Η συνέντευξη του
πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στον Αντένα ήταν μοιραίο να προκαλέσει πολλές
και ποικίλες αντιδράσεις. Αντίθετα όμως από άλλες φορές, τα αρνητικά σχόλια
ήταν καταιγιστικά κι οι αντιδράσεις λίαν επικριτικές για τον κ. Τσίπρα, που
ήταν αναμφίβολα κατώτερος και των κακών παλιότερων εμφανίσεων.
Δεν ήταν μόνον εκνευρισμένος, στριμωγμένος, όχι
μόνο από τον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου αλλά κι από την πραγματικότητα,
και προδήλως ανεπαρκής να δώσει πειστικές απαντήσεις στα πιεστικά ζητήματα, που
απασχολούν σήμερα τον Έλληνα πολίτη. Ήταν παντελώς απροετοίμαστος κι άσχετος…
Η αποστροφή του ότι δήθεν οι δανειστές του
ζητούσαν να λάβει μέτρα λιτότητας 42 φορές μεγαλύτερα προκάλεσε μόνο γέλωτα και
διαδικτυακή καζούρα. Και τούτο διότι είναι προφανές ότι 42 φορές μεγαλύτερα των
3,6 δις μέτρων, που έχουν ήδη συμφωνηθεί, είναι πάνω των 150 δις ευρώ! Δηλαδή
όσοι ΤΡΕΙΣ προϋπολογισμοί του ελληνικού κράτους.
Αν ακόμα κι ο τερατολόγος της παρέας είχε
αποτολμήσει να μας ισχυρισθεί ότι οι δανειστές είχαν ζητήσει 150 δις μέτρα,
τότε θα είχε φάει καρπαζιά σύννεφο και θα τον είχαμε εγκαταλείψει να πιεί τον
καφέ του μόνο. Στην περίπτωση όμως ενός πρωθυπουργού, που δεν είναι ένας απλός
πολίτης, η κατάσταση είναι προφανώς πολύ χειρότερη. Διότι έχουμε να κάνουμε για
τον υπεύθυνο κυβερνήτη της χώρας μας,
που κρατάει στα χέρια του τις μοίρες όλων μας. Αν ο πρωθυπουργός δεν έχει
συναίσθηση του τι λέει, τότε είναι άσχετος. Αν πάλι έχει συναίσθηση των
τερατολογιών του και παρ’ όλα αυτά τις λέει διότι κρίνει ότι το ακροατήριο του,
που απαρτίζεται κι από εκείνους, που δεν γνωρίζουν πόσα εκατομμύρια έχει ένα
δις, μπορεί και να πιστέψει ότι πέτυχε…»θρίαμβο» αφού μείωσε τα μέτρα κατά…42
φορές, τότε είναι ανεύθυνος. Άσχετος ή/και ανεύθυνος, το βέβαιο είναι ότι ένας
τέτοιος ηγέτης, που κυβερνά την Ελλάδα στην σημερινή, κρίσιμη κι άκρως επώδυνη
κατάσταση, είναι άκρως επικίνδυνος για την πατρίδα.
Για μένα πάντως η επικινδυνότητα του κ. Τσίπρα
έγκειται ακόμα περισσότερο σε μια άλλη αποστροφή του λόγου του. Είπε ότι αν δεν
δοθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, (που προφανώς προέβλεψε ότι θα
δοθούν ΜΕΤΑ την ολοκλήρωση της συμφωνίας για την β’ αξιολόγηση, πιθανότατα μετά
τις γερμανικές εκλογές), τότε θα αποσύρει και τα μέτρα λιτότητας, που θα
ψηφίσει για το 2019 και το 2020, δηλαδή για μετά την ολοκλήρωση του τρίτου
μνημονίου. Πέραν του αν αυτό που είπε είναι εφικτό η όχι, μοιραία από την
πρωθυπουργική αποστροφή προκύπτει ένα εύλογο ερώτημα: Αν τα μέτρα λιτότητας, 2%
του ΑΕΠ, είναι αναγκαία για την διάσωση των δημοσίων οικονομικών της χώρας, τότε
πώς θα τα πάρει πίσω; Αν πάλι δεν είναι τότε γιατί τα επιβάλλει; Για να κάνει
καψώνι στους συνταξιούχους αλλά και στους χαμηλόμισθους, που είναι αυτοί οι
οποίοι κυρίως θα πληρώσουν τις επιπτώσεις των μέτρων, που είναι μείωση των
κυρίων συντάξεων μέσω της κατάργησης της «προσωπικής διαφοράς» από 1-1-2019 και της μείωσης του αφορολογήτου κάτω των 6000
ευρώ; Δεν στέκεται λογικά. Κι αυτό επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την εκτίμηση
μου για τον τρόπο με τον οποίον ο κ. πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται την
κρισιμότητα των στιγμών και την συνολική διαπραγμάτευση. Η λογική εκλείπει. Κι
όπου υπεισέρχονται το ψέμα, η δημαγωγία, ο λαϊκισμός κι η παραφροσύνη, τότε τα
πράγματα πάντα γίνονται πολύ χειρότερα σε μια ήδη άκρως κακή κι αρνητική
συγκυρία, που βιώνει ο τόπος μας.
Επί της ουσίας πάντως,
αυτό που προκύπτει από την συνέντευξη του πρωθυπουργού, και λυπάμαι που δεν το
είδα να σχολιάζεται πουθενά, είναι ότι ενώ η συμφωνία μάλλον θα κλείσει εντός
του Μαϊου με μια σειρά επαχθών μέτρων, λύση για το χρέος δεν θα υπάρξει πριν
από τις γερμανικές εκλογές. Κι αυτό σημαίνει δυστυχώς για το αφήγημα του κ.
Τσίπρα ότι αν δεν υπάρξει σαφής περιγραφή των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το
χρέος, που θα το καθιστούν διαχειρίσιμο, κατά την άποψη της Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας, τότε είναι λίαν πιθανόν ότι στην συνεδρίαση της στις 6
Ιουνίου δεν θα αποφασίσει την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα
Ποσοτικής Χαλάρωσης, το περιβόητο QE. Κι αυτό σημαίνει ότι ένας ακόμα από τους
σταθμούς, που έχει θέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, για την έξοδο από τα μνημόνια
και για την αύξηση της ρευστότητας στις τράπεζες, θα χαθεί!
Γιάννης Λοβέρδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου