Μάζευε και ας είναι ρώγες, πατημένες…

Στα δύσκολα μαθαίνεις τους ανθρώπους, λένε.

Τώρα λοιπόν που δυσκόλεψαν τα πράγματα και λιγόστεψε η άμμος στην κλεψύδρα, ένα μόλις μήνα πριν τις εκλογές, μου φαίνεται ότι ιδιαίτερα εκνευρισμένοι πρέπει να είναι εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ, αν κρίνω και από τον τρόπο που αντιδρούν και απαντούν όταν κάτι πάει στα σχέδιά τους να στραβώσει.

Χθες, λοιπόν, μια γυναίκα, η κ. Σαμπιχά Σουλεϊμάν, που έχει κάνει αρκετά πράγματα εκεί επάνω στη Δράμα και τη γύρω περιοχή, φθάνοντας έως και τον ΟΗΕ, για να έχουν ελληνόφωνα σχολεία τα παιδιά των Ρομά.

Που δηλώνει μουσουλμάνα Ελληνίδα, και για τη δράση της και για το ότι είναι γυναίκα, έγινε αντικείμενο επιθέσεων από μέλη της τουρκικής μειονότητας.

Και που είχε τελικά εκλεγεί από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη εβδομάδα με αρκετά μεγάλο αριθμό ψήφων, έμαθε έτσι στην ψύχρα και χωρίς εξήγηση ότι άλλαξαν γνώμη και δεν θα τη βάλουν στο ευρωψηφοδέλτιο…

Αν μάλιστα έβλεπε το δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΙ, θα μάθαινε από τον κ. Σκουρλέτη ότι δυο εικοσιτετράωρα μετά ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε καλύτερη λύση και έτσι έδιωξε την κ. Σαμπιχά Σουλεϊμάν και έβαλε έναν άλλο κύριο, από την τουρκική μειονότητα, που έχει σπουδάσει Μοριακή Βιολογία.

Ο κ. Σκουρλέτης, βέβαια, αφού έλεγε συνέχεια άλλα αντ’ άλλων, αδιαφορώντας για το ότι περιμέναμε υπομονετικά να μας διαφωτίσει, είπε ότι μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν υποψήφιοι από την μουσουλμανική μειονότητα (αλλά μέχρι να τελειώσει η εκπομπή τον είχαν διαψεύσει σε αυτό τα άλλα κόμματα), δεν απάντησε ούτε καν στο γιατί δεν ξαναρώτησαν την Κεντρική Επιτροπή για την αλλαγή.

Γιατί είπαμε, στα δύσκολα φαίνονται οι άνθρωποι και εδώ προφανώς έπρεπε να ξεχάσουμε για λίγο πόσο δημοκράτες είμαστε.

Το πρωί ο κ. Παπάς, άλλος ένας υψηλός αξιωματούχος του ΣΥΡΙΖΑ, διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Α. Τσίπρα, μιλώντας επίσης στο ΣΚΑΙ, αν και δεν έδινε ξεκάθαρη απάντηση για το τι μεσολάβησε και άλλαξαν γνώμη, είπε τελικά: «Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει αποφάσεις όχι με βάση τη μεγιστοποίηση των ποσοστών του, αλλά βάσει και άλλων ισορροπιών που πρέπει να τηρούνται».

Ο κ. Παππάς, με αρκετό ύφος, σημείωσε ότι η Θράκη είναι ευαίσθητη περιοχή και θα συνιστούσε και στα κυβερνητικά στελέχη να είναι προσεκτικά για το πώς χειρίζονται κάποια θέματα.

Το ότι δεν κοιτάει τη μεγιστοποίηση των ποσοστών το κόμμα του, αυτό είναι δύσκολο να γίνει πιστευτό και από το συμβάν με την κ. Σαμπιχά και από ένα-δυο άλλα ακόμη, που θα αναφέρω παρακάτω.

Είναι, όμως, ενοχλητικό και το να μιλάς σαν να ξέρεις εσύ κάτι πολύ σπουδαίο, που το πλήθος στους δρόμους δεν είναι σε θέση ούτε να καταλάβει, ούτε να γνωρίσει.

Βέβαια ένας άλλος κομματικός αστέρας, ήταν πιο εύκολος στις εξηγήσεις αν και τελικά τα έκανε ακόμη πιο μούσκεμα.

Ο κ. Χριστόπουλος, καθηγητής στο Πάντειο, ειδικός στα μειονοτικά και αντιπρόεδρος σε κάποιο Οργανισμό Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αφού έδωσε την πρωτοφανούς διατύπωσης δήλωση: «Βάλθηκαν να μας πουν ότι η μειονότητα δεν είναι ένα ενιαίο συμπαγές τούρκικο πράμα» (και γλωσσικά ζωγραφίζει ο κ. Καθηγητής), επανήλθε και (νομίζοντας ότι) έβαλε(;) τα πράγματα στη θέση τους, με νέα διατύπωση ως εξής: «Εδώ και ένα δεκαήμερο, οπότε ανακοινώθηκε το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, πολλοί με έχουν ρωτήσει πολλά πράγματα, σε δεύτερο πληθυντικό, όσον αφορά την αξιωματική αντιπολίτευση: «Εσείς τι θα κάνετε;» «Εσείς τι λέτε για το τάδε ή το δείνα θέμα;» κ.λπ. κ.λπ.

Η μόνη ερώτηση που με έφερνε σε δύσκολη θέση δεν ήταν σε δεύτερο πληθυντικό, αλλά σε δεύτερο ενικό: «Εσύ τι λες για την υποψηφιότητα Σαμπιχά;».

