Εδώ και έξη χρόνια η χώρα βιώνει μια πρωτόγνωρη,
δραματική κρίση η υπέρβαση της οποίας δεν διακρίνεται στον ορίζοντα. Οι ίδιες
δυνάμεις οι οποίες την δημιούργησαν, κλήθηκαν να τη διαχειριστούν. Και,
φυσικά, απέτυχαν.
Διεμβολίστηκαν, μάλιστα, από έναν νεαρό πολιτικό
με φοιτητικά γνωρίσματα εξασκημένο στις καταλήψεις. Πήρε ένα μικρό πολιτικό
κόμμα και με κατάλληλους ελιγμούς το κατέστησε κυβέρνηση. Αυτό δεν είναι
μικρή υπόθεση. Όσοι το υποτιμούν, ας επιχειρήσουν να διαμορφώσουν, σύλλογο, όχι
πολιτικό φορέα, για να συνειδητοποιήσουν τους κινδύνους και τις δυσκολίες του
εγχειρήματος…
Διαχειριζόμενος αλλοπρόσαλλες, συμπλεγματικές,
φιλόδοξες, οπορτουνιστικές, ιδιοτελείς, ιδεομανείς και μύριες όσες άλλες
αντικρουόμενες πολιτικές σέχτες, ο κ. Τσίπρας κατέλαβε την πολιτική εξουσία.
Πέρασε από καυδιανά δίκρανα, είπε- και συνεχίζει να λέει- παταγώδη
ψέματα, αφομοίωσε τον Όργουελ και τον Καίσλερ (ίσως να μην γνωρίζει ποιοι είναι
αλλά δεν έχει σημασία), τηλεφωνούσε στους ευρωπαίους ηγέτες όποτε ήθελε,
συγκρούστηκε με τους συντρόφους του, λοιδορήθηκε, απαξιώθηκε ιδεολογικά και
πολιτικά, έφερε ολόκληρη χώρα, και έναν λαό που επαίρεται για την υπερηφάνειά
του, στο χείλος του γκρεμού αλλά, στο τέλος πέτυχε αυτό που ήθελε.
Διαμόρφωσε ένα πολιτικό σκηνικό στα μέτρα του,
πέρασε από τη βουλή τα σκληρότερα μέτρα των μνημονίων, με τη βοήθεια βουλευτών
που σε όλη τους τη ζωή ήταν στους δρόμους υπέρ- υποτίθεται- των λαϊκών
συμφερόντων, αλλά στην ουσία, αναζητούσαν μια δημόσια- και δη βουλευτική- θέση,
εξαγοράστηκαν με έναν παχυλό μισθό και σώπασαν, ικανοποίησε όλες, σχεδόν,
τις απαιτήσεις των εταίρων (όσες δεν ικανοποίησε ακόμη θα τις ικανοποιήσει τις
επόμενες ημέρες) και κατάφερε να περάσει στην κοινή γνώμη την ιδέα πως όλα αυτά
γίνονται για το συμφέρον της. Ακόμη και ο «κόφτης».
Ο κ.
Τσίπρας όχι μόνο άντεξε αλλά και ένα μέρος των Ελλήνων ομνύει στο όνομά του για
τις …υπηρεσίες που προσφέρει. Γι αυτό και το πρωί ανάλωσα φαιά ουσία για να
του προτείνω την ιδεολογική μετονομασία του «κόφτη»: «Μηχανισμός απαλλαγής από
το χρέος, τα μνημόνια και το παλιό πολιτικό σύστημα». Αυτό είναι ο «κόφτης» των
μισθών και των συντάξεών μας, κάθε φορά που δεν ικανοποιούνται οι αριθμητικές
απαιτήσεις των δανειστών μας. Δηλαδή, πάντοτε.
