν αλλά δεν υποτάσσεσαι σ αυτήν.
Δεν λειτουργεί η αριστερά ανιστόρητα και δεν θεωρεί ιστορία την συγκυρία κάποιων αποσπασμάτων της, ούτε μεροληπτεί λόγο της συγκυρίας των συσχετισμών ( το ιερατείο τους στην ‘επταετία’) . Άλλο τόσο στην χερσόνησο που υπάρχει μια πολιτισμική κληρονομιά που θέλει σεβασμό και αυτό σημαίνει φροντίδα.

Είναι προφανές ότι στον δημόσιο διάλογο που έχει ανοίξει, αρκετός κόσμος δεν γνωρίζει τι καθεστώτα έχουν τα μοναστήρια στον Άθω, ούτε και την ιστορία τους.
Τα περισσότερα έχουν το αυτοδιοίκητο και αυτοοργανωτικό σε δομή κολεκτίβας εδω και αιώνες. Το σύνθημα : ”όλα για όλους , τίποτα για εμάς” οδήγησαν κάποιες μονές σε κατάσταση πολιορκίας ακόμα και τις μέρες μας αλλά και πριν τους Ζαπατίστας. Η ημιμάθεια παρέα με την εμπάθεια δημιουργούν ένα κοκτέιλ αρνητικό και προσβλητικό όχι μόνο για την αριστερά αλλά και για την φιλοσοφία, τον αναστοχασμό, τον υλισμό με τα αισθήματα που κάνουν πολιτική, την ίδια την ιστορία.
Όταν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει να κυβερνήσει αυτό σημαίνει ότι θα δημιουργήσουμε- όπως …ο ‘θεός’- θεσμούς, όπου το άτομο και οι συλλογικότητες του, οι κοινωνικές σχέσεις δηλαδή θα μετασχηματίσουν τις υπάρχουσες θεσμικές δομές( όσες το αντέχουν) δίπλα στις νέες που θα εγγυώνται την αυτοκυβέρνηση του τόπου που έχει και την πολιτική του εκπροσώπηση και διαδικασία.

 

Μια αριστερή κυβέρνηση χρειάζεται τον λαό για να κυβερνήσει, δηλαδή θα ενταχτούν οι συλλογικές σχέσεις ( σωματεία, σύλλογοι, συνεταιρισμοί…) στην κυβερνητική πρακτική.
Όταν λέμε να κοινωνήσουνε αυτό σημαίνει για την αριστερά, να ρθει σε κοινωνία δηλαδή να φέρει λόγο και πράξη σε σχέση δημιουργική, αμοιβαιότητα και μοίρασμα στην πράξη και τα αισθήματα που προκαλούνται να είναι η πολιτική συμφωνία. 


Ας είμαστε λίγο πιο προσεχτικοί και προσεχτικές γιατί υπάρχει και μια νέα γενιά ανθρώπων που δεν χρειάζεται να μείνει τυφλωμένη και ημιμαθής από τις ιδεολογίες που μέσα στην προτυπολογία τους και την ιδέα με την στατική εικόνα του μέλλοντος, προβάλλουν άθελα τους τον ιδεαλισμό -του σχεδιασμένου μέλλοντος, την επανάσταση χαρτογραφημένη γεωμετρικά, μετατρέποντας την σε δογματική.
Εξάλλου ο Κ. Μαρξ αναγνωρίζει την καταγωγή του κομμουνιστικού κινήματος από την εποχή που εξεγέρσεις και οι κομμούνες είχαν την βίβλο και τον σταυρό στο χέρι, με αίτημα την ισότητα παρμένη από αποσπάσματα αγίων… πολύ πριν το 1500. 
Ας αγωνιστούμε από την πλευρά μας, από το μετερίζι μας, δίχως ελιτισμούς-και πνευματικούς- για την κοινωνική απελευθέρωση που δεν φοβάται τα κοινά δόγματα των άλλων, τολμάει να κυβερνήσει μαζί με όλες τις συλλογικές και ατομικές δυνάμεις που υπερασπίζονται την ευημερία με ελευθερία, ισότητα, αλληλεγγύη σε έναν πλανήτη που είναι πεπερασμένος και απαιτεί όρια.

Karanikas

Πεταλούδα