Γιατί είναι αλήθεια ότι δύσκολα μπορούσα να δω τον εαυτό μου στο ίδιο ψηφοδέλτιο, όχι ασφαλώς για προσωπικούς λόγους, αλλά εξαιτίας της λογικής που εκπροσωπούσε η συγκεκριμένη υποψηφιότητα: μονομέτωπη λογική εναντίον του τουρκικού εθνικισμού, με την υποστήριξη του ελληνικού».

Για να απλοποιήσω κάπως όλη αυτή τη σούπα, ο κ. συνυποψήφιος της Σαμπιχά ήθελε να πει ότι εμείς δεν θέλουμε εκεί επάνω να δηλώνει ο ένας Ρομά, ο άλλος Μουσουλμάνος και ο τρίτος Τούρκος, αλλά όλους εμείς οι Έλληνες θα τους βλέπουμε σαν Τούρκους, οπότε τι Σαμπιχά και Έλληνες Πομάκους μου λέτε εμένα και τέτοια και θα συνεργαζόμαστε με τους Τούρκους (που είναι οι πιο πολλοί ) φυσικά. Να η καλύτερη λύση που έλεγε ο κ. Σκουρλέτης.

Οι Τούρκοι σου λένε θα τη βγάλεις και θα βάλεις «δικό μας», τον Ουμίζ, για να σε ψηφίσουμε.

Εγώ βέβαια δεν θα ασχοληθώ με τον κ. Χριστόπουλο, ό,τι θέλει ας λέει, αλλά απορώ με αυτούς που τον εξέλεξαν εκεί στα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Δεν ξέρουν να διαβάζουν, δεν ακούν;
Αυτά λοιπόν με την χθεσινή κυβίστηση και το γράψιμο της απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής στα τούρκικα πασούμια, και άσχετα αν τώρα θα υπερασπίζουν την κυρία Σσαμπιχά οι ακροδεξιοί.

Αλλά υποσχέθηκα να αναφέρω, με συντομία, και κάτι άλλες ομορφιές από το ίδιο κόμμα για να επιβεβαιωθεί ο μεστός και σίγουρος λόγος του κ. Παππά.

Εκεί που κάποιοι πήγαν να ψελλίσουν, ότι μήπως θα έπρεπε να δούμε λίγο πιο προσεκτικά το θέμα του γηπέδου της ΑΕΚ και να γίνουν όλα προσεκτικά και νόμιμα, με πρωτοβουλία νομίζω Στρατούλη, ΑΕΚτζή με πολλά χιλιόμετρα στην κίτρινη εξέδρα, ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε και ανακοίνωση στις 31.03.2014 («Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι η ΑΕΚ δικαιούται και πρέπει να κατασκευάσει το νέο γήπεδό της στο οικόπεδο που της έχει παραχωρηθεί στη Νέα Φιλαδέλφεια») που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους (όπως θα τα ήθελε ο πρόεδρος που αρέσκεται στον προσδιορισμό «Τίγρης»).

Δηλαδή, με δυο λόγια, εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουμε το κακό της ΑΕΚ, στηρίζουμε, υποστηρίζουμε, και το βουλώνουμε στο εξής. Σούζα και οι κόκκινες επαναστατικές σημαίες.

Με την εκκλησία, το έχουμε επισημάνει εδώ και καιρό, δεν τα χαλάει το κόμμα. Δείτε και τη συνέντευξη της κ. Ρ. Δούρου στο «Αγιορείτικο Βήμα»(!), (20.3.2014), με κορυφαία στιγμή την παρακάτω: «Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι στη σημερινή συγκυρία της οξείας ανθρωπιστικής κρίσης, οι κοινωνικές δράσεις της εκκλησίας συγκλίνουν με εκείνες του ΣΥΡΙΖΑ. Υπό αυτό το πρίσμα, η σχέση εκκλησίας-κοινωνίας νοηματοδοτείται εκ νέου, λαμβάνοντας νέες, δυναμικές μορφές».

Για τις άλλες δράσεις, που δεν συγκλίνουν, λέξη. Για τις απολύσεις που δεν αγγίζουν τους ιερείς και την ασυδοσία των Μητροπολιτών, ως ΣΥΡΙΖΑ κοιτάμε αλλού.

Μαζεύουν οι σύντροφοι τις ρώγες απ’ το δρόμο, όπως το καταλαβαίνω εγώ, ας είν’ και πατημένες από βρώμικα πόδια, και οι Παπάδες και οι Σκουρλέτηδες να κάνουν το άσπρο μαύρο.

* Εννοείται πως ακόμη πιο γελοία είναι η παρέμβαση Γεωργιάδη που έσπευσε να δηλώσει πως: «Η υπόθεση με τον αποκλεισμό της κ. Σαμπιχά, αποτελεί σοβαρό θέμα μετά και τα όσα έχει καταγγείλει για την καταπίεση που δέχονται οι Πομάκοι από τους υπόλοιπους μουσουλμάνους τουρκικής καταγωγής».

Δεν ξέρω βέβαια αν αξίζει να του υπενθυμίσεις πως ομοϊδεάτες του ήταν οι μακροχρόνια καταπιεστές των Πομάκων και το κόμμα που τον φιλοξενεί τώρα είχε την ευκαιρία εδώ και χρόνια να λύσει το θέμα, αλλά ούτε που ασχολήθηκε καν.

Αλήθεια όλοι αυτοί όταν τους δίνεται ένα βήμα για να απευθυνθούν προς εμάς αρχίζουν να ηχούν στ’ αυτιά τους βελάσματα προβάτων και διαμορφώνεται έτσι ανάλογα και ο λόγος τους; 

Άλκης Γαλδαδάς

Protagon