Ο «κόφτης» έχει αυτόματη λειτουργία, είναι,
δηλαδή, ένας αλγόριθμος που θα λειτουργεί εσαεί, όταν δεν ικανοποιούνται οι
δανειστές. Κατώτατο όριο δεν υπάρχει. Μόνο όταν τελειώσει το
εισόδημα, είτε από μισθό είτε από σύνταξη. Αυτή
η αριθμητικοποίησή μας- και η προηγηθείσα εργαλειοποίησή μας- ήταν η ιδεολογία
της αριστεράς, την οποία, δυστυχώς, για όλους εμάς, τόσα χρόνια δεν μπορούσαμε
να την αντιληφθούμε. Ευτυχώς χρειάστηκε η κυβερνητική παρουσία του κ. Τσίπρα
για να το συνειδητοποιήσουμε. Και αυτό είναι υψίστη ιδεολογική συνεισφορά.
Ο κ. Τσίπρας, ως αριστερός, είχε και άλλες
επιτυχίες. Καταργεί κάθε έννοια αξίας και αξιοσύνης, τους κάνει όλους όμοιους
στο κατώτατο δυνατό επίπεδο (έτσι αντιλήφθηκε την έννοια της ισότητας, στο
κατώτατο, όχι στο ανώτατο επίπεδο), αποδομεί θεσμούς που κράτησαν την συνοχή
της κοινωνίας, μέχρι σήμερα. Και θα συνεχίσει να πράττει παρομοίως. Όχι μόνο δεν υπάρχει τίποτε που να τον
αμφισβητήσει αλλά, οι προβλέψεις κατατείνουν στο ότι θα ελέγξει το πολιτικό
παιχνίδι.
Έχει κατ αρχάς κοινωνικά ερείσματα όχι μόνο
υπαρκτά αλλά και δυναμικά. Αφού πέρασε τα μέτρα από τη βουλή, θεωρείται σχεδόν
βέβαιο πως θα περάσει και την αξιολόγηση. Και αφού περάσει την αξιολόγηση, η
χώρα θα εισπράξει την πρώτη δόση αλλά και χρήματα για να ικανοποιηθούν οφειλές
του δημοσίου.
Έτσι, ο κ. Τσίπρας θα μπορέσει να ασκήσει άνετα
την πολιτική του για τα επόμενα χρόνια- και όσο η αντιπολίτευση προσπαθεί να
ωριμάσει, ή να υπάρξει.
-Με τα 400 εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν ή θα
δοθούν για τους πρόσφυγες, ο κ. Τσίπρας, θα μπορέσει να διαχειριστεί τύπους σαν
τον κ. Καρανίκα, οι οποίοι είναι ικανοποιημένοι με τα 300 ή 400 ευρώ που θα
πάρουν από «κοινωνική προσφορά». Και τέτοιοι τύποι υπάρχουν πολλοί στο Συριζα.
-Με τη διαχείριση του ΕΣΠΑ θα διαμορφώσει τη
δική του μικρο-μεσαία τάξη, απαραίτητο έρεισμα για πολιτική
μακροημέρευση.
-Με τη δόση θα ικανοποιήσει υποχρεώσεις του
δημοσίου και θα διαμορφώσει τους πρώτους πυρήνες μιας νέας νομενκλατούρας, η
οποία θα αναλάβει και την πολιτική προπαγάνδα με τις τηλεοπτικές άδειες
που θα της παραχωρηθούν.
Αφού άντεξε μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει κανένας
λόγος ο κ. Τσίπρας να εγκαταλείψει την εξουσία.
Η μόνη περίπτωση να απομακρυνθεί από αυτήν είναι
συνεχείς και μακροχρόνιες λαϊκές διαδηλώσεις. Δεν πρόκειται να γίνουν
παρά μόνο για τα μάτια.
Του
αξίζουν, λοιπόν, συγχαρητήρια. Επειδή, όμως, όλα αυτά εντάσσονται στο πλαίσιο
του στρατηγικού σχεδιασμού της κυβέρνησης, τα συγχαρητήρια πρέπει να αποδοθούν
στον καθ ύλην αρμόδιο. Στον κ. Καρανίκα, υπεύθυνο στρατηγικού σχεδιασμού του
πρωθυπουργικού γραφείου.
Μερικοί λένε πως βοηθά και ο κ. Παπάς. Και έχουν
δίκαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου