Υπάρχει μια αριστερή κοκεταρία. Αυτή συνίσταται
στην απογοήτευση, ή τη συνειδησιακή κρίση, όσων εξακολουθούν να δηλώνουν
αριστεροί, ενοχλούνται όμως από την εφαρμογή της πολιτικής που εφαρμόζουν τα
κόμματα της αριστεράς. Τη συνειδησιακή κρίση τη ζήσαμε την εποχή που ο υπαρκτός
σοσιαλισμός κατέρρεε.
Ενώ η ευρωπαϊκή διανόηση πάλευε να απαλλαγεί από
τις εμμονές της και να ανασυνταχθεί στα δεδομένα των καιρών, στον χορό της παρ’
ημίν δημοκρατίας των γραμμάτων ηκούγοντο οι γόοι της προδομένης συνείδησης. Μα
επιτέλους τι δεν έγινε σωστά κι αυτή η «ωραία ιδέα» πήγε στράφι; Κι όταν έλεγες
μα τίποτε δεν έγινε σωστά και βρείτε μου ένα μέρος στον κόσμο, και μια περίοδο
της Ιστορίας, που αυτή η «ωραία ιδέα» επέζησε της πραγματικότητας, απλώς σου
γυρνούσαν την πλάτη για να συνομιλήσουν με τη συνείδησή τους…
Είναι το αντίστοιχο της σημερινής απογοήτευσης
όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας ότι ψηφίζουν ένα αριστερό κόμμα. Μα είναι
αριστερά αυτό το πράγμα που υπογράφει τα μνημόνια; Η απάντηση στο ερώτημα είναι
απλή: ναι, αυτή είναι η ελληνική αριστερά. Κι αν η ποιότητα του ανθρώπινου
δυναμικού της σας φαίνεται ελλιπής, τι να κάνουμε, αυτή είναι η Ελλάδα. Κι αν
νομίζετε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ιδεολογία, θα σας παρακαλέσω να μου
περιγράψετε, έστω σε πολύ γενικές γραμμές, τι προτείνει η αριστερή ιδεολογία
στον κόσμο του 2016; Και μη μου πείτε κοινωνική δικαιοσύνη, διότι θα σας
προτείνω να ζητήσετε τη βοήθεια του κοινού.
Οι
άνθρωποι αυτοί είναι αριστεροί διότι αυτό είναι το επάγγελμά τους. Επιτηδευματίες που
έμαθαν μια τέχνη και συνεχίζουν να κατασκευάζουν έπιπλα έτσι όπως τους δίδαξε ο
αρχιμάστορας της νιότης τους. Προσπαθούν να περισώσουν ό,τι έχει απομείνει
όρθιο από τον δημόσιο τομέα, δημεύουν τα εισοδήματα του ενεργού πληθυσμού για
να σώσουν τους συνταξιούχους και τους υπαλλήλους τους, κρατικοποιούν φορείς.
Δηλαδή με συγχωρείτε. Αν δεν υπήρχε η τρόικα, αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια, τι
άλλο θα έκανε μια αριστερή κυβέρνηση; Η διαφορά είναι ότι ανταλλάσσουν την
επιβίωσή τους με την υπόσχεση κάποιων ιδιωτικοποιήσεων που, εννοείται, μένει να
τις δούμε.
Στη χώρα
του υπαρκτού σοσιαλισμού στόχος είναι η πληβειοποίηση του πληθυσμού. Αν το
μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μετατραπεί σε πληβείους, σιγά μη βρίσκει χρόνο
για τα δημοκρατικά του δικαιώματα ή τις ελευθερίες του. Μόνον η επιβίωσή του θα
το νοιάζει.
Ναι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερά. Είναι η πιο
σύγχρονη εκδοχή αυτού του επαγγέλματος που τείνει να εξαφανισθεί σε όλον τον
κόσμο. Επιβιώνει μόνον στην υποπολιτισμένη Βενεζουέλα και στη βάρβαρη Βόρειο
Κορέα. Και το περίεργο δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Το περίεργο είναι πώς η υπόλοιπη
Ευρώπη αφήνει μια χώρα της Ενωσής της να κατρακυλάει προς τον υπαρκτό
σοσιαλισμό.
Φταίει η συγκυρία; Φταίει το μεταναστευτικό;
Φταίει ο κίνδυνος του Brexit; Μα πάντα υπάρχει κάποια συγκυρία και το θέμα
είναι πώς τη διαχειρίζεσαι και πώς την αφήνεις να εκβιάσει τις αρχές σου.
Εκτός πια κι αν ο κ. Τσίπρας έχει δίκιο. Εκτός
κι αν κατάφερε όντως να αλλάξει την Ευρώπη όπως το υποσχέθηκε στο φιλοθέαμον
κοινό του.
Τάκης Θεοδωρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου