Το μετατραυματικό στρες από την επικράτηση του
λαϊκισμού το 2015 κάνει πολλούς να αποδίδουν υπερφυσικές πολιτικές δυνάμεις
στον Αλέξη Τσίπρα. Και αυτό είναι φυσικό ιδίως όταν μιλάει χωρίς αντίλογο, όπως
στον Alpha. Τι ισχύει όμως;
«Ο Τσίπρας είναι πανέξυπνος, ξέρει ακριβώς τι
θέλει ο Ελληνας». Κυρία, κάποιας ηλικίας, συζητά με συνεπιβάτη της για την
κατάσταση στην Ελλάδα σε πτήση από τη Μυτιλήνη (Λέσβο, ξέρετε) στην Αθήνα. Ο 60άρης
συνομιλητής της υπερθεματίζει: Περιγράφει τον ΣΥΡΙΖΑ ως τη «χωματερή της
μεταπολίτευσης», υποστηρίζει ότι «εκεί συγκεντρώθηκαν οι χειρότεροι» αλλά… «τι
τα θες, αυτά θέλει ο κόσμος»…
Πού συγκλίνουν οι δύο ουδόλως νηφάλιοι
«αντί-ΣΥΡΙΖΑ φίλοι μας», εκτός από τη μοιρολατρία για ένα «μοιραίο» που δεν
είναι καθόλου βέβαιο ότι θα συμβεί;
Στον φόβο ότι η χώρα και οι ίδιοι δεν ζουν
τελικά ένα αυτοτελές επεισόδιο λαϊκισμού, για τέσσερα χρόνια, από το 2015 ως το
2019, αλλά ότι ο Τσίπρας, χρησιμοποιώντας τα ίδια εργαλεία θα καταφέρει να
μετατρέψει οριστικά την Ελλάδα στην χώρα που ονειρεύεται, την πρώτη
τριτοκοσμική χώρα της Ευρωζώνης.
Το αίσθημα αυτό βασίζεται εν πολλοίς σε ένα
ιδιότυπο μετατραυματικό στρες:«να δεις που το κακό θα μας ξανασυμβεί»!
Προέρχεται, κατά τη γνώμη μου, από το αποτέλεσμα
που έβγαλαν οι τρεις κάλπες του 2015 και κάνει θραύση σε μεγάλο ποσοστό όσων
αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό (για να το πούμε ευγενικά) τη σημερινή κυβέρνηση.
Ταξιδιώτες όπως αυτοί, τους οποίους καθόλου δεν
αδικώ, μοιάζουν να αποδίδουν ακόμη και υπερφυσικές δυνάμεις στον Αλέξη Τσίπρα.
Το πακέτο συμπληρώνεται από την εκτίμηση ότι ο
44χρονος πολιτικός «έχει μαγέψει τους έξω».
Αυτοί οι άνθρωποι -και άλλοι πολλοί- άγγιξαν τα
όρια τους παρακολουθώντας τη συνέντευξη του κ. Τσίπρα στον Alpha αυτή την
εβδομάδα. Γιατί είδαν το μαύρο να γίνεται άσπρο και την πραγματικότητα να
αντιστρέφεται χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτα.
Eμειναν να «βράζουν» στον καναπέ του σπιτιού
τους, θέλοντας για παράδειγμα να ρωτήσουν: «Μα από την ίδια τσέπη, τη δική μας
δεν θα πληρώνονται και οι 10.000 κληρικοί και οι 10.000 δημόσιοι υπάλληλοι που
θέλεις να προσλάβεις;».
Εις μάτην, ο Σρόιτερ είχε βάλει πλώρη για
Πούλιτζερ με τις σκληρές ερωτήσεις του προς τον Πρωθυπουργό.
Παρά, όμως, την κόπωση και το στρες που προκαλεί
η απουσία αντιλόγου στην εξόφθαλμη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, κάτι μου
λέει ότι το φινάλε δεν θα είναι αυτό που φοβούνται οι «αντί-ΣΥΡΙΖΑ φίλοι μας».
Οχι μόνο γιατί οι κοινωνίες έχουν την τάση να προχωρούν και να γυρίζουν σελίδα
αλλά γιατί οι πολίτες, αντί-ΣΥΡΙΖΑ και μη, αντιδρούν απότομα όταν νιώθουν ότι
κάποιος υποτιμά τόσο πολύ τη νοημοσύνη τους.
Αλέκος Παπαναστασίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου