Waiting...

 Forward Music Quintet...

Only Yesterday...

 Taken by Trees...

Η παπαγαλία ως τεχνική μάθησης, και οι φτυχιούχοι ανεπιστήμονες…

Χρόνια τώρα ανάμεσα στις χίλιες δυο απορίες μου για την παράλογη καθημερινότητά μας, υπάρχουν και οι εξής δυο που με ταλανίζουν:

Πως γίνεται και υπάρχουν πάμπολλοι πτυχιούχοι όντας ηλίθιοι και αδαείς, και εξίσου πάμπολλοι πανέξυπνοι ενημερωμένοι συμπολίτες μας με μόνο εφόδιο ένα απολυτήριο λυκείου;

 

Έχω γνωρίσει ουκ ολίγους και των δυο κατηγοριών στις πολλές πλέον δεκαετίες που βρίσκομαι εν ζωή, και ψάχνομαι διαρκώς.

Με ενδεικτικό παράδειγμα τα τηλεοπτικά παιχνίδια γνώσεων, όπου διάφοροι «φτυχιούχοι» αγνοούν βασικά πράγματα στην ιστορία, στην πολιτική, στη γεωγραφία, κλπ.

Χώρια οι κατά καιρούς συναναστροφές μου με «φτυχιούχους», φίλους, γνωστούς, συναδέλφους, πολλοί εκ των οποίων αγνοούν πράγματα που όμως θα έπρεπε (νομίζω) να είναι αυτονόητα...

Ο Πούτιν έθεσε εκτός νόμου τους γκέι! Τι λέει ο Στέφανος επ’ αυτού;

Τα έχω ξαναγράψει, αλλά ποιος ακούει και ποιος διαβάζει;

Αναφέρομαι στους πούρους αριστερούς της μπανανίας μας, κυρίως τους συριζαίους, που ανάθεμά με αν έχουν διαβάσει ποτέ Μαρξ, την ιδεολογία όμως του οποίου υπηρετούν (νομίζουν) με ζέση, με πάρα πολλούς εξ αυτών να έχουν κάνει σημαντικές πολιτικές καριέρες επί δεκαετίες διαστρεβλώνοντας τον μαρξισμό.

Αγνοώντας φερ’ ειπείν τις αρνητικές απόψεις του Μαρξ για τους δημόσιους υπαλλήλους, για τους αγρότες, ή και για τους «λαθρομετανάστες» της εποχής του...

Changes...

 Black Sabbath

Δεν υπάρχει τιμωρία στον παράδεισο…

Άκουγα χθες σε τηλεοπτικό ρεπορτάζ τη μάνα ενός 15χρονου, που συνελήφθη επειδή μαζί με 2-3 ακόμη συνομήλικους του έδειραν και λήστεψαν τον υποδιευθυντή ενός γυμνασίου.

«Το παιδί μου είναι αθώο», έλεγε. «Απλά τυχαία βρέθηκε στο σημείο και μάλιστα πήγε να αποτρέψει τις βίαιες πράξεις των άλλων…»

Ο πόνος της ήταν εμφανής, σε σημείο να αναρωτηθώ, μήπως έχει δίκιο η γυναίκα; Μήπως το βλαστάρι της διώκεται αδίκως;

 Μέχρι που άκουσα στη συνέχεια τον δημοσιογράφο να τη ρωτάει αν αληθεύει ότι ο 15χρονος έχει ήδη συλληφθεί 5-6 φορές στο παρελθόν για παρόμοια αδικήματα. «Ε… ναι» ψέλλισε, «αλλά είναι αθώος».

Και αυτό είναι το κλου της υπόθεσης.

Άντε η  μάνα είναι μάνα… το σύστημά μας όμως;

Παιδί 15 χρόνων, με 5-6 συλλήψεις ήδη στο ενεργητικό του, αλλά ελεύθερο να κάνει κι άλλο αδίκημα.

Τι να φοβηθεί; Ποιος να τον αποτρέψει από τον δρόμο που διάλεξε;

Ο Σύρος βιαστής τα είπε όλα!

Πλούσια η δυστοπική επικαιρότητα στη μπανανία που ζούμε, διαψεύδοντας τους φόβους που είχα το ’19 ότι αν φύγει ο Σύριζας και έρθουν όλα στη θέση τους με ποιους θα γελάω, και για ποιους θα γκρινιάζω;

Επί Σύριζα πίστευα και έγραφα πως στον πόλεμο της καθημερινότητας οι νοικοκυραίοι έχασαν.

Και πως αν τυχόν γίνει το θαύμα και ο σοφός λαός ξυπνήσει και διώξει τους κατσαπλιάδες, και φέρει στα πράγματα τους νοικοκυραίους της ΝΔ, όλα θα πηγαίνουν πρίμα. Οπότε ούτε γέλια με τις γκάφες, ούτε γκρίνια για τις επικίνδυνες πολιτικές τους.

Εσύ είσαι που το λες;

 

Μετά από 4 και κάτι χρόνια αριστείας, η χώρα μας είναι πρώτη στην ακρίβεια, στον πληθωρισμό, στο κόστος ενέργειας και καυσίμων, και μεταξύ των τελευταίων σε ετήσιο μέσο εισόδημα σε ολόκληρη την ΕΕ.

Χαρακτηριστικά, το ρεύμα κοστίζει τέσσερις φορές λιγότερο από το δικό μας στις  4 όμορες χώρες των Βαλκανίων, που μόλις πριν από 30 χρόνια ζούσαν σε αυστηρά κομμουνιστικά καθεστώτα...

Έχει και η Αργεντινή τα (πολιτικά) φρούτα της…

Όταν εξελέγη ο Κεν Κάσελ (από τη βάση, να τα λέμε αυτά) στην ηγεσία του Σύριζα, είχα γράψει πως το όλο θέμα θα αποτελούσε την τέλεια διδακτορική διατριβή όχι μόνο στις πολιτικές επιστήμες, αλλά και στην κοινωνιολογία, την ψυχολογία, ίσως και στην ψυχιατρική.

Γιατί; Διότι πρόκειται περί ενός μοναδικού φαινομένου, αφού όσα χρόνια παρακολουθώ την πολιτική επικαιρότητα, ποτέ δεν συνάντησα κάτι παρόμοιο. Ένας άσχετος δηλαδή, ερχόμενος από το πουθενά, να γίνεται αρχηγός μεγάλου κόμματος χωρίς να είναι καν μέλος του.

 

Μπορεί ο Κώστας Καραμανλής να έγινε αρχηγός της ΝΔ και μετά πρωθυπουργός χωρίς να έχει διατελέσει καν υφυπουργός, αλλά ήταν γόνος, οπότε η πολιτική του  κυριαρχία ήταν προδιαγεγραμμένη παιδιόθεν, όπως κι εκείνη του επόμενου της οικογένειας, τον του Αχιλλέως .

Το ίδιο και με τον Αλέξη, που στα 40 του έγινε πρωθυπουργός χωρίς προηγουμένως ούτε αυτός να έχει διατελέσει υπουργός, έστω δήμαρχος, κλπ, αλλά οι εποχές ήταν τέτοιες που η λογική μπήκε στην άκρη και κοτζάμ σοφός λαός αποφάσισε να τον αφήσει να τον σώσει (μαζί με την Ραχήλ, τον Μπάνο, τον Πάντζα, κ.ά). Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε, αφού τα ζήσαμε στο πετσί μας, και κάποιοι ακόμη μουντζώνονται στους καθρέφτες...

The Small Fire...

 Mick Flannery

Vicious Traditions...

 The Veils

 

Η Γιούλα Μπουρδόλη απαντά στον Κεν Κάσελ…

Οι ραγδαίες εξελίξεις στον Σύριζα, εκτός από τον κίνδυνο διάσπασης αυτού του κόμματος, που επί χρόνια είχε στα χέρια του τη τύχη της πατρίδας, έχουν προκαλέσει και παράπλευρες απώλειες, όπως αυτή της Γιούλας Μπουρδόλη, γνωστής ακτιβίστριας, ινφλουένσερ, και πρώην προέδρου των αγάμων θυγατέρων, που ζει αυτοεξόριστη στη μακρινή Γουατεμάλα, από το 2015.

Αφορμή για το ξέσπασμα της Γιούλας, που δημοσιεύουμε αυτούσιο παρακάτω,  αποτέλεσε η «άνανδρη», όπως λέει η ίδια, διαγραφή της από τον Κεν (έτσι τον αποκαλεί τον Κασσελάκη), ενώ δεν είναι καν μέλος του Σύριζα…

 

Αλλά ας αφήσουμε την Γιούλα να μας τα πει όλα με τα δικά της λόγια...

Πολεμάνε με την πλάτη τους στο Άουσβιτς…

Η χερσαία επίθεση των Ισραηλινών στη Γάζα αναμένεται από στιγμή σε στιγμή, με τη Μέση Ανατολή (αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο) να κρατάει την ανάσα της για το τι μέλει γενέσθαι σε αυτήν την παραδοσιακά εδώ και δεκαετίες πυριτιδαποθήκη, η οποία απειλεί να ανατινάξει συθέμελα τα πάντα όλα.

Το Ισραήλ, μετά την ύπουλη και απάνθρωπη «επιχείρηση» των τζιχαντιστών της Χαμάς στο έδαφός του υποσχέθηκε σκληρή εκδίκηση, και όλα δείχνουν πως οσονούπω θα την πραγματοποιήσει στέλνοντας τη Γάζα στη λίθινη εποχή.

 

Θα περιοριστεί όμως η ανάφλεξη εκεί, ή θα εξαπλωθεί παντού; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα που απασχολεί όλα τα κράτη και τις κυβερνήσεις τους στην ευρύτερη, και όχι μόνο, περιοχή.

Το ερώτημα θα μπορούσε να απαντηθεί μόνο αν γνωρίζαμε τις διαθέσεις του Ιράν, και της προστατευόμενης του οργάνωσης Χεζμπολάχ στον Λίβανο...

Ο προβοκατόρικος ρόλος της τρομοκρατικής Χαμάς…

 

Aυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στη Γάζα και στο Ισραήλ είναι πρωτοφανές και αποτρόπαιο.

Θυμίζει μάλλον Μεσαίωνα, τότε που οι παράκτιες πόλεις ήταν έρμαια των επιδρομών πειρατών, Βίκινγκς, και άλλων «βαρβάρων», που έσφαζαν, έκαιγαν, λεηλατούσαν, και απήγαγαν.

Και όμως το βλέπουμε σήμερα, εν έτει 2023, και μάλιστα απέναντι σε ένα κράτος που φημίζεται για τα αποτελεσματικά και υπερσύγχρονα συστήματα άμυνάς του.

 

Μια αιφνιδιαστική, πλην όμως καλά οργανωμένη επίθεση από την ισλαμική οργάνωση Χαμάς, εναντίον αμάχων κυρίως, και μάλιστα ημέρα Σάββατο, ιερή για τους Εβραίους, με την εβραϊκή γιορτή Σίμτσατ Τόρα σε πλήρη εξέλιξη.

Χιλιάδες πύραυλοι έπληξαν το Ισραήλ, την ώρα που χιλιάδες τρομοκράτες υπερκέρασαν με κάθε μέσο, ακόμη και με αλεξίπτωτα παραπέντε, τις ισραηλινές αμυντικές θέσεις, εισβάλλοντας σε οικισμούς, απαγάγοντας, βασανίζοντας, και δολοφονώντας Εβραίους, κυρίως άμαχους (γυναίκες και παιδιά)...

Η υπερεργασία και η βλακεία σκοτώνουν...

Βλέποντας τις ειδήσεις και ειδικά την αυταπάρνηση των πυροσβεστών, οι οποίοι εδώ και μήνες παλεύουν με τις φωτιές, χωρίς ξεκούραση, θυμήθηκα αυτή την πρόσφατη είδηση του CNN από την μακρινή Ιαπωνία.

Εκεί όπου ένας νεαρός γιατρός έβαλε τέλος στη ζωή του, έχοντας εργαστεί 100 συνεχόμενες μέρες χωρίς ρεπό, και με πάνω από 200 ώρες υπερωριών.

Όπως λένε οι συγγενείς του 26χρονου αυτόχειρα Takashima Shingo, το σύστημα υγείας της χώρας τους θα πρέπει να αναθεωρήσει τα ωράρια εργασίας των υγειονομικών, προκειμένου να αποφεύγεται η εξάντληση του προσωπικού λόγω της «υπερεργασίας», ή karoshi, όπως το λένε οι Ιάπωνες…

Σύνδρομο αιφνίδιου ρωσικού θανάτου…

Σύμφωνα με το BBC, μετά τον θάνατο του Πριγκόζιν ο Πούτιν αγρίεψε και βάζει φρένο στην «ανεξέλεγκτη» δράση των μισθοφόρων της Wagner.

Έτσι, όλοι οι μισθοφόροι που «πολεμάνε» για τη Ρωσία (και στο ουκρανικό μέτωπο) θα πρέπει τώρα να ορκιστούν πίστη και αφοσίωση στη κυβέρνηση του Πούτιν, σύμφωνα με προεδρικό διάταγμα που υπεγράφη χθες από τον Ρώσο ηγέτη.

 

Όπως λένε οι ειδικοί αναλυτές, το εν λόγω προεδρικό διάταγμα αποτελεί ξεκάθαρο μήνυμα προς τους μισθοφόρους να συμμορφωθούν με τις υποδείξεις του Πούτιν, ή αλλιώς να πάνε φυλακή…

 

In Spite of Me...

 Morphine

ΣΟΚ (και δέος)....

Το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής ήταν αληθινό σοκ! Για όλους...

Πρώτη παρατήρηση: Οι δημοσκοπήσεις έπεσαν έξω! Με έναν ιδιαίτερο τρόπο βέβαια, αλλά εντελώς έξω!

Φυσικά έπιασαν το πρώτο κόμμα. Όλες...

Αλλά όταν οι εκλογές γίνονται με απλή αναλογική, και θα ακολουθήσει κατά πάσα βεβαιότητα δεύτερος γύρος, το σημαντικό δεν ήταν μόνο η "πρωτιά", αλλά και το εύρος της διαφοράς από το δεύτερο.

Γιατί μικρή ή μεγάλη διαφορά, θα μπορούσε να επηρεάσει όλα τα κυβερνητικά σενάρια μετά το "δεύτερο γύρο": Αν θα υπάρξει αυτοδυναμία τελικά - κι αν όχι, με ποιούς όρους θα βοηθούσε το τρίτο κόμμα να σχηματιστεί κυβέρνηση.

Το ζήτημα αυτών των "μετεκλογικών συνεργασιών" κυριάρχησε σχεδόν απόλυτα στον προεκλογικό διάλογο...

Κανείς δεν φανταζόταν αυτό που θα συνέβαινε. Το ότι δηλαδή η ΝΔ κόντεψε να βγάλει αυτοδυναμία ακόμα κι από τον πρώτο γύρο, με απλή αναλογική...

Οι μετρήσεις έδειχναν προς το τέλος διαφορά πρώτου δεύτερου 5-7 μονάδες (χωρίς αναγωγή).

Η διαφορά που προέκυψε τελικά ήταν... τριπλάσια: 20 μονάδες και πλέον!

Αυτό κανείς δεν το "μέτρησε", κανείς δεν το πρόβλεψε - μεταξύ μας κανείς δεν το περίμενε...

Γιατί απλούστατα, στις προεκλογικές μετρήσεις ΔΕΝ υπήρχε!

Το σύνδρομο του ξεχασμένου μωρού!

Χθες μάθαμε μία ακόμη τραγική και συγχρόνως πρωτοφανή είδηση, όπως π.χ. εκείνη με την μητέρα από την Πάτρα, που κατηγορείται και δικάζεται για τη δολοφονία των παιδιών της.

Η χθεσινή είδηση έχει να κάνει με 35χρονο άνδρα στην Άρτα, ο οποίος πήρε το ηλικίας λίγων μόνο μηνών παιδί του, το έβαλε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου προκειμένου να το αφήσει στον βρεφονηπιακό σταθμό, και μετά να πάει στην εργασία του, σε δημόσια υπηρεσία.

 

 Σύμφωνα με την Αστυνομία, αλλά και τα ρεπορτάζ,  ο άνδρας για κάποιο λόγο πήγε κατευθείαν στην εργασία του, κλείδωσε το όχημα, με το μωρό μέσα,  και άρχισε να εργάζεται κανονικά.

Το τι έγινε αποκαλύφθηκε όταν η μητέρα πήγε να πάρει το μωρό από τον βρεφονηπιακό σταθμό,  και οι υπεύθυνοι της είπαν ότι το παιδί δεν βρισκόταν εκεί. Αμέσως κάλεσε έντρομη τον σύζυγό της και εκείνος της απάντησε: «Κλείσε γρήγορα, ξέχασα το μωρό στο αυτοκίνητο!»…

 

Στον «αέρα» η ασφάλεια πτήσεων και επιβατών;

 Λίγο μετά την ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών, έβλεπα σε διάφορα ΜΜΜ προειδοποιήσεις και καταγγελίες εργαζομένων στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας για το ενδεχόμενο παρόμοιου (αεροπορικού αυτή τη φορά) ατυχήματος, εξαιτίας της απίστευτης  και αδιάλλακτης πολιτικής του παραιτηθέντος υπουργού Μεταφορών.

Ο οποίος εν μέσω πανδημίας και λοκντάουν, έφερε στη βουλή και ψηφίστηκε ο νόμος 4757/20, βάσει του οποίου καταργήθηκαν όλες οι κρατικές εποπτικές αρχές στα 40 και πλέον αεροδρόμια της χώρας.

Αεροδρόμια, πυλώνες του τουρισμού και της οικονομίας μας, τα 15 μεγαλύτερα εκ των οποίων τα διαχειρίζονται και τα εκμεταλλεύονται ιδιώτες.

 

Ιδιώτες, οι οποίοι όχι μόνο δεν έχουν καμιά αρμοδιότητα να ελέγξουν ή να εποπτεύσουν την εφαρμογή της διεθνούς και ελληνικής αεροπορικής νομοθεσίας, αλλά ούτε τους ενδιαφέρει.

Αποτέλεσμα είναι εδώ και τρία σχεδόν χρόνια τα αεροδρόμια της Ελλάδας να είναι ξέφραγα αμπέλια, με την ασφάλειά τους (safety) να επαφίεται στο φιλότιμο και στον πατριωτισμό των ιδιωτικών εταιριών που δραστηριοποιούνται σε αυτά…

Να γιατί θα ψηφίσω τον Κυριάκο…

Και εκεί που είχα κατασταλάξει στο τι θα ψηφίσω, τσουπ… είχαμε εξελίξεις, και ανατροπές.

50 κόμματα είναι αυτά… πλέρια δημοκρατία και μπόλικη πολυφωνία. Και όμως είχα καταλήξει.

Έλα όμως που ήρθε από την μια ο Άρειος Πάγος, κι από την άλλη ο παιδικός φίλος μου ο Ντίμης (μετακλητός σε γραφείο υπουργού), και ήρθαν τα πάνω κάτω.

Τι έγινε; Ο Άρειος Πάγος έθεσε εκτός εκλογικής διαδικασίας το κόμμα των Εμφιετζόγλου-Μπογδάνου που είχα αποφασίσει να ψηφίσω…

Ευτυχώς που βρέθηκε ο Ντίμης, με τον οποίο πήγα χθες βράδυ για τσίπουρα, και μου εξήγησε το όνειρο. Μου είπε αλήθειες, και τελικά με έπεισε. Να’ ναι καλά το παλικάρι.

Θα ψηφίσω λοιπόν Κυριάκο για την προκοπή του τόπου.

Γιατί; Διότι ο Κυριάκος είναι ένας από εμάς.

Και επίσης διότι, όπως έχει πει πολλές φορές ο ίδιος, δεν στηρίχτηκε στο όνομα του μπαμπά του (άλλος πολιτικός τιτάνας), αλλά στη δουλειά. Σαν κανονικός άνθρωπος.

Δουλειά, δουλειά, δουλειά… λέει, άσχετα αν κάποιοι κακότροποι τον χλευάζουν, λέγοντας πως κανείς στο σόι του δεν έχει δουλέψει τα τελευταία 70 χρόνια.

Τέτοιοι σαμποτέρ της ελπίδας πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν, γι’ αυτό και δεν τους δίνω σημασία , οπότε πάμε παρακάτω… στα ουσιώδη...

 

Μπαρουφάκης και Βελό στον αφρό! Που οφείλεται άραγε;

Τη δεκαετία του ’80, σε μια βορειοαμερικανική πόλη που έτυχε να βρίσκομαι, υπήρχε μια σούπερ δημοφιλής εκπομπή σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό που λέγονταν Desperate and Dateless.

Παίρνανε χιλιάδες άνδρες τηλέφωνο, κι ένας κληρώνονταν να αυτοπαρουσιαστεί ζωντανά μια φορά την εβδομάδα, να πει την ιστορία και τον πόνο του μπας και βρει γκόμενα.

Το αποτέλεσμα ήταν θεαματικό, όσοι τυχεροί έβγαιναν στην εκπομπή, δέχονταν δεκάδες, μπορεί και εκατοντάδες προτάσεις από ενδιαφερόμενες. Κάτι σαν «το χρυσό κουφέτο», αλλά στο πιο πρώιμο και στο πιο ζωντανό....

Η πλούσια επικαιρότητα, και οι «άριστοι» που λέγαμε…

Πλούσια όπως πάντα η επικαιρότητα στη χώρα μας, στην οποία ποτέ δεν πλήττεις.

Διασκεδαστική θα έλεγα, εκτός κι αν την παίρνει κανείς στα σοβαρά, οπότε εκεί χρειάζεται ψυχιατρική επίβλεψη για να αποφευχθεί κάποιο κακό.

Εγώ πάντως, ως ποταπός που είμαι, παρακολουθώ την επικαιρότητα μετά μανίας, βγάζοντας τα δικά μου εξίσου ποταπά συμπεράσματα. Με μότο μου το μην τους παίρνετε στα σοβαρά. Καραγκιόζηδες είναι… πολιτικάντηδες και δημοσιογράφοι  (αμφότεροι).

 

Έτσι, μπαίνοντας στην τελική προεκλογική περίοδο έχουμε και λέμε:

Έτσι στα ξαφνικά ξεχάσαμε τον Πάτση, τον Παπαθανάση, και την πρεσβυτέρα, και ασχολούμαστε (κατόπιν υπόδειξης των αδέκαστων ΜΜΕ) με την πολυτελή βίλα (μετά πισίνας) του γυρολόγου Ραγκούση.

Μα που τα βρήκε τα λεφτά ο αχρείος; Ακούς εκεί να του δώσει δάνειο η εργατική εστία;

Και άλλα πολλά…

Καπετάνισσα...

 Γιώργος Στρατάκης

ΚΕΡΔΑΜΕ (και με Κυριάκο)…

Λένε πως αν πέσει κεραυνός στον Αμαζόνιο και δεν τον δει κανείς, έπεσε ή δεν έπεσε; Φιλοσοφικό το ερώτημα.

Που στα καθ’ ημάς μεταφράζεται στο ότι γίνονται πράγματα και θαύματα, αλλά αν δεν τα πουν τα ΜΜΕ… έγιναν ή δεν έγιναν;

 

 Έτσι και με την τραγωδία στα Τέμπη. Η οποία μονοπώλησε σχεδόν τρεις εβδομάδες την ειδησεογραφία, με τις Τατιάνες και τους Εισαγγελάτους να ωρύονται και να αποκαλύπτουν «εγκλήματα», τα οποία όμως αν δεν είχαμε νεκρούς ουδείς θα τα ανέφερε…

 

Τι μάθαμε από τη τραγωδία των Τεμπών;

Γράφω τις απόψεις μου και τα κατά καιρούς παραληρήματά μου εδώ και 15 χρόνια (στον ΟΡΘΟΓΡΑΦΟ από το 2012).

Ποτέ όμως δεν ήμουν τόσο στενοχωρημένος με ένα «έγκλημα», όσο σήμερα με αυτά τα τραγικά και απαράδεκτα που έγιναν στα Τέμπη. Μόνο πέρυσι, τότε που κάποιοι υπάνθρωποι έσφαξαν τον νεαρό Άλκη με δρεπάνια, κάτω από το σπίτι του, μόνο τότε είχα χάσει τον ύπνο μου όπως τώρα.

Και δυστυχώς χρειάστηκε να χαθούν δεκάδες ζωές αθώων νέων για να ξυπνήσουν οι δημοσιογράφοι και οι τηλεαστέρες, και να μάθει επιτέλους η κοινή γνώμη τη σαπίλα πίσω από την ωραιοποιημένη βιτρίνα, τουλάχιστον στα τρένα (υπάρχει και αλλού σαπίλα, αλλά δεν είναι του παρόντος) και γενικά στο υπουργείο Μεταφορών...

