Η Sensei Yoko παρουσιάζει τους Echo and the Bunnymen στο Lips Like Sugar.
24.2.13
Πήγαν από μόνοι τους στη φυλακή!
Σύμφωνα με πληροφορίες, λίγο πριν από τις 5 μμ ένα ελικόπτερο
ιδιωτικής εταιρίας, που είχε ξεκινήσει από Αθήνα με κατεύθυνση τη Θεσσαλονίκη
και με τρεις επιβάτες, κατέληξε να προσεγγίζει τις κλειστές φυλακές Τρικάλων,
προκειμένου να βοηθήσει στην απόδραση κάποιων κρατουμένων, μάλλον του Παναγιώτη
Βλαστού.
Η απειλή του κυβερνο-πολέμου.
Η New York Times δημοσίευσε
πρόσφατα ένα πρωτοσέλιδο άρθρο, για το πώς οι Κινέζοι «χακάρουν» από την Σαγκάη
τα ευαίσθητα ηλεκτρονικά δίκτυα των ΗΠΑ.
Έτσι, αποδεικνύεται πλέον ότι ο «κυβερνο-πόλεμος» δεν
αποτελεί φαντασίωση κάποιων, αλλά είναι μια πραγματική απειλή.
Ποια είναι όμως αυτή η απειλή; Ελάχιστοι από τους γνώστες
του θέματος πιστεύουν πως έτσι ξαφνικά, μια μέρα, η Κίνα θα σβήσει όλα τα
ηλεκτρονικά δίκτυα των ΗΠΑ προκαλώντας απέραντο χάος.
Ακόμη κι αν μπορούσε να το κάνει, δεν θα κέρδιζε τίποτα,
αφού η μοίρα της είναι στενά διασυνδεδεμένη με αυτήν της Αμερικής.
Το πολυσυλλεκτικό μαντρί…
Φαίνεται πως ο
Μαρκόπουλος κάνει άνοιγμα προς την Συγγρού για επιστροφή του στη Ν.Δ. μέσα από
τη συνέντευξή του στη Real News.
Ο πρώην Υπουργός Τουρισμού και πρώην Ανέλληνας του
Καμένου δεν ακολούθησε το Χρήστο Ζώη και τους άλλους τυχάρπαστους όταν
αποχώρησαν από το κοπάδι των γλάρων και στήσανε το δικό τους ιδεολογικοπολιτικό
τσαντήρι.
Έτσι, τώρα κάνει ένα μεγαλοπρεπές άνοιγμα για επιστροφή
του στην Κεντροδεξιά παράταξη.
Μετανιωμένος; Ποιος ξέρει.
Εγείρονται όμως αρκετά ερωτήματα σε σχέση με το αν θα
έπρεπε να τον δεχτεί πίσω στις αγκάλες της η ΝΔ.
Ποιος δεν κατάλαβε, τί;
Δύσκολοι καιροί για την καλλιτεχνική διανόηση της χώρας.
Κάποτε ήταν το βαρύ πυροβολικό του εγχώριου σταρ σύστεμ.
Δεν υπήρχε βιντεοκασσέτα με τον Μουστάκα και τον Ταμτάκο που να μην την συμπεριελάμβανε στο καστ της.
Στη συνέχεια, είχε πάρει και Όσκαρ(!), κάτι που διατυμπάνιζε
παντού, αφού μια ιταλική ταινία στην οποία
έπαιζε κάποιον (ημίγυμνο) γ’ ρόλο είχε βραβευτεί σε μια υποκατηγορία ξένης ταινίας.
Αργότερα, και αφού κουράστηκε από την συνεχή λάμψη και τους
προβολείς, είπε να βάλει τέρμα στην «ματαιότητα» και να αφοσιωθεί στον σύντροφό
της.
Μέχρι να διαλέξει όμως ποιον απ’ όλους πέρασε πολύς χρόνος,
και ο ένας μετά τον άλλον την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια.
Six degrees of....
Τον όρο six degrees of separation, σίγουρα θα τον έχετε
ακουστά.
Πρόκειται για κάτι… τόσο εκπληκτικό, όσο και συναρπαστικό.
Αφορά στην ιδέα ότι όλοι μας (κυριολεκτικά), απέχουμε
μόλις έξι βήματα, μέσω γνωριμιών, από οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο στον πλανήτη!
Υπάρχει δηλαδή μια νοητή αλυσίδα, αποτελούμενη από φίλους
των φίλων, που κατά μέσο όρο μας συνδέει μέσω έξι ανθρώπων, με κάθε άλλον στη
γη.
Και αυτό ισχύει και για τα έξι (και βάλε) δισεκατομμύρια των
κατοίκων της.
Τα καλά της κρίσης.
Η κρίση γυρίζει την Ελλάδα δεκαετίες πίσω.
Πάντως, όσον αφορά τις οδικές μετακινήσεις, η
οπισθοδρόμηση αυτή έχει μια εντυπωσιακά θετική συνέπεια - λιγότερα θανατηφόρα
τροχαία!
Το πόρισμα έρευνας του Πολυτεχνείου Κρήτης
δημοσιοποιήθηκε προ ημερών: το 2012 ο αριθμός των νεκρών στην άσφαλτο
περιορίστηκε σε επίπεδα προ του 1974, χρονιά που είχαμε 943 νεκρούς, ενώ στους
δρόμους της Ελλάδας κυκλοφορούσαν μόλις 650.000 αυτοκίνητα (σήμερα κυκλοφορούν
5 εκατομμύρια). Το 2012 σημειώθηκαν 889 θανατηφόρα δυστυχήματα, ενώ, π.χ., το
1998, τη χειρότερη για την Ελλάδα χρονιά, μετρούσαμε 2.229 θύματα...
Τα ταμπού του δημοσίου.
Χωρίς να έχει κλείσει ποτέ, ανοίγει ξανά
η συζήτηση σχετικά με τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Δεν είναι εύκολο να μιλήσει κανείς για ένα τέτοιο θέμα,
το να χάνεις τη δουλειά σου είναι κάτι παρά πάνω από δύσκολο.
Για τις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει δυνατότητα στήριξης
από κοντινά πρόσωπα φαντάζει μη διαχειρίσιμο, ειδικά όταν τα νούμερα της
ανεργίας είναι τόσο τρομακτικά υψηλά.
Ωστόσο οι αντιστάσεις που εμφανίζουμε ως κοινωνία –τα
κόμματα έχουν τους δικούς τους, γνωστούς λόγους να αντιστέκονται– δεν είναι
μόνο ζήτημα κοινωνικής ευαισθησίας.
To ζήτημα των απολύσεων στο δημόσιο και τον ευρύτερο
δημόσιο τομέα μοιάζει περισσότερο με κοινωνικό ταμπού.