Το γκάτζετ της δημοκρατίας…

Το φοιτητικό κίνημα υπήρξε ένα από τα δημοφιλέστερα και ανθεκτικότερα γκάτζετ της μεταπολίτευσης. Το δημιούργησε η δικτατορία με τη βλακεία της και μας το άφησε να παίζουμε μαζί του για να θυμόμαστε τα χρόνια εκείνα τα παλιά. Θαυμάζαμε κάθε χρόνο την κουρελαρία με τις αφίσες στο Πολυτεχνείο, την πορεία, τις μολότοφ και τα δακρυγόνα στη συνέχεια. Και απολαμβάναμε την πλούσια παραγωγή έμψυχου υλικού, από διοικητές οργανισμών και βουλευτές ώς υπουργούς και παρατρεχάμενους. 

Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι ορισμένους βασικούς θεσμούς της δημοκρατίας μας, όπως το πανεπιστημιακό άσυλο, τους χρωστάμε στο φοιτητικό κίνημα. Και δεν ξεχνάμε ότι στο φοιτητικό κίνημα χρωστάμε μία από τις μεγάλες εφευρέσεις της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης, την αδυναμία διάκρισης ανάμεσα στην πλειοψηφία και τη μειοψηφία. Η αρχή της απροσδιοριστίας εφαρμόζεται κάθε χρόνο με επιτυχία στις φοιτητικές εκλογές...

Εκπρόσωποι των παρατάξεων, που δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν για τα αποτελέσματα των εκλογών τους, εκπροσωπούσαν τους φοιτητές στη διοίκηση των πανεπιστημίων. Εκεί διασκέδαζαν την πλήξη της Συγκλήτου πότε αδειάζοντας σκουπίδια στους πρυτάνεις, πότε εντοιχίζοντάς τους, πότε εμποδίζοντάς τους να συνεδριάσουν. Οι πρυτάνεις και οι λοιποί τα ανέχονταν όλα αυτά διότι ήξεραν ότι το γκάτζετ είναι πολύτιμο για τη δημοκρατία μας. Εκτός των άλλων, η εκλογή τους εξαρτιόταν από την ψήφο του φοιτητικού κινήματος. Oταν δε κάποιος συγκλητικός άφηνε ελεύθερο τον αυταρχισμό του, το φοιτητικό κίνημα τον έβαζε στη θέση του. Είναι γνωστό το επεισόδιο με κάποια κυρία στέλεχος του ΕΚΠΑ που ζήτησε από τον εκπρόσωπο του φοιτητικού κινήματος να μην καπνίζει μες την αίθουσα. Hταν χειμώνας, τα παράθυρα ήταν κλειστά και το ντουμάνι αφόρητο. Εκείνος της απάντησε: «Αν δεν σ’ αρέσει, μην έρχεσαι».

Δυνάμεις σκοτεινές, διαβόλοι του διεθνούς κεφαλαίου, τριβόλοι του φιλελευθερισμού, κρυπτοσιωνιστές και μασόνοι, ξένοι και ντόπιοι τροϊκανοί το πολέμησαν το φοιτητικό το κίνημα. Και κατάφεραν να το καταβάλουν. Ομως η δημοκρατία μας αποδεικνύεται ανθεκτικότερη από τους εχθρούς της. Και ξέρει να προστατεύει τα γκάτζετ της.

Διά τούτο ο πολυχρονεμένος μας πρωθυπουργός επιτέλους το επανέφερε στη διοίκηση των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Ο τυχερός υπουργός είναι ο αγαπημένος μου καθηγητής Τουρνεσόλ, κατά κόσμον Κώστας Γαβρόγλου. Αυτός κατάφερε ό,τι οι δύο προκάτοχοί του, τίμιοι υπηρέται των κομμουνιστικών τεχνών και αυτοί, δεν είχαν καταφέρει.

Η δε πατρίς κλίνει την κεφαλήν ευγνωμονούσα, γνωρίζουσα ότι για την αναβάθμιση της τριτοβαθμίου εκπαιδεύσεως δεν φθάνει η μετονομασία του ΤΕΙ Αθηνών σε ΑΕΙ Δυτικής Αττικής. Χρειάζεται και το γκάτζετ. Ενιοι διατείνονται πως η πατρίς, λόγω γήρατος, τα έχει λίγο χαμένα. Δεν το πιστεύω.

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Καθημερινή