Όχι άλλα φέρετρα για να ξυπνήσουν οι αρμόδιοι…

Διαβάζω αυτές τις μέρες παντού στα σόσιαλ μύδια οργισμένα σχόλια, και σκληρές αντιδράσεις, επειδή κάποιος μεγαλόσχημος τηλεδημοσιογράφος είπε εν μέσω γενικού θρήνου, πως η τραγωδία των Τεμπών θα οδηγήσει σε πιο ασφαλείς σιδηροδρόμους, ή κάπως έτσι.

Μπορεί η συγκεκριμένη τοποθέτηση να είναι εκτός τόπου και κυρίως εκτός χρόνου, όμως κρύβει (δυστυχώς) μακάβριες αλήθειες.

 

Και εξηγούμαι: Πριν την 9/11, στην Αμερική, στο βασίλειο του νεοφιλελευθερισμού, οι έλεγχοι ασφάλειας στα αεροδρόμια (security) είχαν ανατεθεί σε ιδιωτικές εταιρίες, οι οποίες προκειμένου να μειώσουν τα κόστη προσλάμβαναν ανειδίκευτους άνεργους, χαμηλών προσόντων, ακόμη και λαθρομετανάστες, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να τους εκπαιδεύσουν…

Πάμε και όπου βγει, ή αλλιώς μίζες και θάνατος…

 Έχω γράψει εκατοντάδες άρθρα κατά καιρούς, όμως αυτό το σημερινό γράφεται μέσα σε ανείπωτη θλίψη, διότι έχει ως αφορμή τον άδικο θάνατο δεκάδων αθώων νεαρών.

Μια τραγωδία, που όμως ήταν προδιαγεγραμμένη… το χρονικό δηλαδή ενός προαναγγελθέντος δυστυχήματος.

Μια καταστροφή που εύκολα θα μπορούσε να αποφευχθεί, αν οι περίφημοι τηλεαστέρες μας, που όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν, άκουγαν τις προειδοποιήσεις που τόσο εύγλωττα τους πρόσφεραν στο πιάτο κάποιοι συκοφαντημένοι συνδικαλιστές και τις έθεταν σε δημόσια θέα.

Από τους αρμόδιους υπουργούς, υφυπουργούς, κλπ δεν περίμενα και τίποτα καλύτερο, αφού πάγια πεποίθησή μου είναι πως πολιτεύονται μόνο και μόνο για τη μίζα, οπότε ποιος να ασχοληθεί με τα καυτά ζητήματα ασφάλειας των τρένων και γιατί;

Αφού με το ισχύον καθεστώς όλοι βολεύονται...

Spy Boy...

 John Hiatt

Ένα ακόμη φιάσκο, που πέρασε στο ντούκου…

Πέρασαν πάνω από δυο χρόνια από τότε που συστάθηκε (εν μέσω πολιτικών αντεγκλήσεων) το περίφημο εκείνο αστυνομικό σώμα, η ΟΠΠΙ,  που θα ήταν αρμόδιο για την επιβολή της τάξης στα ανώτατα ιδρύματα της χώρας.

ΑΕΙ τα οποία χρόνια τώρα αποτελούν άνδρα ανομίας, και εστίες εγκληματικότητες με τους μπαχαλάκηδες, αλλά και διάφορους ποινικούς να κάνουν κουμάντο τρομοκρατώντας φοιτητές και καθηγητές.

Έτσι, η κυβέρνηση των νοικοκυραίων πήρε την απόφαση και την υλοποίησε, κόντρα στις σφοδρές αντιδράσεις των Συριζαίων, και άλλων παρόμοιων οπαδών του χάους.

Προσέλαβε μάλιστα 600 νέους και νέες για να στελεχώσουν το επίλεκτο αυτό σώμα, «εκπαιδεύοντάς» τους εντατικά επί 2 ολόκληρα χρόνια.

Βέβαια, το νέο αυτό σώμα είναι άοπλο, ενώ τα στελέχη του δεν έχουν εκπαιδευτεί καν στη χρήση όπλου, εκτός κι αν θεωρηθεί όπλο η σφυρίχτρα με την οποία είναι εφοδιασμένος έκαστος εξ αυτών.