Never tear us apart...

INXS in Never Tear Us Apart!

Η «αθώα» αποκριάτικη περιβολή της Ουρανίας…

Η φωτογραφία αυτή διέρρευσε στο διαδίκτυο και στον κυριακάτικο Τύπο.

Είναι η Ουρανία Μιχαλολιάκου ντυμένη Χιονάτη με κάποια φίλη της, έτοιμες προφανώς για πάρτι μπαλ - μασκέ.

Κι αν δε γνωρίζαμε πως η εν λόγω κορασίδα είχε βγει παγανιά στο κοντινό παρελθόν με τάγμα εφόδου, επιτιθέμενη σε αλλοδαπό υπάλληλο σουβλατζίδικου, θα τη βρίσκαμε έως και χαριτωμένη.

Προσωπικά, απ' την πρώτη στιγμή που είδα τη φωτογραφία, με παραξένεψε το ότι η Ουρανία διάλεξε να ντυθεί Χιονάτη και όχι...Αμαλία ή Μπουμπουλίνα, που λέει ο λόγος, μια και δεν έχουν καλύτερο οι όμοιοι της απ' την πατριδολαγνεία και την προγονοπληξία.

Και γιατί όχι Σπανιόλα; θα ρωτούσε εύλογα κανείς!

 Ξέρω γω, θα απαντούσα, έχει γούστο το κορίτσι και δε γουστάρει βλαχιά και σκούρους μεσογειακούς, θέλει το στοιχείο της Αρείας Φυλής να υπάρχει μέχρι και στα αποκριάτικα που φοράει μια φορά το χρόνο.

Ιουράσειο πάρκο…

 Αν μια μέρα το κόμμα της Χρυσής Αυγής αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της χώρας με απόφαση της πλειοψηφίας του λαού –για να το πω κομψά– τι θα άλλαζε στην Ελλάδα; Καθαρή υπόθεση εργασίας κάνω, βάσει των μέχρι τούδε διακηρυγμένων πολιτικών τους τοποθετήσεων.

Η χώρα θα διέκοπτε διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, τις μουσουλμανικές χώρες, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία και κατ’ επέκταση την υπόλοιπη Ευρώπη.

Ως γνωστόν, όλοι αυτοί απεργάζονται τον αφανισμό της φυλής μας στη χειρότερη περίπτωση, στην καλύτερη την αλλοίωση της καθαρότητάς μας.

Για την Τουρκία δεν γεννάται θέμα.

Επειδή η Ελλάς θα διεκδικούσε την πραγματική της πρωτεύουσα, την Κωνσταντινούπολη, είναι βέβαιο ότι το Αιγαίο θα μετατρεπόταν σε θάλασσα πραγματικής ειρήνης μετά την εξάντληση του οπλισμού και των πυρομαχικών.

Ένας σκασμός λεφτά.

Πριν από είκοσι δυο χρόνια σε μια εταιρία που συνεργαζόμασταν τότε με την Parallaxi, μια εταιρία που είχε διάφορες δραστηριότητες και ανάμεσα τους και γραφίστες που έστηναν έντυπα, κάθε φορά που γινόταν εκλογές έβλεπα με έκπληξη να αδειάζουν τα γραφεία τους και να περιορίζουν τις δραστηριότητες τους στις αποθήκες στο πίσω μέρος του ορόφου, όπου μαζεύονταν άρον άρον όλοι οι υπάλληλοι.

Το μπροστινό μέρος των γραφείων, που είχε πρόσοψη στην οδό Β. Ηρακλείου, το παραχωρούσαν πάντα χωρίς αντίτιμο στο δημοφιλή τότε βουλευτή Άκη Τσοχατζόπουλο, για να το χρησιμοποιήσει ως προεκλογικό κέντρο.

Στον όροφο υπήρχε οργασμός πήγαινε έλα και οι άνθρωποι της εταιρίας με τις πολλές δραστηριότητες έκαναν τα πάντα για να πάνε τα πράγματα καλά.

Για κείνον και για τους ίδιους.

Η εταιρία στην πορεία αφού γνώρισε δόξες μεγάλες φαλίρισε, ο Άκης έγινε μεγάλος και τρανός.

Βουλευτές μέσα από τα κάγκελα…

Μέλη του κοινοβουλίου μέσα στη φυλακή μπορούν να παραμείνουν για πολλά χρόνια ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής Ν. Μιχαλολιάκος, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Χρ. Παππάς και ο βουλευτής Γ. Λαγός, οι οποίοι προφυλακίστηκαν.

Η εξέλιξη της υπόθεσης με την εγκληματική δράση του νεοναζιστικού κόμματος μάλλον αιφνιδίασε και το ίδιο το… σύνταγμα.

Ακόμη και με τη δυσμενέστερη ποινική εξέλιξη για τους κατηγορούμενους, κανείς δεν μπορεί να τους αφαιρέσει τη βουλευτική έδρα.

Και αν οι βουλευτές εκλέγονται, με σκοπό να νομοθετούν, οι υπόδικοι της Χρυσής Αυγής δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να ασκήσουν τέτοιο δικαίωμα, καθώς βρίσκονται στις φυλακές, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν θα καταλαμβάνουν θέσεις -έστω κενές- στο κοινοβούλιο.

«Αυτό είναι παράδοξο, καθώς οι βουλευτές εκλέγονται να νομοθετούν, όμως δεν προβλέπεται κανένα μέτρο, στην περίπτωση που δεν είναι παρόντες, παρά μόνον η διακοπή της αποζημίωσής τους», επιβεβαιώνουν καθηγητές της Νομικής και παραδέχονται πως πρόκειται για μία παράμετρο που δεν έχει προβλεφθεί σε καμία διάταξη.

Ζωή χωρίς μύθους

Για να πω την αλήθεια, τη δική μας πλατεία των «αγανακτισμένων», αυτήν που στήθηκε κάτω από το Λευκό Πύργο, δεν την πήρα στα σοβαρά.

Ίσως φταίει που την πρώτη κιόλας μέρα έπιασαν εκεί στασίδι δυο παλιοί συμμαθητές μου, που τους έβαλε στον ΟΤΕ ο μπαμπάς τους, πέρασαν είκοσι κάτι χρόνια δουλεύοντας με το μάτι στο ρολόι, βγήκαν λίγο πριν από τα πενήντα με εθελουσία, τσέπωσαν εφάπαξ καμιά εκατόν πενήντα χιλιάδες και τώρα είναι πολύ αγανακτισμένοι με το πολιτικό σύστημα.

Κάτι μου είπαν για Εβραίους και συνωμοσίες αλλά δεν τα συγκράτησα.

Μετά, όσες φορές πέρασα, είδα καντίνες, μαλλί της γριάς και μια «λαϊκή συνέλευση», όπως στα αμφιθέατρα των πρωτοετών.

Με «επί της διαδικασίας» άρχιζε, με «επί της διαδικασίας» τελείωνε, συμπέρασμα, πάντως, δεν έβγαινε.

Ελληνική παρασιτική επιχειρηματικότητα…

Η αλήθεια είναι ότι η Sprider είχε πτωχεύσει εδώ και αρκετά χρόνια.

Πριν από καιρό είχα κοιτάξει τον ισολογισμό της και είχα βγάλει το συμπέρασμα ότι η εταιρεία θα έπρεπε να είχε κλείσει προ καιρού.

Μάλιστα, ακόμα και υπό την κατοχή των τραπεζών να πέρναγε, ακόμα και τότε, οι πιθανότητες να μπορούσε να διασωθεί (να είναι going concern), υπό την πτώση του τζίρου της και υπό το βάρος των απαιτήσεών της, ήταν αδύνατον.

Με λίγα λόγια, η ρευστότητα σταμάτησε διότι δεν έχει νόημα να δίνεις λεφτά σε κάποιον που προκαταβολικά ξέρεις ότι δεν θα σε πληρώσει.
Η αγορά βέβαια γνωρίζει πολύ καιρό τώρα ότι η εταιρεία έχει τεράστιο πρόβλημα βιωσιμότητας και είχε μηδενίσει το χαρτί της προ πολλού.