Δυο αρχικές παρατηρήσεις. Πρώτη. Πότε έτσι, πότε
αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ αμοιβαδοποιείται. Εκεί που ήταν ένα κόμμα που
παρήγαγε συνιστώσες, ή έστω που είχε παραχθεί από συνιστώσες, τώρα
παράγει κόμματα: ξεκίνησε ο Λαφαζάνης με τη ΛΑΕ, τώρα η Ζωή με την
‘Πλεύση Ελευθερίας’, για να μην βάλουμε στον λογαριασμό τον
Βαρουφάκη με το υπερευρωπαϊκό κόμμα ‘ Κίνηση25’ , τον Φώτη Κουβέλη με τη
ΔΗΜΑΡ και το κόμμα ‘Σχέδιο Β’ του Αλαβάνου-, ακόμη και το κόμμα που λέει ότι
έχει ο Λυκούδης από εκεί κρατάει .
Δεύτερη παρατήρηση: ο Λαφαζάνης όχι μόνο δεν
ενοχλήθηκε για τη διάσπαση του κόμματος με το οποίο πολιτεύτηκαν από κοινού με
τη Κωνσταντόπουλου τον περασμένο Σεπτέμβριο, αλλά το χαιρέτησε κιόλας. Προφανώς
ό,τι στρέφεται κατά του ΣΥΡΙΖΑ είναι καλοδεχούμενο...
Αν το δούμε από κάποια απόσταση ο Αλέξης Τσίπρας
περικυκλώνεται διαρκώς από σχήματα που ένα θέλουν: το κεφάλι του. Η μεγαλύτερη
επιτυχία του στις περασμένες εκλογές δεν ήταν ότι νίκησε τον Μεϊμαράκη-
σιγά το δύσκολο- αλλά ότι κατάφερε να αφήσει εκτός Βουλής τον Λαφαζάνη και
τη Ζωή. Με τη ΛΑΕ στη Βουλή η κυβέρνηση του δεν θα έφτανε ως τα
προηγούμενα Χριστούγεννα.
Θα φτάσει ως τα επόμενα;
Ένας από τους λόγους για τους οποίους η
Κωνσταντοπούλου κατεβαίνει στον πολιτικό στίβο ως αρχηγός κόμματος είναι
ακριβώς για να του στερήσει αυτή τη χαρά- αν τα πράγματα τον ωθήσουν σε
πρόωρες εκλογές ως τότε. Αλλά και αργότερα να συμβεί δεν τη βλάπτει.
Μπορεί στις πρώτες διακηρύξεις του κόμματός της να λέει διάφορα πομπώδη και
μεγαλο-ιδεατικά, αλλά ο πραγματικός στόχος της είναι να τελειώσει τον
Τσίπρα. Όχι να τελειώσει απλώς, αλλά να έχει και η ίδια συμμετοχή στο τέλος
του.
Από την πλευρά της το έχει πει καθαρά ότι
πρόκειται για ‘προδότη’, αλλά και ‘παλιόπαιδο’. Τους χρησιμοποίησε για να πάρει
την εξουσία και μετά τους πέταξε. Έγινε ένα με τους δανειστές, προσκύνησε τη
Μέρκελ και περίμενε μια καλή κουβέντα ακόμη και από τον Σόιμπλε,
λιώνει όταν μιλάει με αμερικανούς και τα έκανε πλακάκια με τη μισή
διαπλοκή.
Το χειρότερο; Έβαλε τον Βούτση να ακυρώσει
την επιτροπή της για το χρέος και να ξεχάσει την διεκδίκηση αποζημιώσεων
από τους Γερμανούς, που θα μας ξεχρέωνε. Αυτά για την πρώην πρόεδρο της Βουλής
είναι εγκλήματα καθοσιώσεως τα οποία καμία Αριστερά δεν θα
συγχωρήσει ποτέ. Και πάντως όχι η δική της.
Καθώς η προϊστορία δείχνει ότι η κυρία
έχει πάρει τον αέρα στον άνθρωπο που την ξεγέλασε και την παραπλανούσε ως την
τελευταία στιγμή- κατά τους ισχυρισμούς της- ο Πρωθυπουργός και η παρέα του δεν
θα περάσουν καλά με την Ζωή καβάλα στο δικό της κομματικό άλογο. Για το
ενδεχόμενο να μπει στην επόμενη Βουλή ας μην το συζητάμε, θα εύχεται ο Τσίπρας
να μη μπει ο ίδιος. Όσο ψύχραιμος και κυνικός και αν είσαι τα
μπινελίκια μεσημέρι βράδυ δεν αντέχονται.
Θα μπει όμως; Μπορεί το αρειμάνιο και
ενίοτε μουσολινίζον ύφος της Κωναντοπούλου, η πολυλογία της και η
δικηγορική θεώρηση της πολιτικής να της δώσει 3% στις επόμενες
εκλογές; Γιατί όχι; Τόσοι και τόσοι το εξασφάλισαν. Πόσο μάλλον μια
Κωνσταντοπούλου που όσο νάναι και τις άκρες της έχει και βούληση να τις
αξιοποιήσει διαθέτει και κίνητρο να εκδικηθεί για το χουνέρι που της έκανε ο
άνθρωπος για την πρωθυπουργοποίηση του οποίου σκίστηκε.
Γ. Λακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου