Ο πρωθυπουργός, πήγε να μιλήσει στο συνέδριο του
Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD) στο Βερολίνο και πολλοί
αναρωτήθηκαν γιατί. Γιατί ο αριστερός Αλέξης Τσίπρας πήγε να μιλήσει σε ένα
κόμμα που στη χώρα του έχει χρεοκοπήσει και μόλις πριν μερικές ημέρες απέδειξε
ότι είναι υπό κατάρρευση καθώς κανείς δεν το πιστεύει πια;
Γιατί πήγε να μιλήσει στο σοσιασδημοκρατικό
κοινό που ανά την Ευρώπη εξαφανίζεται σταδιακά και δεν πήγε π.χ. στο Die Linke
ή σε κάποιο αριστερό κόμμα που έχει διαφορετικές πολιτικές;
Ο λόγος είναι απλός…
Γιατί εν τέλει ο Αλέξης Τσίπρας έγινε ο
αποσυνάγωγος της ευρωπαϊκής Αριστεράς κι επέλεξε να προσεγγίσει τον πολιτικό
χώρο στον οποίον ανήκει το Κίνημα Αλλαγής και η Φώφη Γεννηματά.
Ούτε στο… Λαϊκό κόμμα θα μπορούσε να πάει, ούτε
στους Φιλελεύθερους, οπότε η μόνη πολιτική στέγη που του απομένει είναι το
αποδοκιμασμένο από την ευρωπαϊκή κοινωνία σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Όμως, αυτά τα θέματα αποτελούν συζήτηση εντός
της πολιτικής «οικογένειας» του κυρίου Τσίπρα. Αν θέλει να φαντάζεται τον εαυτό
του αριστερό και να μιλά στους σοσιαλδημοκράτες είναι δικό του ζήτημα. Και των
Σοσιαλιστών βεβαίως που τον υποδέχονται σαν… ροκ σταρ που έρχεται να
αναγεννήσει τον πολιτικό χώρο που οι ίδιοι δεν μπορούν να αναστυλώσουν
αφήνοντας κενά που έρχονται να καλύψουν τα ακραία δεξιά κόμματα ανά την Ευρώπη
αλλά και οι αντιευρωπαϊστές, κάθε λογής ρατσιστές και σκληροί πολέμιοι της
ευρωπαϊκής ενοποίησης με κοινωνικό πρόσωπο.
Αλλωστε, οι σοσιαλδημοκράτες σε όλη τη Γηραιά
Ηπειρο θα πρέπει να αναρωτηθούν πώς το νέο «πουλέν» τους, συγκυβερνά επί
τέσσερα χρόνια με ότι πιο συντηρητικό, ψεκασμένο, ψεύτικο και υποκριτικό έχει
βγάλει η χώρα. Και βεβαίως θα πρέπει να αναρωτηθούν πώς μπορούν να αποθεώνουν
τον βασικό εκπρόσωπο του λαϊκισμού στην Ελλάδα.
Αυτοθαυμασμός
Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία από την παρουσία
του πρωθυπουργού στο Βερολίνο είναι ότι απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι το να
είναι κανείς στην καρέκλα της εξουσίας πρέπει να πάσχει από… αμνησία.
Σε μια έκρηξη αυτοθαυμασμού και μεγαλομανίας, ο
Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε εκτός έδρας να υπενθυμίσει στους Ελληνες ότι αυτός
τους έσωσε από την καταστροφή γιατί είχε καθαρό μυαλό. Είπε συγκεκριμένα
απευθυνόμενος όχι στους Γερμανούς (οι οποίοι μια χαρά έχουν κάνει τη δουλειά
τους στα χρόνια της ελληνικής κρίσης) αλλά στους Ελληνες: «Όταν εγώ βρέθηκα μπροστά στο μεγαλύτερο δίλημμα που θα μπορούσε ποτέ να
βρεθεί ένας πρωθυπουργός, τον Ιούλη του 2015, αυτό που με βοήθησε να πάρω
δύσκολες αποφάσεις, ήταν όταν με καθαρό μυαλό εκτίμησα τις συνέπειες που θα
είχε η όποια πολιτική επιλογή στις κοινωνικές δυνάμεις που η αριστερά οφείλει
να εκπροσωπεί και να υπερασπίζεται», είπε ο κ. Τσίπρας και συνέχισε:
«Και η
σύγκριση ήταν τρομακτική. Διότι η Ελλάδα έφθασε στη χρεοκοπία εξαιτίας μιας
συστηματικής κλοπής πλούτου και αγαθών από τους πολλούς προς όφελος μιας ελίτ
που είχε καταφέρει να βγάλει το πλούτο της σε τράπεζες του εξωτερικού».
