Tweedle dee & Tweedle dum....

Bob Dylan

Το εφιαλτικό σενάριο είναι εδώ…

Ο εκδότης του Βήματος της Κυριακής, Σταύρος Ψυχάρης, στο υπό τον τίτλο «Ζούγκλα» κύριο άρθρο του στην έκδοση της Κυριακής 10 τρέχοντος, επισημαίνει ότι στην χώρα μας «η Δημοκρατία μεταλλάσσεται σε ζούγκλα, ενώ κυβερνώντες και κυβερνώμενοι κάθονται στο ίδιο κλαρί». Στην ίδια έκδοση, ο διευθυντής της εφημερίδας Αντώνης Καρακούσης και ο αρθρογράφος της Γιάννης Μαρίνος υπογραμμίζουν τους κινδύνους της κατρακύλας, της παρακμής και του φόβου και βλέπουν τα χειρότερα να μην είναι πολύ μακρινά. 

Από την πλευρά του, ο Σάκης Μουμτζής στο άρθρο του με τίτλο «Να προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο σενάριο» στον ιστότοπο Liberal.gr, γράφει μεταξύ άλλων: «Όσοι πιστεύουν πως ο δρόμος της Νέας Δημοκρατίας προς την εξουσία θα είναι ευθύγραμμος και εντός του πλαισίου του πολιτεύματος, “πλανώνται πλάνην οικτράν”. Φαίνεται πως εξακολουθούν να αγνοούν την ιδιοσυστασία του ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Τα ηγετικά του στελέχη –πέραν πάσης αμφισβητήσεως– δεν έχουν σε καμία υπόληψη τους θεσμούς του αστικού Κράτους. Τους χρησιμοποιούν, δεν τους σέβονται. Τους καθιστούν όργανο της πολιτικής κυριαρχίας τους. Το είδαμε προχθές με την Δικαιοσύνη. Ο εκμαυλισμός των ανώτατων λειτουργών της εξασφαλίζει στην συγκυβέρνηση την δυνατότητα να κυβερνά ανεξέλεγκτα. Αν ελέγχει τις αποφάσεις των Ακυρωτικών Δικαστηρίων, ελέγχει και το εκλογικό σώμα…».

Κυβέρνηση ξεΐγκλωτων γλεντάει (την αντιπολίτευση)...

Είδαμε φελλινικές φωτογραφίες από το γλέντι της κυβέρνησης στο Μέγαρο Μαξίμου, με τους βουλευτές να καταφτάνουν ντυμένοι αλλοπρόσαλλα, σαν πελάτες από μπουζούκια που σχόλασαν. Στις φωτογραφίες πίνουν κρασί σε πλαστικά ποτηράκια. Η γιαγιά μου από τα Μούσουρα Αιτωλοακαρνανίας, που δεν ευτύχησε να πάει στο γυμνάσιο, αλλά προσπάθησε όλη της ζωή της να αναπληρώσει τη μόρφωση που δεν πήρε, αποκαλούσε τέτοιες περιπτώσεις ξεΐγκλωτους.

Οι ενδιαφέρουσες σημειολογίες ωστόσο δεν έρχονται από το ντύσιμο, άλλωστε θα μας εξέπληττε κάτι διαφορετικό, ούτε από την απρέπεια της εκδήλωσης στο Μέγαρο Μαξίμου.  Αρχικά μαθαίνουμε πως στη βραδιά τραγούδησαν αντάρτικα τραγούδια. Αυτό από μόνο του είναι αντικείμενο μελέτης. Τι συμβαίνει στο μυαλό ενός τρυφηλού μεσήλικα που διασκεδάζει τραγουδώντας αντάρτικα τραγούδια;

Η Φάρμα του Αλέξη…

Ένα από τα αξιοπερίεργα και συνάμα μαγικά χαρακτηριστικά των έργων του Τζωρτζ Όργουελ είναι το ότι είναι πάντα επίκαιρα. Προφητικός ο Όργουελ ή απλά κατάλαβε ένα καθεστώς βιώνοντάς το εκ των έσω;

Το βιβλίο "Η φάρμα των ζώων" αναφέρεται πολύ περιληπτικά στην επανάσταση των ζώων ενός αγροκτήματος με σκοπό την απελευθέρωσή τους από τον σκληρό ανθρώπινο ζυγό. Σε αδρές γραμμές τα γουρούνια, τα εξυπνότερα, κατά την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων του αγροκτήματος, ζώα ποδηγέτησαν τους συντρόφους τους και ανέβηκαν τεχνηέντως στην εξουσία βασιζόμενα στην προπαγάνδα, τις γκεμπελικές μεθόδους και τη διαρκή επίκληση στο συναίσθημα των αιχμάλωτων έως τότε ζώων…

Η επανάσταση συνεχίζεται…

Αυτοί οι άνθρωποι κοντεύουν δυο χρόνια στην εξουσία και ακόμα νομίζουν πως είναι σε διαδήλωση. Είχαν διδαχτεί εν τοις πράγμασι ότι το να είσαι γενικώς «αντί» και «ενάντια» (αυτή η γελοία λέξη που αντικατέστησε το «εναντίον») έχει ψωμί.  Σου εξασφαλίζει θέση, κονομάς, γίνεσαι κάπου πρόεδρος, καθοδηγητής, αρχηγός, βρίσκεις και καμιά επαναστάτρια για σου τρίβει την πλάτη. Κι έχεις και το φωτοστέφανου του εξεγερμένου, του ανυπότακτου και του Ζορρό που σώζει τους φτωχούς απ’ τον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια.

Είναι καλή, προσοδοφόρα δουλειά η επανάσταση, άσχετα αν είμαστε στην Ευρώπη και μάλιστα του 2016, εφόσον πάντα υπάρχουν κορόιδα που ανακάλυψαν τον Λένιν με χρονοκαθυστέρηση, κι άλλοι τον Μάο, όταν στην ίδια την Κίνα έχει ξεπεραστεί εδώ και κοντά μισόν αιώνα – αν και ήταν ξεπερασμένος απ’ την αρχή, εφόσον ο ίδιος είχε ακυρώσει τον εαυτό του με τα 20 εκ. νεκρούς της λεγόμενης κατά τα άλλα «Πολιτιστικής Επανάστασης». Τώρα που ήταν ο Πολιτισμός δύσκολο να πεις – διαβάστε το βιβλίο «Αγριόκυκνοι» για να καταλάβετε...