Μια Ζωή Σικέ (29)

Στις οκτώμιση παρακολούθησα τις ειδήσεις.

Δεν θα είχαν καμιά σημασία για μένα αν η σκέψη μου δεν κολλούσε σε κάποια δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας.

Η δήλωση αυτή καθ`αυτή δεν είχε ιδιαίτερη σημασία.

Σημασία είχε ότι είχε σαν αφορμή την ετοιμότητα του πολεμικού μας ναυτικού και άλλα παρόμοια.

Σκέφτηκα αμέσως κάτι που μου είχε κάποτε πει ένας φίλος, που είχε κάνει τη θητεία του στο ναυτικό.

Ήταν, λέει, σε μια άσκηση του ΝΑΤΟ, στην οποία συμμετείχε και ένα αμερικανικό αεροπλανοφόρο, το οποίο όταν άρχισε τις ασκήσεις ηλεκτρονικών παρεμβολών, όλα τα ελληνικά πλοία νεκρώθηκαν στη κυριολεξία.

Δεν έπαψαν να λειτουργούν μόνο τα ραντάρ τους και τα άλλα ηλεκτρονικά μαραφέτια. Νεκρώθηκαν τα πάντα….

Το αντιτορπιλικό στο οποίο επέβαινε ο φίλος μου σταμάτησε να πλέει καθώς οι μηχανές μείνανε από ηλεκτρικά κυκλώματα.

Οι ασύρματοι, τα όργανα, ακόμα και οι πρίζες δίπλα στις κουκέτες δεν λειτουργούσαν! Αυτό κράτησε για μισή ώρα περίπου, στη διάρκεια της οποίας μόνο ετοιμοπόλεμος δεν ήταν ο Ελληνικός στόλος, μέχρι που το jamming των Αμερικάνων σταμάτησε.

Όλα βέβαια άρχισαν να επαναλειτουργούν φυσιολογικά, και η άσκηση τερματίστηκε με καταπληκτική επιτυχία, όπως δήλωσε και ο τότε υπουργός εθνικής άμυνας.

Αυτό λοιπόν σκέφτηκα ακούγοντας τις ειδήσεις, και αναρωτήθηκα αν ζούμε στα αλήθεια, ή αν όλα αυτά δεν είναι παρά το πολύπλοκο όνειρο κάποιου μεθυσμένου γίγαντα, στο οποίο απλά και μόνο παρουσιαζόμαστε σαν γκεστ σταρς.

Σε μια κατάσταση σικέ δηλαδή.

Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά κάποια στιγμή άρχισα να σκέφτομαι τον λόγο για τον οποίο ήμουν μόνος (ίσως ήταν τα κονιάκ που κατέβασα ασυναίσθητα, σκεφτόμενος το … ναυτικό).

Μόνος λοιπόν, χωρίς σύντροφο στη ζωή.

Η αλήθεια είναι ότι ένας σταθερός ερωτικός δεσμός μου λείπει.

Άσχετα με τις θεωρίες που ανέφερα προηγουμένως.

Κάποτε κιόλας αγαπούσα. Αγαπούσα και συζούσα με σκοπό το γάμο. Αλλά...συνελήφθη ψευδόμενη. Γαμώ την τρέλα μου.

Δεν πρέπει να ήταν η πρώτη, αλλά σίγουρα ήταν η μοναδική φορά που την έπιασα στα πράσα.

Σαν μωρό με το χέρι στο βάζο της μαρμελάδας.

Κάτι οι υποψίες μου, κάτι οι διαισθήσεις, και κάτι τα άσχημα όνειρα… αχ αυτά τα όνειρα!

Όλα λοιπόν συνετέλεσαν στο να δώσω λίγο περισσότερη προσοχή στις κινήσεις και τη συμπεριφορά της.

Τίποτα από αυτά βέβαια δεν θα μου έλεγε οτιδήποτε αν δεν συμπλήρωναν την εικόνα και τα τηλεφωνήματα.

Αυτά που όλοι ξέρουμε, και που κλείνει ο μάγκας το τηλέφωνο μόλις ακούσει άλλη φωνή απ`αυτήν που περίμενε, στη προκειμένη περίπτωση τη δική μου.

Αυτή τα αρνούνταν όλα. ΟΛΑ.

Σε κάποια στιγμή μάλιστα βρήκε το θράσος και πέρασε στην αντεπίθεση με μια καταπληκτική πειθώ, ισχυριζόμενη ότι ίσως (χε, χε, χε) τα τηλεφωνήματα να ήταν για μένα και πούτσες μπλέ.

Μέχρι που την πάτησε άσχημα.

Κρυφάκουσα στο δεύτερο ακουστικό. Έπρεπε να δει κανείς τη φάτσα της. Λυκόπουλο... και ψαρωμένο μάλιστα.

Ο κύκλος έχει τα γυρίσματα του.

Όλα έρχονται, παρέρχονται, και ξανά μανά τα ίδια.

Αυτό που σήμερα λοιδορείς, αύριο θα το λουστείς, και θα αποτελεί βασικό στοιχείο του είναι σου.

Ο κερατάς πάντα τελευταίος το μαθαίνει.

Πολλές φορές δεν το μαθαίνει καν.

Ποιός άραγε να είναι ο τυχερός; Αυτός που ξέρει, ή αυτός που κοιμάται ήσυχος;

Το πρόβατο ή το λιοντάρι;

Μόνο που σε τέτοιες περιπτώσεις όλοι μα όλοι είμαστε πρόβατα.

Όλοι οι άνδρες εννοώ. Έχουμε πόλεμο των φύλων.

Αυτό είναι δεδομένο.

Πόλεμο κανονικό, με πυρομαχικά τα αισθήματα και τις ανασφάλειες μας. Ανασφάλειες που τις γνωρίζουν και τις εκμεταλλεύονται στο έπακρο οι γυναίκες. Διαχρονικά μάλιστα.

Θυμηθείτε την Λυσιστράτη. Κάτι ήξερε και πολλά πέτυχε.

Άλλαξε τίποτα δια μέσου των αιώνων; Αρχίδια καπλαμά.

Αυτές είναι το ισχυρό φύλο και το ξέρουν, και το διατείνονται καθημερινά με τις πράξεις τους.

Οι μόνοι αλώβητοι στην υπόθεση, και τους χαίρομαι ειλικρινά, είναι οι ομοφυλόφιλοι, οι τρύποιοι… οι Γαβαλάδες.

Έχουν ξεφύγει σε άλλα πλαίσια, πολλές φορές ζηλευτά.

Έχουν βέβαια διαφορετικό νταλκά. Όχι όμως αυτόν που βασανίζει τους περισσότερους, και για τον οποίο υποτίθεται ότι έγινε ο Τρωικός ο πόλεμος.

Ακόμα και ο πάνσοφος Σωκράτης, σύμφωνα με τους διαλόγους του Πλάτωνα, όταν τον ρωτάνε πώς αισθάνεται τώρα στα γεράματα που δεν μπορεί να πάει με γυναίκα, απαντάει ότι μόνο τώρα ελευθερώθηκε επιτέλους από τους δαίμονες που τον κυριαρχούσαν.

Τώρα αποφασίζει το επάνω και όχι το κάτω του κεφάλι!

Μεγάλες κουβέντες…

Συνεχίζεται….