Πραγματικά προκαλεί οργή το να ακούει κανείς
αυτά που λέει –και πιστεύει- ο πρωθυπουργός. Προφανώς ο ίδιος ξεχνά:
1. Αυτός ήταν που από το 2012 επέμεινε στην
στρατηγική του δρόμου της εξόδου από το ευρώ. Αυτός επέμεινε ότι μπορούμε να
βγούμε από το ευρώ, μπορούμε να σκίσουμε τα μνημόνια, μπορούμε να μην είμαστε
μέλη του ΝΑΤΟ ή ότι δεν έγινε και τίποτε αν δεν είμαστε και στη συνθήκη
Σένγκεν.
2. Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας όσο πλησίαζαν οι εκλογές
του 2015 απειλούσε με Grexit την Ευρώπη. Αυτός έλεγε «go back κυρία Μέρκελ».
Αυτός ήταν που θα βάραγε τα νταούλια και θα χόρευαν οι αγορές.
3. Με ποιο τρόπο εξελέγη πρωθυπουργός ο κ.
Τσίπρας αν όχι με τον άκρατο λαϊκισμό του; Τότε που καλούσε τον κόσμο να μην
πληρώνει διόδια και φόρους γιατί αυτός θα έφερνε σεισάχθεια; Τότε που έλεγε ότι
μπορεί να δανειστεί λεφτά από τη Ρωσία, την Κίνα ή το Ιράν και τη Βενεζουέλα; Ο
κ. Τσίπρας δεν ήταν αυτός που κατηγορούσε τις προηγούμενες κυβερνήσεις ως
μνημονιακές και μιλούσε για προδότες, γερμανοτσολιάδες και μερκελιστές; Ξαφνικά
το 2015 απέκτησε καθαρό μυαλό;
4. Ο πρωθυπουργός δεν ήταν αυτός που έδωσε
εντολή για προπαρασκευαστικές ενέργειες εξόδου από το ευρώ; Το σχέδιο Β του κ.
Βαρουφάκη, η πρόσληψη αντιευρωπαϊστών όπως ο οικονομολόγος Στίγκλιτς και ο
πρώην υπουργός, καθηγητής Παπαδημητρίου δεν ήταν μέλη του κλαμπ της εξόδου από
το ευρώ και της υιοθέτησης του Geuro;
5. Η κυβέρνησή του δεν μιλούσε για παράλληλα
τραπεζικά συστήματα; Αυτός δεν ήταν που θα έφερνε δισεκατομμύρια από την
καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και από τις διάφορες λίστες Λαγκάρντ; Τι έκανε
για όλα αυτά παρά μια τρύπα στο νερό;
6. Το βασικότερο. Μιλώντας ο κ. Τσίπρας για τις
αποφάσεις που πήρε τόνισε: «συνεπώς, η επιλογή της εξόδου από το ευρώ και η
επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, που σε κάποιους ακούγονταν εξόχως επαναστατική
και αριστερή επιλογή, ήταν στη πραγματικότητα η επιλογή της ολικής καταστροφής
των λαϊκών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης, προς όφελος αυτής της ελίτ. Μια
βίαιη αναδιανομή πλούτου από κάτω προς τα πάνω. Βιαιότερη από αυτή των
μνημονίων της λιτότητας. Προτιμήσαμε λοιπόν να δύσκολο συμβιβασμό. Δε χάσαμε
όμως ποτέ το βασικό μας προσανατολισμό: Να σκεφτόμαστε σε κάθε μας βήμα για
ποιους παλεύουμε. Για ποιους δίνουμε μάχες.
Για ποιους διαπραγματευόμαστε σκληρά σε ένα
αντίξοο ευρωπαϊκό περιβάλλον από πλευράς πολιτικών συσχετισμών. Και σήμερα αν
αισθάνομαι ότι πετύχαμε και δικαιωθήκαμε για τις δύσκολες επιλογές μας δεν
είναι μόνο γιατί αποφύγαμε αυτή την ολική καταστροφή την οποία σας περιέγραψα,
ούτε μόνο ότι πετύχαμε να εξυγιάνουμε τα δημόσια οικονομικά και αντί
ελλειμμάτων να έχουμε πλεονάσματα και διαρκώς πάνω από το στόχο».
Αισθάνεται πετυχημένος, αριστερός και
δικαιωμένος ο κ. Τσίπρας. Μήπως ξεχνά ότι οι παλινωδίες του 2015 κόστισαν στην
Ελλάδα μερικά δισεκατομμύρια ευρώ; Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ έχει πει ότι η ζημιά του
πρώτου εξαμήνου είναι περί τα 30 με 35 δις ευρώ.
Οι Ευρωπαίοι, η ΤτΕ, αναλυτές λένε ότι μπορεί να
ξεπερνά τα 100 δις ευρώ. Ποιος πλήρωσε τη ζημιά των κ. Τσίπρα και Βαρουφάκη;
Δεν την πλήρωσε ο ελληνικός λαός; Δεν έγινε η μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος
με πλέον εξοντωτικά μνημονιακά μέτρα που είδε ποτέ αυτή η χώρα; Με απίστευτη
φορολόγηση των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων; Με καταστροφή της μεσαίας
τάξης. Με κλείσιμο χιλιάδων μικρών και μεσαίων εταιρειών εξαιτίας των εισφορών;
Και την ίδια ώρα για ποια μάχη κατά του μεγάλου πλούτου μιλά όταν οι έχοντες
έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό σπάζοντας τα capital controls που η
κυβέρνηση Τσίπρα επέβαλε;
Και τέλος, για ποια επιτυχία κι εξυγίανση των
οικονομικών μπορεί να μιλά όταν η χώρα είναι αποκλεισμένη από τις αγορές, δεν
έχει γίνει ούτε μια επένδυση που θα φέρει θέσεις εργασίας, δημιουργείται
συστημικά ένα πελατειακό, κομματικό κράτος χειρότερο από αυτό που ο κόσμος
ονομάζει ειρωνικά «Πασοκιστάν» αλλά και που επί Νέας Δημοκρατίας έλαμψε;
Μόνον οι «κλαδικές» της εποχής του Ανδρέα
λείπουν, όμως, έχουν αντικατασταθεί από τους συνδικαλιστές παλαιάς κοπής τύπου
Καλφαγιάννη και Θύμιου Λυμπερόπουλου που έχει αγκαλιάσει η «αριστερή»
κυβέρνηση.
Ναι, ο κ. Τσίπρας κατάλαβε την καταστροφή που θα
επέφερε η έξοδος από το ευρώ. Παραγράφονται όμως τα εγκλήματα στην οικονομία
που ακόμη και σήμερα συνεχίζονται και που έχουν αφήσει τη χώρα απροστάτευτη;
Λωτοφάγοι
Μπορεί οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες να είναι
Λωτοφάγοι, αλλά στην Ελλάδα γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει. Αλλωστε, δεν
χρειάζονται δημοσκοπήσεις για να αντιληφθεί κανείς την αποδοκιμασία του ΣΥΡΙΖΑ
και των ακροδεξιών συνεταίρων του.
Αν πράγματι είχε κάνει τόσα πολλά καλά στην
Ελλάδα δεν θα εφάρμοζε σήμερα το «δόγμα Πολάκη». Δεν θα εργαλειοποιούσε την
ελληνική δικαιοσύνη για να πλήξει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Και δεν θα
χρησιμοποιούσε ό,τι χειρότερο μπορεί να εφαρμόσει μια κυβέρνηση, δηλαδή την άκρατη
παροχολογία που τα προηγούμενα χρόνια κόστισε ακριβά.
Ο κ. Τσίπρας έχει το θράσος να αυτοαποκαλείται
αριστερός όταν ο ίδιος πρόδωσε τους αριστερούς. Διότι αν ήταν συνεπής στις
θέσεις του και δεν έκανε διεθνή όρο την «kolotoumba» θα πήγαινε σε έξοδο από το
ευρώ, όπως έλεγε και θα υφίστατο τις συνέπειες. Τώρα το μόνο που δεν πρέπει να
κάνει είναι να αυτοθαυμάζεται και να προσπαθεί να μας πείσει ότι έσωσε τη χώρα.
Γιατί όπως λέει και το τραγούδι «ποιος από τους
προστάτες θα μας προστατέψει ποιος»;
Βασίλης Σ. Κανέλλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου