Άλλη μια που … αποστόμωσε τον υπουργό.

Άλλη μία… «γυναίκα που αποστόμωσε τον uπουργό» πρωταγωνίστησε αυτές τις ημέρες στο διαδίκτυο.

Μαζί με το σχετικό link που αναρτούσαν τα διάφορα sites διαβάσαμε τα συνήθη επικολυρικά κείμενα για «την τόλμη και αξιοπρέπεια που ανάβλυζε ο πύρινος λόγος της».

Η συγκεκριμένη κυρία βρέθηκε στο κοινό της εκπομπής «enikos» του Ν. Χατζηνικολάου απέναντι στον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση.

Στην εκπομπή το κοινό συμμετέχει ενεργά στο διάλογο, θέτοντας ερωτήματα στον εκάστοτε καλεσμένο και μέσα από τις απαντήσεις ενημερώνονται και οι τηλεθεατές για όσα μπορεί να απασχολούν σε σχέση με τον τομέα του εκάστοτε υπουργού.

Λίγο πριν το τέλος, η «γυναίκα που αποστόμωσε τον υπουργό» πήρε τον λόγο.

Όχι για να θέσει ερώτημα –άλλωστε προειδοποίησε τον υπουργό να μην απαντήσει, να μην σχολιάσει καν όσα θα πει– αλλά για να του πει το πρόβλημά της, ότι στη θέση του δε θα κοιμόταν τα βράδια και ότι δεν τον θεωρεί υπουργό της.

Ακόμα του είπε «σας θεωρώ ηθικό αυτουργό που πέθανε το κοριτσάκι από αναθυμιάσεις από μαγκάλι γιατί υπογράφετε αυτές τις αποφάσεις με την τρόικα. Θέλω να ρωτήσω αν κοιμάστε τα βράδια από τις τύψεις. Εγώ δε θα κοιμόμουν. Είσαστε ηθικός αυτουργός που πέθανε το κοριτσάκι. Είναι ντροπή σας και εσάς και της κυβέρνησης και όλων όσων συνυπογράφουν αυτά της τρόικας. Ντροπή και αίσχος». Αναρωτήθηκε, «κοιτώντας στα μάτια έναν άνεργο μπορείτε να του πείτε κάτι για την καταδίκη που του έχετε κάνει σε αεργία για το υπόλοιπο της ζωής του;» (αεργία και όχι ανεργία;).

Ο υπουργός την κοιτά με σκυμμένο κεφάλι.

Το κοινό ξεσπά σε χειροκροτήματα.

«Τα άτομα με αναπηρία έχουν μεγαλύτερη περηφάνια και φιλότιμο από εσάς, που το γκατζετάκι σας στοιχίζει περισσότερο από το μηνιάτικο της κυρίας. Ντροπή και αίσχος σας!»

 

Την επόμενη μέρα είναι η νέα διαδικτυακή ηρωίδα.

«Αποστόμωσε τον υπουργό!» Του είπε ότι δεν τον θεωρεί υπουργό!

Του είπε ότι είναι αναξιοπρεπής, ότι δεν έχει φιλότιμο, ότι είναι ηθικός αυτουργός ενός θανάτου! Ζήτω!

Δεν ήταν βέβαια, η πρωτοπόρος. Είχαν προηγηθεί κι άλλοι πολίτες που «αποστόμωναν υπουργούς και πολιτικούς».

Λίγο καιρό πριν είχαμε δει στα παράθυρα «τη γυναίκα που γείωσε τον Βρούτση». Πώς; Βγαίνοντας από τη συνάντηση με την τρόικα τον ρωτούν οι δημοσιογράφοι «όλα πήγαν καλά;» Καλά, καλά λέει αυτός. «Σαχλαμάρες που πήγαν καλά!» αντέτεινε μία γυναικεία φωνή.

Άλλη μία μιντιακή ηρωίδα έχει αναδειχθεί.

«Γείωσε τον Βρούτση» (όπως γράφει το σούπερ της είδησης), με τη φράση καταπέλτη «σαχλαμάρες που πήγαν καλά».

Πριν από περίπου 1 μήνα, η διάσημη 12χρονη μικρή Θεοδώρα από τον Πύργο είχε εκφωνήσει έναν πύρινο λόγο για τις αναμνήσεις που είχε από το… «κοινό υφάδι που υφαίναμε σε γειτονιές και εργοστάσια» καταγγέλλοντας «το κλείσιμο της ΕΡΤ και την αντικατάστασή της από τη φασιστική Δ.Τ». Και τότε το κοινό ξεσπούσε σε χειροκροτήματα

Πριν από 1 χρόνο, στα μέσα Νοέμβρη, πρωταγωνιστής των site ήταν ο φοιτητής που διαμαρτυρόταν επειδή «με απολυτήριο ΤΕΙ θα πάρω 450 ευρώ».

Στη συνέχεια ανέλυσε τα φοιτητικά του έξοδα για ενοίκιο, φαγητό, «0,50 για μια φρατζόλα ψωμί για δύο άτομα, δύο καφεδάκια μία φορά την εβδομάδα», καταλήγοντας ότι δε βγαίνει.

«Σήμερα φουντάρισε μία κοπέλα, πήρε χθες χάπια δεν τα κατάφερε, πήγε φούνταρε από το παράθυρο. Ποιος κοινωνικός ιστός;».

«Άμα έχουμε δραχμή δε θα έχουμε χρήματα να βάλουμε πετρέλαιο λένε, λες και τώρα που έχουμε ευρώ μπορούμε!»

Το κοινό -ως όφειλε- ξεσπά σε χειροκροτήματα.

«Είμαι 27 χρονών… Παιδεία… Ποια παιδεία; ΤΕΙ Χαλκίδας. 5 μόνιμοι καθηγητές, σκούζουνε κι αυτοί οι έρμοι για τον μισθό τους».

Το ότι αν δεν είχαμε σε κάθε περιφέρεια, κωμόπολη, χωριό και από ένα ΤΕΙ, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά τόσο για τους φοιτητές, όσο και για τους καθηγητές, ήταν ελάσσονος σημασίας ζήτημα για να το θίξει ο αποστομωτής φοιτητής.

Επόμενος πολίτης: «Η καραμέλα ότι αν δεν υπήρχε μνημόνιο 3, δε θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις αποδείχθηκε ένα τεράστιο ψέμα… (παύση) Εντάξει, κατά την άποψή μου».

«Το ότι χωρίς το 3ο μνημόνιο δε θα ανακεφαλαιωθούν οι τράπεζες, εντάξει μη σώσουν και ανακεφαλαιοποιηθούν! Ας πάνε να δανειστούν. Ας κλείσουν».

Ναι, μωρέ και τι έγινε;

Επειδή –το λιγότερο – έτσι θα χάσουμε τις καταθέσεις μας; Σιγά!

Ποιος νοιάζεται για την ουσία όταν είναι τόσο φαντεζί η διαδικασία;

Οι πολίτες όμως δεν αποστομώνουν μόνο on camera, αλλά και γραπτώς.

«Ο μαθητής που άφησε άφωνο το ελληνικό διαδίκτυο» λέει ο τίτλος.

«Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, θέλοντας να εκφράσω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου για το θράσος και την υποκρισία και αυτών που μας κυβερνούν, καθώς και όλων αυτών των δημοσιογράφων και ΜΜΕ που τους βοηθάνε για να επιβάλλουν τα άνομα και ανήθικα σχέδια τους σε βάρος των μαθητών και της νέας γενιάς».

Η επιστολή γράφτηκε το καλοκαίρι, όταν η κοινή γνώμη παρακολουθούσε τον συνδικαλιστικό αγώνα της ΟΛΜΕ, που κινδύνεψε να τινάξει στον αέρα τις πανελλαδικές εξετάσεις των μαθητών.

«Δάσκαλοί μου, έχετε την υποχρέωση απέναντι σε όλους τους μαθητές ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ» (με κεφαλαία) έγραφε ο μαθητής, χρίζοντας τον εαυτό του αυτοδίκαιο εκφραστή και εκπρόσωπο των εν Ελλάδι μαθητών.

Ειρήσθω εν παρόδω, όσοι έχουμε περάσει από ελληνικά πανεπιστήμια και έχουμε δώσει πανελλαδικές, δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για την ανηθικότητα του εκβιασμού του συνδικαλιστικού κλάδου των καθηγητών εν μέσω πανελλαδικών εξετάσεων.

Όλοι οι «πολίτες που αποστομώνουν τους πολιτικούς» ενήλικοι και ανήλικοι έχουν ένα κοινό. Την αυτοαποθέωσή τους.

Ανάλγητοι, άχρηστοι, μίσθαρνα όργανα πολιτικοί που καταστρέφετε τις ζωές μας, που αν δεν υπήρχατε όλα θα ήταν τέλεια, που θα έπρεπε να ντρέπεστε που είσαστε υπουργοί, διαλύοντας εμάς, τους άμοιρους ευθυνών πολίτες.

«Θεωρείτε ότι νομιμοποιείστε με την πολιτική που κάνετε;» ρώτησε η πρώτη «πολίτης που αποστόμωσε τον Βρούτση».

Η απάντηση είναι απλή. Βασικά, ναι.

Οποιοσδήποτε βουλευτής εκλέγεται με δημοκρατικές διαδικασίες και τοποθετείται από μία νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση με σύννομο και δημοκρατικό τρόπο υπουργός, από μία κυβέρνηση η οποία a propos έχει λάβει πριν 1 μήνα ξανά τη δεδηλωμένη, ναι. Νομιμοποιείται να «κάνει την πολιτική που κάνει».

Είναι επόμενο, βέβαια, σε μία φοβική κοινωνία να εδραιώνεται ο λαϊκισμός.

Εκεί όπου η ανομία επικρατεί σε όλα τα επίπεδα, όπου νόμος είναι το δίκιο του εκάστοτε συνδικαλιστή, που η τήρηση των νόμων γίνεται αλά καρτ- εάν συμφωνούμε και μας βολεύουν, είναι λογικό και επόμενο να θεωρείται ως μη νόμιμο κάτι το οποίο δεν μας αρέσει.

Έτσι κι αλλιώς, τηρούμε μόνο όσους νόμους μας αρέσουν.

Στο όνομα των συμφερόντων του εκάστοτε κλάδου καταλύονται τα δικαιώματα των άλλων.

Επί παραδείγματι, η απόφαση του ΣΤΕ για τις Σκουριές δεν ήταν αυτό που βόλευε τους κατοίκους. Άρα δεν την εφαρμόζουμε. Τελεία.

Ο νόμος για το κάπνισμα δεν μας αρέσει. Δεν τον εφαρμόζουμε. Τελεία.

Από εκεί και πέρα, η συλλογική απενοχοποίηση των πολιτών για τα πάντα, γίνεται με την αρωγή των ΜΜΕ.

Σε μια χώρα όπου οι πολίτες κάνουν επιλεκτική χρήση των δομών της δημοκρατίας, θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμά τους να χρησιμοποιούν έως και καταχρηστικά τα δικαιώματα που τους παρέχει, αλλά όταν θεωρούν ότι οι αποφάσεις ενός υπουργού δεν είναι αρεστές τις αναγορεύουν σε παράνομες.

Η ευθύνες φυσικά ξεκινούν άνωθεν.

Όταν πριν ένα μήνα περίπου σε παράθυρο πρωινής εκπομπής εμφανίστηκε ο κ. Λαφαζάνης και ο δημοσιογράφος του είπε ότι τα ματ επενέβησαν στην κατάληψη της ΕΡΤ γιατί οι καταλήψεις δημοσίων κτηρίων είναι παράνομες, απεφάνθη ότι «η κυβέρνηση είναι παράνομη».

Κάποιος άλλος θα πει ότι η αντιπολίτευση είναι παράνομη κ.ο.κ. Κοντολογίς, το καλύτερο πλυντήριο στην παρανομία.

Για την ουσία δε των δηλώσεων που «αποστομώνουν τους πολιτικούς», επειδή με όρους μαγκιάς δεν τελεσφορεί κανένας αγώνας ή πρόβλημα, πέρα από κάποιες γενικόλογες διακηρύξεις και τη ρητορική αποκήρυξης του μνημονίου υπάρχει κάποια καλύτερη πρόταση;

Υπάρχει.

Την ακούσαμε από τον κ. Στρατούλη στην ίδια εκπομπή που η «γυναίκα αποστόμωσε τον υπουργό»: «όταν κυβερνήσουμε εμείς θα ακυρώσουμε τα μνημόνια, θα εφαρμόσουμε αναπτυξιακές πολιτικές, θα χρηματοδοτήσουμε μεγάλες δημόσιες κοινωνικές επενδύσεις και ιδιωτικές επενδύσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας, σέβονται το περιβάλλον και τις εργασιακές σχέσεις και θα ανασυγκροτήσουμε την χώρα.

Όχι μόνο δε θα αυξήσουμε το όριο των ομαδικών απολύσεων, αλλά θα το επαναφέρουμε στα προ μνημονίου επίπεδα, θα επαναφέρουμε το ποσό των αποζημιώσεων, αλλά και τον χρόνο προειδοποίησης»…

Κατερίνα Παναγοπούλου

Athens Voice